Wat een vreugde beleef ik aan de eerste lezing van de Mis van vandaag! De Heilige Geest onderricht ons, door de heilige Paulus, over het geheim van de onsterfelijkheid en de eeuwige glorie. Wij, mensen, hebben allemaal het verlangen om voort te bestaan.

We zouden de momenten van ons leven die wij als gelukkig bestempelen, willen vereeuwigen. We zouden onze herinnering een blijvende glans willen verlenen… We zouden willen dat onze idealen onsterfelijk waren. Op momenten van schijnbaar geluk, als iets een troost in onze verlatenheid is, zeggen we daarom vol verlangen: voor altijd, voor altijd…

Wat een wijsheid heeft de duivel! Hij kende het hart van de mens heel goed! Gij zult als goden zijn, zei hij tot onze oerouders. Dat was een wreed bedrog. De heilige Paulus onthult ons in zijn brief aan de christenen van Filippi een goddelijk geheim van de onsterfelijkheid en de eeuwige glorie: Jezus heeft zich ontledigd om de vorm aan te nemen van een dienstknecht… Hij vernederde zich door gehoorzaam te zijn tot de dood, de dood aan een Kruis. Daarom heeft God Hem verheven en Hem een naam gegeven die alle namen te boven gaat, opdat elke knie zich voor Jezus zal buigen, in de hemel, op aarde en in de hel…