De eer van God

Het is goed, God de eer te geven, zonder een voorschot te willen nemen (vrouw, kinderen, eerbetoon…) op de glorie, waarvan wij met Hem overvloedig zullen genieten in het Leven…

Bovendien is Hij edelmoedig… Hij geeft het honderdvoudige. En dit geldt zelfs met betrekking tot de kinderen. - Velen zien hiervan af omwille van Zijn eer, en hebben duizenden geestelijke kinderen. - Kinderen, zoals wij het zijn van onze Vader die in de hemel woont.

Deo omnis gloria. Aan God alle eer. - Dit is een categorische belijdenis van ons eigen niets. Hij, Jezus, is alles. Wij, zonder Hem, zijn niets waard: niets.

Onze eigen eer is niets anders dan ijdele eerzucht, een heiligschennende diefstal. Het eigen “ik” dient nergens te voorschijn te komen.

“Zonder Mij kunt gij niets doen”, heeft de Heer gezegd. - En dat heeft Hij gezegd, opdat jij en ik ons geen successen toeschrijven, die van Hem zijn. - Sine me, nihil!…

Hoe durf je je intelligentie, die maar een vonk is van het goddelijk verstand, voor iets anders te gebruiken dan om je Heer te verheerlijken.

Als het leven niet tot doel had God te verheerlijken, zou het te verachten, ja zelfs te verafschuwen zijn.

Geef “alle” eer aan God. - “Pers” met je wil, geholpen door de genade, elke daad van jou uit, opdat er niets overblijft dat naar menselijke hoogmoed of naar zelfgenoegzaamheid ruikt.

Deus meus es tu, et confitebor tibi: Deus meus es tu, et exaltabo te. - U bent mijn God, en ik zal U prijzen. U bent mijn God, en ik zal U verheerlijken. Een mooi programma… voor een apostel van jouw formaat.

Moge geen andere genegenheid je aan de aarde binden dan het waarlijk goddelijke verlangen, Christus te verheerlijken, en door Hem en met Hem en in Hem de Vader en de heilige Geest.

Verbeter, herzie je motivering. - Het zou jammer zijn als je overwinning waardeloos bleef, omdat je je had laten leiden door menselijke beweegredenen!

Zuiverheid van mening. - De bekoringen van hoogmoed en de begeerten van het vlees onderken je gemakkelijk genoeg… en je vecht, en met behulp van de genade overwin je.

Maar de motieven die je tot handelen aanzetten, zelfs in de meest heilige dingen, lijken je niet duidelijk te zijn… Je neemt in je binnenste een stem waar, die je menselijke beweegredenen laat zien, op zo'n geraffineerde manier, dat in je ziel de verontrustende gedachte opkomt, dat je niet handelt zoals je zou moeten - uit zuivere liefde, enkel en alleen om God alle eer te geven.

Reageer telkens onmiddellijk en zeg: “Heer, ik wil niets voor mijzelf. - Alles tot Uw glorie en uit liefde”.

Ongetwijfeld heb je je mening goed gezuiverd als je zegt: vanaf nu zie ik af van alle dankbaarheid en beloning van de kant van de mensen.