Lijst van punten

De Heer heeft je duidelijk laten zien dat jouw weg die van een christen midden in de wereld is. Je verzekert me echter dat je vaak met afgunst - je hebt me ook gezegd dat het eigenlijk gemakzucht was - hebt gedacht aan het geluk een onbekende te zijn, iemand die ergens in een uithoekje werkt, onopgemerkt… God en jij!

Naast plannen om het geloof te gaan verbreiden in Japan, komt de gedachte weer bij je op aan dat verborgen en verstorven leven… Zou je echter proberen - aangenomen dat je geen andere verplichtingen hebt - je te 'verstoppen' in een of andere religieuze instelling, zonder dat het je roeping is, dan zou je niet gelukkig worden. Je zou geen vrede hebben; je zou immers je eigen zin gedaan hebben en niet de wil van God.

Jouw 'roeping' zou dan een andere naam krijgen: vluchten. Geen resultaat van goddelijke inspiratie, maar van puur menselijke angst voor de strijd die op handen is. En dat kan niet!

Toen je net gebiecht had, zei je bij jezelf: geloofd zij God. En je dacht: het is net of ik opnieuw geboren ben.

Vervolgens ging je vol vrede verder: Domine, quid me vis facere, Heer, wat wilt Gij dat ik doe?

En je gaf jezelf het antwoord: Met uw genade zal ik, boven alles en iedereen, uw allerheiligste wil vervullen. Serviam, ik zal U onvoorwaardelijk dienen!

De Heer zegt ons vanaf het Kruis: Ik lijd, opdat mijn broeders de mensen gelukkig worden, niet alleen in de hemel, maar - voor zover mogelijk - ook op aarde, door de allerheiligste wil van mijn hemelse Vader te doen.

Nog steeds aarzelend zei je me: Ik ervaar heel duidelijk periodes waarin de Heer meer van me vraagt!

Er schoot mij niets anders te binnen dan je het volgende in herinnering te brengen: Je hebt me verzekerd dat je je alleen maar met Hem wil vereenzelvigen. Waarom verzet je je dan?

Wees niet bang hoge eisen aan jezelf te stellen. Veel mensen doen dit in het verborgene, opdat alleen de Heer schittert.

Ik zou willen dat jij en ik reageerden zoals iemand deed die meer aan God wilde toebehoren. Hij schreef op het feest van de heilige Familie, dat destijds gevierd werd onder het octaaf van Driekoningen:

“Ik heb niet te klagen over de hoeveelheid kruisjes. Gisteren - ik heb erom gehuild - gebeurde er iets dat mij veel moeite kostte. Nu, vandaag, kom ik tot de conclusie dat de heilige Jozef - mijn Vader en Heer - en mijn heilige Moeder Maria blijkbaar niet wilden dat 'hun kind' geen geschenk van de Drie Koningen zou krijgen. Ze schonken mij licht, waardoor ik zag dat ik zo ondankbaar was niet voldoende te beantwoorden aan de genade van Jezus. Ook maakte ik de ongelofelijke fout niet in te zien dat ik mij met mijn slechte gedrag verzette tegen de allerheiligste wil van God, die mij als zijn werktuig wil hebben.”

De Liefde tot God vraagt ons het Kruis op ons te nemen… de last van de hele mensheid op onze schouders te voelen en in onze persoonlijke omstandigheden en op ons werk, de duidelijke en liefdevolle plannen van de wil van de Vader te vervullen.

Je zegt dat het je om het even is of je hier bent, of in China.

Goed, probeer dan daar te zijn, waar je de heilige wil van God vervult.