Qui sunt isti, qui ut nubes volant, et quasi columbae ad fenestras suas? Wie vliegen daar aan als een wolk, als duiven op weg naar hun til, vraagt de profeet. Een geestelijk schrijver zegt hierover: “De wolken vinden hun oorsprong in de zee en de rivieren, ze gaan hun weg, en na een meer of minder lange kringloop keren ze weer terug naar hun bron.”

Voor jou voeg ik hieraan toe dat je ook zo moet zijn: een wolk die de wereld vruchtbaar maakt, door haar te helpen het leven van Christus te leiden… Deze goddelijke wateren zullen de aarde binnendringen en haar doordrenken. Terwijl ze door zoveel vuil heendringen, worden ze niet vervuild maar gefilterd. Als zuivere bronnen zullen ze weer opwellen om vervolgens als beken en grote rivieren de dorst van de mensen te lessen. Keer daarna weer terug naar je toevluchtsoord, naar je onmeetbare zee, naar God, in de wetenschap dat er door de bovennatuurlijke bevloeiing van jouw apostolaat vruchten zullen blijven rijpen, dankzij de vruchtbaarheid van Gods wateren, die zullen blijven stromen tot aan het einde der tijden.