Lijst van punten

Waarom geef je je niet eens voor altijd over aan God…, metterdaad…, nu?

Als je je weg duidelijk voor je ziet, volg hem dan. - Waarom schud je de lafheid die je tegenhoudt, niet van je af?

“Gaat, verkondigt het Evangelie… Ik zal met u zijn”… - Dat heeft Jezus gezegd… en Hij heeft het tegen jou gezegd.

De vaderlandsliefde, die prijzenswaardig is, brengt velen ertoe van hun leven een dienst, een “krijgsdienst” te maken. - Vergeet niet dat Christus ook Zijn “krijgsdienst” heeft, en mensen die gekozen worden in Zijn dienst.

Et regni eius non erit finis. Zijn Rijk zal geen einde hebben!

Verheugt het je niet, voor zo'n Koninkrijk te werken?

Nesciebatis quia in his quae Patris mei sunt oportet me esse? Wisten jullie niet, dat Ik me met de dingen van mijn Vader moet bezighouden?

Dit is het antwoord van de knaap Jezus. Het antwoord aan zijn Moeder (en wat voor een moeder!), die Hem drie dagen lang zoekt, en vreest Hem niet meer terug te vinden. - Het antwoord, dat zijn echo vindt in die andere woorden van Christus, die St. Matteüs opgetekend heeft: “Wie zijn vader of moeder meer liefheeft dan Mij, is Mij niet waardig”.

Het is al te simpel de waarde van het apostolaat af te willen meten aan wat men er aan de buitenkant van ziet. - Als je deze maatstaf aanlegt, zou je de voorkeur moeten geven aan een mud kolen boven een handvol diamanten.

Nu je je aan God overgegeven hebt, moet je Hem om een nieuw leven vragen, als “waarmerk” dat de echtheid van je zending als man van God bevestigt.

Dit ideaal, deze roeping van jou is… een dwaasheid. - En de anderen - jouw vrienden, jouw broeders - zijn dwazen…

Heb je deze uitroep nooit in je binnenste gehoord? - Antwoord, met beslistheid, dat je God dankbaar bent voor de eer tot dit “gekkenhuis” te behoren.

Je schrijft me: “Het grote verlangen dat we allen hebben, dat het opschiet en zich uitbreidt, lijkt om te slaan in ongeduld: wanneer zal de grote doorbraak komen, wanneer zal de wereld van ons zijn?”

En je voegt eraan toe: “Dit verlangen zal niet zonder vrucht blijven, als we het afreageren door de Heer te “dwingen” en lastig te vallen: dan zullen we echt tijd gewonnen hebben.”

Ik begrijp heel goed je lijden, nu je noodgedwongen niets kunt doen en aan het vele werk denkt dat nog gedaan moet worden. - Jouw hart is te groot voor deze wereld en toch moet het zich schikken… in een opnbeduidend baantje.

Maar… is nu misschien het ogenblik niet gekomen om het “fiat” te zeggen: “Uw wil geschiede?”…

Twijfel er niet aan: je roeping is de grootste genade die de Heer je had kunnen verlenen. - Dank Hem hiervoor.