Lijst van punten

Wees niet bekrompen. - Vergroot je hart tot het universeel, “katholiek”, is.

Fladder niet rond als een kip, als je kunt opstijgen als een adelaar.

Egoïst. - Je denkt alleen maar aan “jezelf”. - Het lijkt wel, of je niet in staat bent je de broederlijke gevoelens van Christus eigen te maken: je ziet anderen niet als broeders, maar als springplanken.

Ik voorzie je volledige mislukking. - En wanneer je in de put zit, zul je van de anderen die naastenliefde verwachten, die je nu zelf niet wilt beoefenen.

Jij zult nooit een leider worden, zolang je in de massa alleen maar een springplank ziet om hogerop te komen. - Leider zul je pas worden, als je allen wilt redden.

Je kunt de menigte niet de rug toekeren: je moet het vurige verlangen hebben haar gelukkig te maken.

Voel je niet aan, dat meer vrede en een grotere eenheid met God je deel zullen zijn, zodra je beantwoordt aan die buitengewone genade die een totale onthechting van je eist?

- Vecht voor Hem, om Hem te behagen, maar versterk je hoop.

Je bent bang tegenover de anderen koel en stug te worden als je je van alles vrij wilt maken! Laat die bezorgdheid varen: als je Christus toebehoort - en wel helemaal! - zul je - van Christus zelf - vuur, licht en warmte krijgen voor iedereen.

Dat treffende woord, die grap die je binnensmonds hebt gehouden; een vriendelijke glimlach voor wie je lastig valt; dat stilzwijgen tegenover een onrechtvaardige beschuldiging; een welwillend gesprek met vervelende en ongelegen komende mensen; inschikkelijkheid ten aanzien van de lastige gewoonten van degenen met wie je dagelijks te doen hebt en die je op je zenuwen werken…, dit alles, met volharding beoefend, is degelijke innerlijke versterving.

Laten wij in dit arme leven van nu de kelk van pijn en smart tot de laatste druppel leegdrinken. - Wát maakt het uit om tien, twintig, vijftig jaar te lijden…, als daarna voor altijd de hemel komt, voor altijd…, voor altijd!

En bovenal - beter nog dan om de hierboven neergeschreven reden: propter retributionem, vanwege het loon -, wat gééft het te lijden als men dat doet om te troosten, om welgevallig te zijn aan God onze Heer, in de geest van herstel, verenigd met Hem in het dragen van Zijn Kruis; kortom: als men lijdt uit Liefde?…

Dit zijn de heerlijke vruchten van de verstorven ziel: begrip en inschikkelijkheid voor de zwakheden van anderen, onverbiddelijkheid voor die van haar zelf.

Als je de bovennatuurlijke zin van het leven uit het oog verliest, zal je naastenliefde alleen maar liefdadigheid zijn; je zuiverheid fatsoen; je versterving enkel domheid; je boetegesel een zweep; en al je werken zullen steriel zijn.

Afleiding zoeken. - Je hebt afleiding nodig!… Je spert je ogen wijd open, om de beelden van de wereld goed op te nemen, of je knijpt ze samen omdat je kortzichtig bent.

Sluit ze helemaal: heb innerlijk leven, en je zult in onvermoede kleuren en vormen de pracht van een mooiere en nieuwe wereld zien: je zult met God omgaan…, je armzaligheid erkennen…, en in God opgaan - met een vergoddelijking die, naarmate je dichter bij de Vader komt, je meer tot broeder zal maken van je broeders, de mensen.

De zuivere intentie. - Die zul je altijd hebben als je, altijd en in alles, alléén God wilt behagen.

Missionaris! Je droomt ervan missionaris te worden. Je brandt van verlangen als een Franciscus Xaverius en wilt voor Christus een wereldrijk veroveren. Japan, China, Indië, Rusland…, de koude landen van Noord-Europa, Amerika, Afrika, Australië.

Wakker dit vuur in je hart aan, deze dorst naar zielen. Maar vergeet niet, dat je meer missionaris bent door te gehoorzamen. Ver van die apostolaatsvelden werk je weliswaar “hier”, maar tegelijkertijd “daar”. Voel je niet, zoals Franciscus Xaverius, dat je arm moe wordt, doordat je zoveel mensen hebt gedoopt?

De liefde van Christus zal je vaak tot zeer lofwaardige concessies brengen… - En de liefde van Christus zal je vaak tot ontoegeeflijkheid brengen…, die ook zeer lofwaardig is.

De Heer zegt: “Een nieuw gebod geef Ik u: gij moet elkaar liefhebben. Hieruit zullen zij kunnen opmaken, dat gij mijn leerlingen zijt”.

