Lijst van punten

Uit een brief schrijf ik een voorbeeld over van lafheid, in de hoop dat jij dat niet zal navolgen: “natuurlijk ben ik u er zeer erkentelijk voor dat u aan mij denkt, want ik heb veel gebed nodig. Maar ik zou u ook dankbaar zijn als u bij uw gebed tot de Heer om een “apostel” van mij te maken, geen moeite zou doen om Hem te vragen dat Hij zou willen dat ik mijn vrijheid zou moeten opgeven.”

Er zijn donkere wolken gekomen van lusteloosheid en ontgoocheling. Er zijn buien van verdriet gevallen en je hebt het sterke gevoel dat je vastzit. En daar bovenop word je belaagd door een gevoel van vertwijfeling dat voortkomt uit een min of meer objectieve werkelijkheid: zoveel jaren van strijd, en nog ben je zo achter, zo ver achter.

Dit alles is noodzakelijk en God rekent hiermee: om de gaudium cum pace - de ware vrede en vreugde - te bereiken moeten we aan de overtuiging van ons kindschap Gods, die ons vol optimisme stemt, de erkenning toevoegen van onze eigen, persoonlijke zwakheid.

Het is waar dat niemand er zeker van kan zijn dat hij zal volharden - Maar die onzekerheid is een reden te meer om nederig te zijn, en een duidelijk bewijs van onze vrijheid.

Nooit heb je je vrijer gevoeld dan nu, nu je vrijheid is doortrokken met liefde en onthechting, zekerheid en ongewisheid: omdat je in niets meer op jezelf vertrouwt en in alles op God.

Liefhebben is - het koesteren van slechts één verlangen, leven voor de beminde persoon; niet meer jezelf toebehoren; vrij en blij, met ziel en hart, onderworpen zijn aan de wil van een ander - die tegelijkertijd je eigen wil is.

Ja, verliefde dwaas, schreeuw het uit naar Hem: Heer, ik houd wel van U, maar vertrouw maar niet op mij! Bind me aan U vast, iedere dag meer!