Lijst van punten

Om ons ervan te overtuigen, dat het belachelijk is de mode als richtsnoer voor ons gedrag te nemen, hoef je alleen maar sommige oude portretten te bekijken.

Voor jou schrijf ik uit een brief het volgende over: “Ik ben met de evangelische nederigheid zeer ingenomen. Maar de schaapachtige en onnozele schuchterheid van sommige christenen, die zo de Kerk te schande maken, stuit mij tegen de borst. Hen moet die atheïstische schrijver op het oog hebben gehad toen hij zei, dat de christelijke moraal een moraal van slaven is”. In werkelijkheid zijn wij dienaars: dienaars die zijn verheven tot de categorie van kinderen van God, die zich niet willen gedragen als slaven van hun hartstochten.

Onthoud dat als het over menselijke onderwerpen gaat, ook de anderen gelijk kunnen hebben: ze zien hetzelfde vraagstuk als jij, maar vanuit een ander gezichtspunt, in een ander licht, met andere nuances, in een andere vorm.

Alleen in het geloof en de moraal bestaat er een maatstaf waarover niet te discussiëren valt: die van onze Moeder de Kerk.

Je roeping als christen vraagt van je dat je in God leeft en je tegelijkertijd bezig houdt met de dingen van de aarde, door ze objectief te gebruiken, precies zoals ze zijn: om ze aan Hem terug te geven.

Een fundamentele fout waarvoor je op je hoede moet zijn: te denken dat de eerlijke en geoorloofde gebruiken en eisen van je tijd of van de wereld waarin je leeft, niet geordend kunnen worden binnen en aangepast aan de heiligheid van de morele leer van Christus.

Merk op dat ik erbij heb gezegd: de eerlijke en geoorloofde. De andere hebben geen burgerrecht.

Ik begrijp niet wat je bedoelt als je zegt dat je in kwesties van moraal en geloof een onafhankelijk katholiek bent

Onafhankelijk van wie? Die valse onafhankelijkheid is niets anders dan de weg van Christus verlaten.

Wat kun je het te doen hebben met mensen die - op grond van hun eigen droeve ervaring - beweren, dat je niet kuis kunt zijn als je midden in de wereld leeft en werkt!

Uitgaande van die weinig logische gedachtengang zouden ze zich ook niet gekrenkt moeten voelen, als anderen de nagedachtenis van hun ouders, van hun broers en zusters, van hun vrouw, of van hun man zouden onteren.