- En de heilige Paulus: “Draagt elkaars lasten: daardoor zult gij de wet van Christus vervullen”.

- Ik zeg je verder niets.

Wees ontoegeeflijk in leer en in gedrag. - Maar soepel in de vorm. - Een ijzeren hand in een fluwelen handschoen.

- Wees ontoegeeflijk, maar niet halsstarrig.

Vraag Jezus niet alleen vergiffenis voor jóuw zonden; heb Hem niet alleen met jóuw hart lief… Schenk Hem genoegdoening voor alle beledigingen die Hem zijn aangedaan, nu worden aangedaan of zullen worden aangedaan… Heb Hem lief met alle kracht van alle harten van alle mensen die Hem het meest bemind hebben.

Durf: zeg Hem, dat je gekker op Hem bent dan Maria Magdalena, dan Teresia van Avila, en de kleine Teresia…, meer weg van Hem dan Augustinus, dan Dominicus en Franciscus, dan Ignatius en Franciscus Xaverius.

Het geheim om betekenis en diepte te geven aan het nederigste, zelfs aan het meest vernederende, is liefhebben.

Wat is een leven weinig, om het God aan te bieden!..

Straffen uit liefde. Dat is het geheim om de straf die is opgelegd aan degene die haar verdient, op een bovennatuurlijk plan te brengen.

Uit liefde tot God, die beledigd wordt, diene de straf als boetedoening. Uit liefde tot de naaste omwille van God, diene de straf nooit als wraak, maar als een heilzaam geneesmiddel.

Te weten dat U, mijn God, mij zozeer liefhebt, en… ik heb mijn verstand nog niet verloren?

Heer: dat ik maat en evenwicht moge hebben in alles… behalve in de liefde.

Leef uit liefde en je zult, ook als je een keertje verslagen wordt, altijd overwinnen in de slagen, de Navas en Lepanto's (*), van je innerlijke strijd.

(*) <>: beroemde veldslag in 1212 in het zuiden van Spanje. In deze slag behaalden de legers van de christelijke koninkrijken van het Iberisch schiereiland een overwinning op de Mohammedanen van Andalusië en Noord-Afrika.

<>: zeeslag die plaats had in de Middellandse Zee in 1571, tussen een Turkse vloot en een christelijke. De christelijke vloot won deze slag.

Jij dwaas! Ik zag je wel - je meende alleen te zijn in de bisschoppelijke kapel -, toen je op iedere pasgewijde kelk en pateen een kus gaf: om Hem te verwelkomen, wanneer Hij voor de eerste keer in die heilige vaten zou “afdalen”.

Veroorloof je geen enkele slechte gedachte over iemand, ook al geven woorden of daden van de betrokkene aanleiding om redelijkerwijs zo te oordelen.

Span je zo nodig in om degenen die je beledigen altijd en meteen te vergeven. Al is de schade of de belediging die je is aangedaan nog zo groot, God heeft jou heel wat meer vergeven.

Een zeer belangrijk kenmerk van de ware apostel is, dat hij van de Mis houdt.

De Mis duurt zo lang, zeg je. Hieraan voeg ik toe: omdat je liefde zo kort is.

Is het niet vreemd, dat veel christenen, die alles op hun gemak en zelfs met enige plechtigheid doen in het maatschappelijke leven (dan kennen zij geen haast), in hun weinig actieve beroepsleven, aan tafel en bij hun ontspanning (dan hebben ze al evenmin haast), opeens gehaast worden en er bij de priester op aandringen alles zo snel mogelijk te doen, in hun verlangen om op de tijd die bestemd is voor het heilig Misoffer nog te beknibbelen?

“Behandel Hem met eerbied, behandel Hem met eerbied!”, zei met tranen in de ogen een grijze bisschop tegen de neomisten die hij pas tot priester gewijd had.

- Heer! Had ik maar de stem en het gezag om zó tot de oren en de harten van heel veel christenen te kunnen spreken!

Zoveel jaren heb ik dagelijks gecommuniceerd! - Een ander zou heilig zijn geworden, heb je me gezegd, en ik ben nog altijd dezelfde!

- Kind, heb ik geantwoord, ga door met je dagelijkse communie en denk: wat zou er van mij geworden zijn, als ik niet dagelijks gecommuniceerd had?

Communie, vereniging, gemeenschap, vertrouwelijk gesprek: Woord, Brood, Liefde.

Communiceer. - Het is geen tekort schieten in eerbied. - Communiceer juist vandaag, nu je pas uit die strik bevrijd bent.

