Ik had te doen met die man in een leidinggevende positie. Hij voorvoelde dat er een paar problemen waren, overigens niets bijzonders in dit leven, maar hij schrok en werd kwaad, toen men hem die problemen onder het oog bracht. Hij zag ze liever niet, hij leefde liever in het schemerige licht, of in de schaduw van zijn eigen manier om de dingen te bekijken, zodat hij zich op zijn gemak kon blijven voelen.

Ik raadde hem aan de problemen flink en met een heldere blik tegemoet te treden, juist om ze uit de weg te ruimen en gaf hem de verzekering dat hij dan pas echt in vrede zou leven.

Jij moet je eigen problemen en die van anderen níet proberen op te lossen door te doen of ze er niet zijn: dat is gemakzucht, luiheid, de deur openzetten voor de invloed van de duivel.