88

De Heer heeft je duidelijk laten zien dat jouw weg die van een christen midden in de wereld is. Je verzekert me echter dat je vaak met afgunst - je hebt me ook gezegd dat het eigenlijk gemakzucht was - hebt gedacht aan het geluk een onbekende te zijn, iemand die ergens in een uithoekje werkt, onopgemerkt… God en jij!

Naast plannen om het geloof te gaan verbreiden in Japan, komt de gedachte weer bij je op aan dat verborgen en verstorven leven… Zou je echter proberen - aangenomen dat je geen andere verplichtingen hebt - je te 'verstoppen' in een of andere religieuze instelling, zonder dat het je roeping is, dan zou je niet gelukkig worden. Je zou geen vrede hebben; je zou immers je eigen zin gedaan hebben en niet de wil van God.

Jouw 'roeping' zou dan een andere naam krijgen: vluchten. Geen resultaat van goddelijke inspiratie, maar van puur menselijke angst voor de strijd die op handen is. En dat kan niet!

Dit punt in een andere taal