Lijst van punten

Als het om de verdediging van de waarheid gaat, hoe kan men dan tegelijkertijd niet aan God willen mishagen èn niet met zijn omgeving in botsing komen? Dat zijn tegengestelde zaken: het is of het één, of het ander. Het offer moet een holocaust zijn: alles moet worden verbrand - zelfs het - wat zullen ze zeggen, zelfs dat wat reputatie wordt genoemd.

Wat zie ik nu duidelijk dat de - heilige schaamteloosheid - heel diep in het evangelie is geworteld! Vervul de wil van God, indachtig de vals beschuldigde Jezus, de bespuugde en in het gezicht geslagen Jezus, de Jezus die voor de gerechtshoven van kleine mensjes werd gesleept, en van de zwijgende Jezus!

Voornemen: je hoofd buigen bij beledigingen en - alvast rekening houdend met vernederingen die zeker nog zullen komen - de goddelijke taak voortzetten die de Barmhartige Liefde van onze Heer ons heeft willen toevertrouwen.

Je schrikt als je denkt aan het onheil dat wij kunnen aanrichten als we ons laten meeslepen door de vrees of de schaamte dat we er in het dagelijks leven voor moeten uitkomen dat wij christenen zijn.

Er zijn mensen die, als ze over God of over het apostolaat spreken, de behoefte schijnen te voelen om zich te verdedigen. Mogelijk omdat ze de waarde van de natuurlijke deugden nog niet hebben ontdekt en daarom geestelijk gedeformeerd zijn en laf.

Het is nutteloos te proberen het iedereen naar de zin te maken. Ontevredenen, mensen die protesteren, zullen er altijd wel zijn. Kijk eens hoe de volkswijsheid dat samenvat: - Als het goed gaat met de schapen, gaat het slecht met de wolven.

Gedraag je niet als degenen die bang worden voor een vijand die alleen maar de kracht heeft van zijn - agressieve stemgeluid.

Je begint er niet aan om te werken aan die bovennatuurlijke onderneming, want - zeg jezelf - je bent bang dat het niet in de smaak zal vallen, of dat je geen succes zult hebben. - Als je meer aan God dacht, zouden die uitvluchten verdwijnen.