“Vader”, zei me die grote kerel, een goed student van de Central (wat zou er toch van hem geworden zijn?), “ik dacht aan wat u me zei…, dat ik zoon van God ben! En ik betrapte me erop, fier als een pauw over straat te lopen, met opgeheven hoofd en vol trots… zoon van God!” Ik raadde hem met een rustig geweten aan, die “hoogmoed” te bevorderen.

* Central: zo heette de Universiteit van Madrid, ten tijde dat “De Weg” geschreven werd.