Vrede

Kweek in je ziel en je hart - in je verstand en je wil - een geest van vertrouwen en van overgave aan de liefhebbende wil van je hemelse Vader - Daaruit wordt de innerlijke vrede geboren waar je naar hunkert.

Hoe wil je vrede krijgen als je je, tegen de - rukken - van de genade in laat meesleuren door je hartstochten, zonder te proberen deze te beheersen?

De hemel duwt je naar boven; jij - en alleen maar jij: zoek geen uitvluchten! - duwt jezelf naar beneden - En zo laat je jezelf uit elkaar scheuren.

Vrede en oorlog zitten in onszelf.

Je kunt niet tot overwinning, tot vrede komen als je niet trouw en vastbesloten bent om in de strijd te winnen.

Een geneesmiddel voor die onrust van je: geduld hebben, zorgen dat je bedoelingen zuiver zijn en de dingen bezien in een bovennatuurlijk perspectief.

Gooi vrees en verontrusting onmiddellijk van je af - God is immers bij je! - smoor die reacties in de kiem, want ze dienen er alleen maar toe om nog meer bekoringen te krijgen en om het gevaar nog groter te maken.

Zelfs als alles in elkaar stort en afgelopen is, zelfs als alles tegen je verwachtingen ingaat, als alles vreselijk tegenzit, schiet je er niets mee op als je je uit je evenwicht laat brengen. Bovendien moet je maar eens denken aan het vertrouwvolle gebed van de profeet: “De Heer is onze Rechter, de Heer is onze Wetgever, de Heer is onze Koning; Hij zal ons redden”.

Bid dat elke dag vurig, om je gedrag te voegen naar de plannen van de Voorzienigheid die ons leidt naar ons heil.

Als je - door je blik op God gericht te houden - je kalmte weet te bewaren in geval van zorgen; als je kleinigheden, rancunes en afgunst leert te vergeten, zul je je veel energie besparen die je nodig hebt om met succes te kunnen werken ten dienste van de mensen.

Een vriend vertrouwde ons heel onbevangen toe, dat hij zich nog nooit had verveeld omdat hij zich nog nooit alleen had gevoeld, zonder onze Vriend.

Het werd avond, er heerste een diepe stilte - Je voelde heel scherp de aanwezigheid van God - En dat bewustzijn gaf zo'n vrede!

Door een hartelijke begroeting van een broeder besefte je, bij al dat reizen, weer eens, dat alle eerzame wegen van deze wereld voor Christus open liggen: het enige dat nodig is, is dat we onszelf ertoe brengen langs die wegen op te trekken met de mentaliteit van een veroveraar.

Ja, God heeft de wereld geschapen voor zijn kinderen, met de bedoeling dat zij hem zullen bewonen en heiligen: waarop wacht je nog?

Je bent buitengewoon gelukkig. Soms, als je eraan denkt dat een kind van God Hem in de steek laat, krijg je bij al je innerlijke vrede en vreugde een verdrietig gevoel dat uit liefde voortkomt, iets bitters, dat je echter niet in verwarring brengt of onrustig maakt.

Goed, maar - nu alle menselijke en bovennatuurlijke middelen ingezet om hem weer in beweging te krijgen - en een vast vertrouwen op Christus! Zo keren de wateren altijd weer in hun bedding terug.

Als je je werkelijk op de Heer verlaat, zul je leren tevreden te zijn met wat er gebeurt en je gemoedsrust niet te verliezen als het resultaat niet is wat je had gewild, ondanks alle moeite die je hebt gedaan en ondanks het feit dat je al de nodige middelen hebt gebruikt - Want dat is dan het - resultaat - dat God ervan verwachtte.

Je hebt nog steeds je kleine afdwalingen en je fouten; en daar heb je spijt van! Tegelijkertijd leef je in zo'n grote blijdschap dat het lijkt of je erdoor wordt overspoeld.

Het is omdat je er spijt van hebt - uit liefdesverdriet - dat je mislukkingen je niet meer van je vrede beroven.

