Lijst van punten

Je hebt gelijk. - Vanaf de top, schrijf je me, is er zover het oog reikt, en dat betekent: in een radius van vele kilometers, geen vlakte te zien: achter elke berg is een andere. Als het landschap ergens milder schijnt te worden, verschijnt, wanneer de mist optrekt, een bergketen die tot dan toe verborgen gebleven was.

Zo is het, zo moet het ook met de horizon van je apostolaat zijn: het is nodig heel de wereld door te trekken. Er zijn voor jullie evenwel geen gebaande wegen… Die moeten jullie zelf banen, dwars door de bergen, met je eigen voetstappen.

“Eigenlijk”, zo schrijf je me, “hoeft men helemaal geen held te zijn om, zonder eigenaardig of kwezelachtig te doen, zich van sommige dingen te onthouden, al naar gelang de omstandigheden dat vragen…, en vol te houden.” - En je voegt eraan toe: “Zolang ik mij aan de normen houd, die U mij gegeven hebt, trek ik mij niets aan van de plagerijtjes en het geklets van mijn omgeving; als ik zou merken dat ik bang was voor die kleinigheden, dan pas had ik werkelijk reden bevreesd te zijn.” - Prachtig.

Moedeloosheid is de vijand van je volharding. - Als je de moedeloosheid niet bestrijdt, zul je eerst in pessimisme vervallen en vervolgens in lauwheid. - Wees optimistisch.

Je kunt niet “opstijgen”. - Dat is niet te verwonderen: na zo'n val!…

Hou vol en je zult “opstijgen”. - Herinner je wat een geestelijk schrijver zei: Je arme ziel is een vogel, waarvan de vleugels nog plakkerig zijn van de modder.

De zon van de hemel en je eigen inspanningen, kleine maar constante inspanningen, zijn nodig om die neigingen, die fantasiebeelden, die neerslachtigheid, de modder die aan je vleugels kleeft, af te schudden.

Je zult vrij zijn. - Als je volhardt, zul je “opstijgen”.