Lijst van punten

Actie is niets waard zonder gebed; het gebed krijgt waarde door het offer.

Eerst het gebed; vervolgens de boete; op de derde plaats, pas op de “derde plaats” de actie.

Het gebed is het fundament van het geestelijk gebouw. - Het gebed is almachtig.

Domine, doce nos orare, Heer, leer ons bidden! - En de Heer antwoordde: wanneer jullie gaan bidden, zegt dan: Pater noster, qui es in coelis…, Onze Vader, die in de hemel zijt… Hoe kómen we erbij het mondgebed onbelangrijk te vinden!

Langzaam. - Bedenk wát je zegt, wíe het zegt, en tégen wie. - Want dat haastige praten, zonder tijd te nemen voor overweging, is niets dan lawaai, gerammel van lege blikjes.

En met de heilige Teresia zeg ik je, dat ik dát geen bidden noem, hoe ijverig je je lippen ook beweegt.

Je gebed moet liturgisch zijn. - Kreeg je maar voorliefde voor het opzeggen van de psalmen en de gebeden uit het missaal in plaats van je privé-gebeden.

“De mens leeft niet van brood alléén”, zegt de Heer, “maar van ieder woord dat komt uit de mond van God”. - Brood en woord: Hostie en gebed.

Anders kun je geen bovennatuurlijk leven leiden.

Je zoekt gezelschap van vrienden die door hun gesprekken, hun genegenheid en hun vriendschap de ballingschap van deze wereld draaglijker maken…, ofschoon je vrienden je soms verraden. - Het lijkt me niet verkeerd.

Maar… waarom zoek je niet iedere dag steeds intenser het gezelschap van, en het gesprek met de Grote Vriend die je nooit verraadt?

“Maria koos het beste deel”, lezen we in het heilig Evangelie. - Dáár is zij en drinkt de woorden van de Meester. Schijnbaar passief, bidt en bemint zij. - Daarna vergezelt zij Jezus op zijn preektochten in steden en dorpen.

Wat is het moeilijk, Hem zonder gebed te vergezellen!

Wát, weet je niet hoe je moet bidden? - Stel je in tegenwoordigheid van God, en als je begint met te zeggen: “Heer, ik weet niet hoe ik moet bidden…”, wees er dan zeker van dat je ermee begonnen bent.

Je hebt me geschreven: “Bidden is spreken met God. Maar waarover?” - Waarover? Over Hem, over jezelf: je vreugden, je verdriet, je successen en mislukkingen, je edele ambities, je dagelijkse zorgen…, je zwakheden! Je dankbaarheid en je wensen, je Liefde en je eerherstel.

Kortom: Hem kennen en jezelf kennen: met Hem omgaan!

Et in meditatione mea exardescit ignis. En in mijn meditatie wordt er een vuur ontstoken. - Daarom ga je bidden: om een levend vuur te worden, dat warmte en licht geeft.

Daarom, wanneer je niet weet hoe je door moet gaan, wanneer je voelt dat je vuur aan het uitgaan is en je er geen geurige houtblokken op kunt werpen, gooi er dán de takken en bladeren op van korte mondgebeden en schietgebedjes om het vuur aan te houden. - En je zult je tijd goed besteed hebben.

Je hebt me aan het lachen gemaakt met je ongeduldige bidden. - Je zei Hem: “Ik wil niet oud worden, Jezus… dan moet ik nog zo lang wachten voor ik U kan zien! Later is mijn hart misschien niet meer zo onstuimig als nu. Later lijkt mij te laat. Nu kan mijn vereniging met U inniger zijn, omdat ik U bemin met de frisse, zuivere liefde van de jeugd”.

Het bevalt me dat je op zo grote schaal het eerherstel wilt beoefenen: “Voor heel de wereld”, zei je. - In orde, maar op de eerste plaats voor de leden van je geestelijke familie, je bloedverwanten, je landgenoten.

Jij zei Hem: “Vertrouw niet op mij… Ik van mijn kant vertrouw wel op U, Jezus… Ik geef me over in Uw armen. Ik laat er achter wat ik heb: mijn zwakheden!” Dit vind ik een goed gebed.

Het gebed van een christen is nooit een monoloog.

“Minuten van stilte”. - Laat die over aan mensen met een droog hart. Wij katholieken, kinderen van God, wij spreken met onze Vader die in de hemel is.

Verwaarloos je geestelijke lezing niet. - De geestelijke lezing heeft velen heilig gemaakt.

Uit de geestelijke lezing vorm ik mijn voorraad brandstof, schrijf je me. - Het lijkt een berg waar geen leven in zit, maar daaruit haalt mijn herinnering vaak spontaan wat ze nodig heeft om mijn gebed levend te maken en mijn dankzegging na de communie te doen opvlammen.

Het front van Madrid: een twintigtal officieren zit vrolijk en opgewekt bij elkaar. Er wordt een lied aangeheven, en daarna nog een, en nog vele andere.

Die ene luitenant met de bruine snor hoorde alleen het eerste:

“Gedeelde harten, ik wil ze niet;

en als ik het mijne geef, geef ik het helemaal”.

“Wat een weerstand heb ik toch om mijn hart helemaal te geven!” - En zijn gebed begon te vloeien als een rustige brede stroom.

Als je geen versterving doet, word je nooit een mens van gebed.

Door boetedoening moet je wil van de zintuigen datgene eisen, wat de andere vermogens van je ziel die wil in het gebed weigeren.

Een mens van gebed zei: Jezus moet het doel van ons gebed zijn, de Liefde van ons hart, het onderwerp van ons gesprek en het voorbeeld van ons handelen.

Deze bovennatuurlijke manier van handelen is echte krijgstactiek. Je voert strijd - de dagelijkse gevechten van je innerlijk leven - in stellingen die ver voor de verdedigingsmuren van je vesting liggen.

Hier valt de vijand je aan: op je kleine versterving, op je dagelijks gebed, op de orde bij je werk, op je leefplan. Op deze manier valt het hem moeilijk door te dringen tot de kwetsbare torens van je vesting. - En als hij zover raakt, is hij te uitgeput om ze te bestormen.