- Ben je vergeten dat Jezus gezegd heeft: Niet de gezonden hebben een dokter nodig, maar de zieken?

Doe alles onbaatzuchtig, uit zuivere liefde, alsof er beloning noch straf bestond. - Maar koester in je hart de heerlijke hoop op de hemel.

Alweer…: Ze hebben gezegd, ze hebben geschreven…: ervoor, ertegen…: met minder of met meer goede wil…: insinuaties en laster. Lofredes en toejuichingen. Zinnige en onzinnige dingen…

- Dwaas, grote dwaas! Zolang je recht op je doel afgaat, hoofd en hart bedwelmd door God, wat kan het je dan schelen of de storm raast, de krekel tsjirpt, of er geloeid wordt, geknord of gehinnikt?… Bovendien…, er is niets aan te doen: je kunt geen ijzer met handen breken.

Ze hebben hun tong geroerd, en je hebt geleden onder de minachting. Dit heeft je temeer gekwetst, omdat je er niet op verdacht was.

Je bovennatuurlijke reactie moet zijn: vergeven. - En zelfs om vergiffenis vragen. En van deze ervaring profiteren, om innerlijk meer van de schepselen los te komen.

Je hoort soms: in een andere situatie, op een andere plaats, in een andere rang en een ander beroep zou je veel meer goed kunnen doen. En voor hetgeen je nu doet heb je toch geen talent nodig!…

Wel, ík zeg je daarentegen: daar waar je nu bent, behaag je God… En wat je zojuist hierover dacht, is duidelijk een duivelse ingeving.

Brandt in jouw ziel niet het verlangen, God, je Vader, blij te maken wanneer Hij je zal moeten oordelen?

Zuiverheid van mening. - De bekoringen van hoogmoed en de begeerten van het vlees onderken je gemakkelijk genoeg… en je vecht, en met behulp van de genade overwin je.

Maar de motieven die je tot handelen aanzetten, zelfs in de meest heilige dingen, lijken je niet duidelijk te zijn… Je neemt in je binnenste een stem waar, die je menselijke beweegredenen laat zien, op zo'n geraffineerde manier, dat in je ziel de verontrustende gedachte opkomt, dat je niet handelt zoals je zou moeten - uit zuivere liefde, enkel en alleen om God alle eer te geven.

Reageer telkens onmiddellijk en zeg: “Heer, ik wil niets voor mijzelf. - Alles tot Uw glorie en uit liefde”.

Je liefde is maar gering, als je niet de ijver voelt alle zielen te redden. - Je liefde is maar arm, als je niet verlangt andere apostelen met jouw dwaasheid aan te steken.

Doe alles uit liefde. - Dan zijn er geen kleine dingen: alles wordt groot. - De volharding in de kleine dingen, uit liefde, is heldhaftigheid.

Heb geen vijanden. - Heb enkel vrienden. Vrienden… aan je rechterhand, als ze je goed gedaan hebben of hebben willen doen, en… vrienden aan je linkerhand, als ze je kwaad gedaan hebben of hebben willen doen.

Ik beken U, mijn Liefde, dat mijn onbeholpenheid groot is. Zo groot zelfs, dat ik pijn doe terwijl ik liefkozen wil. - Verfijn de manieren van mijn ziel; geef me, bid ik U, naast het krachtige en mannelijke van het geestelijk kind-zijn, de fijngevoeligheid en tederheid die kinderen aan de dag leggen in hun uitingen van liefde jegens hun ouders.

Een speldeprik. - En nog een. En weer een. - Verdraag ze! Zie je niet dat je zo klein bent, dat je in je leven - op jouw kleine weg - alleen maar kleine kruisen opofferen kunt?

Bovendien, stel je voor: het ene kruis op het andere, een speldeprik… en nog een…, wat een berg!

Uiteindelijk, kind, heb je iets heel groots gepresteerd: liefhebben.

Heer, maak ons tot dwazen, behept met zo'n aanstekelijke dwaasheid, dat velen erdoor aangetrokken worden tot Uw apostolaat.

Wees tegenover je meerdere uiterst eerbiedig, wanneer hij naar je mening vraagt en je een ander inzicht hebt. - En spreek hem nooit tegen in het bijzijn van zijn ondergeschikten, ook als hij geen gelijk heeft.

Verheug je als je ziet, dat anderen werkzaam zijn in prachtige werken van apostolaat. - En vraag God voor hen overvloedige genaden, en dat zij aan deze genaden beantwoorden.

Vervolg dan je eigen weg, overtuigd dat er voor jou geen andere is.