Lijst van punten

We moeten altijd zó handelen in Gods tegenwoordigheid dat we niets voor anderen te verbergen hebben.

Je hebt geen innnerlijk leven: omdat je in je gebed niet de zorgen van de mensen om je heen en hun zieleheil betrekt; omdat je niet je best doet om de zaken duidelijk voor je te zien en concrete voornemens te maken en ten uitvoer te brengen; omdat je geen bovennatuurlijke visie hebt op je studie, je werk, je gesprekken, je omgang met anderen.

Hoe staat het met je bewustzijn van Gods tegenwoordigheid, want dat moet toch het gevolg en de uiting van je gebedsleven zijn?

Nee? - Omdat je geen tijd hebt gehad? - Je hèbt tijd. Bovendien, wat zullen je werkzaamheden kunnen voorstellen, als je ze niet in tegenwoordigheid van de Heer hebt overwogen om ze op de goede manier te ordenen? Hoe zul je zonder dat gesprek met God je dagelijkse werk op een volmaakte manier kunnen verrichten? - Kijk, het lijkt net zoiets als dat je zou beweren dat je geen tijd hebt om te studeren omdat je het te druk had met lesgeven… - Zonder studie kun je niet goed onderwijs geven.

Het gebed gaat voor alles. Als je dat begrijpt maar niet in praktijk brengt, kom er dan niet mee aan dat je geen tijd hebt: je wìlt eenvoudig niet bidden!

Gebed, meer gebed! - Dat lijkt nu, in examentijd, in grotere werkdrukte, tegenstrijdig - Toch heb je het nodig: niet alleen het gewone gebed, als vaste beoefening van de vroomheid, maar ook het gebed in verloren ogenblikken; het gebed tussen de ene en de andere bezigheid in, in plaats van dat je je aan onbenullige gedachten overgeeft.

Het geeft niet als het je, ondanks je pogingen, niet lukt je te concentreren en te bezinnen. Zo'n meditatie kan veel meer waarde hebben dan de meditatie die je in de aangename rust van een kapel hebt verricht.

Een doeltreffende gewoonte om je in Gods tegenwoordigheid te stellen: reserveer iedere dag je eerste - afspraak - voor Christus.

Maak er een gewoonte van om 's morgens als je je aankleedt mondgebedjes te bidden, zoals kleine kinderen dat doen. - Dan zul je daarna, door de dag heen, meer Gods tegenwoordigheid voelen.

Je stelt de rozenkrans steeds maar uit tot straks en laat hem ten slotte achterwege omdat je slaap hebt. - Als je geen tijd vrij kunt maken, bid hem dan onderweg, zonder dat iemand het hoeft te merken. Dat zal je bovendien helpen om Gods tegenwoordigheid te voelen.

Voor je dagelijkse gewetensonderzoek: Heb ik een uur voorbij laten gaan zonder dat ik met God, mijn Vader, heb gesproken? - Heb ik mij tot Hem gericht met de liefde van een kind? - Je kunt dat best!

Laten we onszelf niet bedriegen - God is geen schaduw, of een ver wezen dat ons schept en dan aan ons lot overlaat; Hij is geen heer die weggaat en niet meer terugkeert. Al nemen we Hem niet met onze zintuigen waar, toch is zijn bestaan veel reëler dan alles wat we kunnen zien en aanraken. God is hier, bij ons, echt aanwezig, levend: Hij kijkt naar ons, hoort ons, leidt ons en beziet onze kleinste handelingen, onze meest verborgen bedoelingen.

Dat geloven we, maar we leven alsof God niet bestond! Want we hebben geen gedachte of woord voor Hem over; we gehoorzamen Hem niet, proberen onze driften niet te beheersen; we uiten onze liefde niet tegenover Hem en tonen Hem geen berouw over onze fouten

Blijven we doorleven met een dood geloof?

Als je Gods aanwezigheid zoekt, zul je zoveel - ongeneeslijk - gedrag kunnen genezen.

Hoe wil je de tegenwoordigheid van God ervaren als je niets anders doet dan alle kanten tegelijk opkijken?

Je lijkt wel dronken van onbenulligheden.

Elke dag voel je je meer geborgen in God, zeg je me. - Dan zal je ook elke dag dichter bij je broeders staan.