3

De Kerk is één

Opdat zij één mogen zijn, zoals Wij (Joh 17, 11), roept Christus tot zijn Vader; mogen zij allen één zijn zoals Gij, Vader, het zijt in Mij, en Ik in U (Joh 17, 21). Die aansporing tot eenheid ontsnapte telkens aan de lippen van Christus, omdat elk rijk dat innerlijk verdeeld is, vervalt tot een woestenij; en geen stad of huis, in zichzelf verdeeld, standhoudt (Mat 12, 25). Het is een onderricht dat uitmondt in een hevig verlangen: Ik heb ook nog andere schapen die niet uit deze schaapsstal zijn. Ook die moet Ik leiden en zij zullen naar mijn stem luisteren en het zal worden: één kudde, één herder (Joh 10, 16).

Met welk een wondermooie nuanceringen heeft de Heer over deze leer gesproken. Hij vermeerdert woorden en beelden, opdat wij het begrijpen, opdat deze hartstocht voor de eenheid in onze ziel gegrift wordt. Ik ben de ware wijnstok en mijn Vader is de wijnbouwer. Elke rank aan Mij die geen vrucht draagt, snijdt Hij af; en elke rank die wel vrucht draagt, zuivert Hij, opdat zij meer vrucht mag dragen… Blijft in Mij, zoals Ik in u. Zoals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf, maar alleen als zij blijft aan de wijnstok, zo gij evenmin, als gij niet blijft in Mij. Ik ben de wijnstok, gij de ranken. Wie in Mij blijft, zoals Ik in hem, draagt veel vrucht, want los van Mij kunt gij niets (Joh 15, 1-5).

Ziet u niet hoe mensen, die zich losmaken van de Kerk, ook als ze soms rijk in het loof zitten, spoedig uitdrogen en hun eigen vruchten laten verworden tot voer voor wormen? Bemin de heilige, apostolische, roomse, éne Kerk. "Wie —zoals de heilige Cyprianus immers schrijft— elders zijn heil zoekt, buiten de Kerk, doet de Kerk van Christus verdwijnen" (H. Cyprianus, De catholicae Ecclesiae unitate, 6; PL 4, 503). En de heilige Johannes Chrysostomus benadrukt: "scheidt u niet af van de Kerk. Niets is sterker dan de Kerk. Uw hoop is de Kerk; uw toevlucht is de Kerk. Zij is hoger dan de hemel en breder dan de aarde; zij wordt nooit oud en haar kracht kent geen einde" (H. Johannes Chrysostomus, Homilia de capto Eutropio, 6).

Het verdedigen van de eenheid van de Kerk wordt vertaald in een dieper beleefde eenheid met Christus die onze wijnstok is. Hoe? Onze trouw aan het altijddurend Leergezag van de Kerk vergroten: "De opvolgers van Petrus werd immers de Heilige Geest niet beloofd opdat zij door zijn openbaring een nieuwe leer zouden verbreiden, maar opdat zij, met zijn bijstand, de door de apostelen overgeleverde openbaring en geloofsschat heilig zouden bewaken en trouw zouden uitleggen" (Eerste Vaticaans Concilie, Dogmatische constitutie Pastor aeternus; DS 30701836). Zo zullen wij de eenheid bewaren: door eerbied te betuigen aan onze smetteloze Moeder; door de paus van Rome lief te hebben.

Dit punt in een andere taal