Beschouw het mooiste en grootste van deze aarde…, dat wat het verstand en de andere vermogens behaagt…, en dat wat ontspanning en vermaak is voor het lichaam en de zinnen…

En beschouw de wereld en de andere werelden, die 's nachts schitteren: het heelal. - En dát, samen met alle vervulde wensen van het hart…, is niets waard, is nog minder dan niets, vergeleken bij die God van mij, - van jou! Die oneindige schat, allerkostbaarste parel; Hij, vernederd, slaaf geworden, die zichzelf ontledigd heeft door het bestaan van een dienstknecht op zich te nemen in de stal, waar Hij geboren wilde worden. In de werkplaats van Jozef, in het lijden en in de smadelijke dood… en in de dwaasheid van zijn Liefde in de Heilige Eucharistie.