426
Vandaag ben ik weer vol vertrouwen gaan bidden en heb het volgende gevraagd: Heer, laat ons niet onrustig worden door de ellende uit ons verleden die U al vergeven hebt, noch door mogelijke misstappen in de toekomst; laat ons onze toevlucht zoeken in uw barmhartige handen; laat ons onze verlangens naar heiligheid en apostolaat - die als gloeiende kooltjes onder schijnbaar koude as verborgen zijn - voor U neerleggen…
Heer, ik weet dat Gij ons hoort. Zeg jij Hem dat ook.
Dit punt in een andere taal
Document afgedrukt van https://escriva.org/nl/forja/426/ (23-4-2024)