Lijst van punten

Je zegt me: ja, ik wil. Goed, maar wil je zoals een vrek zijn geld wil, zoals een moeder haar kind liefheeft, zoals een eerzuchtige naar eer verlangt, zoals een ongelukkige wellusteling naar zijn bevrediging verlangt?

Nee? - Dan wil je niet echt.

Welke inspanningen getroosten de mensen zich toch in aardse zaken; verlangens naar eer, naar rijkdom, zucht naar zinnelijk genot. - Mannen en vrouwen, rijken en armen, grijsaards, volwassenen, jongeren en zelfs kinderen: ze zijn allemaal hetzelfde.

Wanneer jij en ik ons dezelfde inspanning getroosten voor de aangelegenheden van onze ziel, dan zullen we een levend en werkdadig geloof hebben, en zullen er in ons apostolisch werk geen hindernissen zijn die we niet kunnen overwinnen.

Wat voor een goede raad geeft de Apostel niet voor jou, als sportman: Nescitis quod ii qui in stadio currunt omnes quidem currunt, sed unus accipit bravium? Sic currite ut comprehendatis - Gij weet het: de hardlopers in het stadion lopen allen, maar slechts één krijgt de prijs. Loopt zo dat gij hem krijgt.

Quia hic homo coepit aedificare et non potuit consummare! Hij begon te bouwen en kon het niet afmaken!

Een droevig commentaar dat, als je maar wilt, niet op jou van toepassing zal zijn. Want je hebt alle middelen om het gebouw van je heiliging te voltooien: de genade van God en je eigen wil.

Een oprecht hart en goede wil: met deze twee elementen en met de blik gericht op het vervullen van de wil van God, zul je je dromen van liefde verwezenlijkt zien en zal je honger naar zielen gestild worden.

Je lijdt… en het liefst zou je je niet beklagen. - Het is niet erg als je je beklaagt; dat is de natuurlijke reactie van ons armzalige lichaam. Het komt erop aan, dat je nu en altijd wilt, wat God wil.

Wij zijn als blokken steen die zich kunnen bewegen, die voelen en die een volmaakt vrije wil hebben.

God zelf is de steenhouwer die de ruwe kanten van ons afkapt, die ons met hamer en beitel de vorm geeft die Hij wil.

Laten wij niet proberen ons aan Hem te onttrekken of aan Zijn wil te ontkomen, want wij kunnen de hamerslagen toch niet ontwijken. - Integendeel, wij zouden alleen nog maar meer en nutteloos lijden. En in plaats van een gepolijste steen die klaar is voor de bouw, zullen wij niets anders worden dan een vormeloze hoop grind, die de mensen achteloos zullen vertrappen.

Je eigen wil, je eigen oordeel: dat is het wat je ongerust maakt.