Als we in duisternis verkeren, onze ziel blind en in onrust is, moeten we zoals Bartimeüs naar het Licht gaan. Herhaal, roep, dring steeds harder aan: Domine, ut videam!, - Heer, laat mij zien! - En voor je ogen zal het weer dag beginnen te worden, je zult weer kunnen genieten van het heldere licht dat Hij je zal schenken.

Vecht tegen de scherpe kanten van je karakter, tegen je egoïsme, je gemakzucht, je afkeer tegenover bepaalde mensen of dingen - Behalve dat we medeverlossers moeten zijn, moet je goed bedenken dat de beloning die je zult ontvangen, recht evenredig zal zijn aan het zaaiwerk dat je zult hebben verricht.

De taak van een christen: het kwaad verstikken in een overvloed aan goeds. Het gaat er niet om negatieve campagnes te voeren of anti-wat-dan-ook te zijn. Integendeel: we moeten op een positieve manier leven, vol optimisme, jeugdig, blij en met innerlijke vrede; met begrip staan tegenover allen: tegenover degenen die Christus volgen en tegenover hen die Hem in de steek laten of Hem niet kennen.

Maar begrip houdt niet in dat we ons afzijdig moeten houden, houdt geen onverschilligheid in, maar actief-zijn.

Je moet op grond van christelijke naastenliefde en uit menselijke hoffelijkheid je best doen om ten opzichte van niemand een kloof te scheppen, om steeds voor je naaste een uitweg open te houden, zodat hij niet nog verder van de Waarheid af gaat.

Geweld is niet de goede methode om te overtuigen - en - helemaal niet in het apostolaat.

Wie geweld gebruikt verliest altijd, ook al wint hij de eerste slag, want uiteindelijk wordt hij omsingeld door de eenzaamheid van zijn eigen onbegrip.

De tactiek van een tiran is te zorgen dat er ruzie komt tussen degenen die hem ten val zouden kunnen brengen als ze zich aaneengesloten hadden. - Dat is een oude truc, die door de vijand - de duivel en zijn trawanten - wordt gebruikt om veel apostolische plannen de grond in te boren.

Die mensen - die tegenstanders zien waar zij alleen maar broeders hebben, ontkennen door hun daden wat zij als christenen belijden.

Met een agressieve polemiek, die vernedert, wordt zelden een vraagstuk tot oplossing gebracht. En zeker is er nooit tot opheldering van zaken te komen als er onder degenen die de discussie voeren een fanaticus zit.

Ik kan je boosheid en je teleurstelling niet goed begrijpen. Ze hebben je met gelijke munt betaald: ze genieten van hun beledigende woorden en daden.

Trek hier lering uit en vergeet voortaan niet, dat degenen die in jouw omgeving leven, ook een hart hebben.

Ik heb, in de hoop dat je in die tijd van harde en onrechtvaardige tegenspraak je innerlijke vrede niet zou verliezen, toen eens tegen je gezegd,: “Als ze onze hersens inslaan, doen we of er niets aan de hand is: dan maar met ingeslagen hersens”.

Een paradox: sinds ik heb besloten de raad van de psalmist op te volgen - “Werp uw zorgen op de Heer, Hij zal voor U zorgen”, heb ik iedere dag minder zorgen aan mijn hoofd - En tegelijkertijd merk ik dat als ik doe wat nodig is, alles in orde komt en nog wel op een vanzelfsprekende manier!

De heilige Maria is - zo roept de Kerk haar aan - Koningin van de vrede. Daarom moet je niet ophouden haar onder die titel aan te roepen als je ziel verontrust is, als je verontrust wordt door familie- of beroepsomstandigheden, of door de toestand in de maatschappij of onder de volkeren: Regina pacis, ora pro nobis!, - Koningin van de vrede, bid voor ons! Heb je dat wel eens geprobeerd, op zijn minst als je je gemoedsrust kwijt bent geraakt? - Je zult verrast zijn door het onmiddellijke effect.