Lijst van punten

Er zijn 12 punten in «De Smidse» waarvan het onderwerp is Overgave → edelmoedigheid.

Je hoeft niet bang te worden; het is niet nodig dat je schrikt of versteld staat; maar laat je ook niet leiden door valse voorzichtigheid.

De oproep om de wil van God te vervullen - ook de roeping - komt plotseling, net zoals bij de apostelen. Christus ontmoeten en gehoor geven aan zijn oproep…

Niemand twijfelde: Christus ontmoeten en Hem volgen was één en hetzelfde.

Voor wie wil leven uit Liefde - met een hoofdletter - is het bewandelen van de middenweg niet goed genoeg. Dat zou beknibbelen, een kleingeestig berekenen zijn.

Jezus, als er iets in mij is wat U niet aangenaam vindt, maak me dat dan duidelijk, zodat we het met wortel en al kunnen uitrukken.

Als iets in je niet overeenstemt met wat God van je verwacht, doe daar dan onmiddellijk iets aan!

Denk aan de apostelen: zij waren zwak en hadden veel fouten, maar in naam van de Heer deden zij wonderen. Alleen Judas, die misschien ook wonderen deed, is verloren gegaan. Hij trok zich uit vrije wil van Christus terug. Hij was niet bereid om, vastberaden en moedig, te breken met wat niet overeenstemde met de geest van God.

Wanneer neem je nu eens een besluit…!

Veel mensen in je omgeving leiden om louter menselijke redenen een hard leven. Zij begrijpen niet eens dat zij kinderen van God zijn en misschien zijn hun beweegredenen niet meer dan trots, de drang om op te vallen, of er in de toekomst hun gemak van te nemen. Zij ontzeggen zich van alles!

Maar jij, die de zoete last draagt van de Kerk, van je gezin, van je collega's en vrienden - redenen genoeg om je volledig in te zetten -, wat doe jij? Met welk verantwoordelijkheidsgevoel ben je bezig?

Wij kunnen niet tevreden zijn met wat wij voor God doen. Denk aan een kunstenaar. Hij is nooit voldaan over het doek of het beeld dat uit zijn handen voortkomt. Ook als iedereen hem zegt dat het prachtig is, denkt hij: nee, nee het is nog niet wat het moet zijn, ik zou meer willen. Onze reactie zou ook zo moeten zijn.

De Heer heeft ons bovendien veel gegeven en Hij heeft er recht op dat we reageren… en dat we zijn tempo aanhouden.

Wat kan ik de vraag die een op God verliefd mens zich stelde, goed begrijpen: Heb ik een ontevreden gezicht getrokken? Was er iets in mij dat U, mijn Heer en mijn Liefde, pijn kan doen?

Vraag God, je Vader, dat Hij ons blijvend bewust maakt van de veeleisendheid van de liefde.

Wat kijk ik graag naar Johannes die zijn hoofd aan de borst van Christus legt! Het is als een liefdevol - misschien niet eens zo gemakkelijk - onderwerpen van het verstand, om het te doen ontbranden aan het vuur van Jezus' Hart.

Op het feest van Kruisverheffing smeekte je de Heer uit het diepst van je hart om de genade het heilig Kruis te 'verheffen' in je vermogens en zintuigen… Een nieuw leven! Een zegel om de echtheid van je boodschap kracht bij te zetten… Met heel je wezen aan het Kruis!

We zullen zien; we zullen zien wat daarvan komt.

Zeg Hem opnieuw dat je Hem helemaal wilt toebehoren: Jezus, help mij helemaal van U te zijn. Ik wil door kleine dingen, die voor anderen onopgemerkt blijven, voor U branden en verteerd worden.

Als je Hem helpt, al is het maar met een kleinigheid zoals de apostelen deden, dan is Hij bereid wonderen te doen: broden te vermenigvuldigen, de wil van mensen te veranderen, de meest verduisterde geesten te verlichten en - door een buitengewone genade - mensen, die dit nooit eerder waren, in staat te stellen een integer leven te gaan leiden.

Dat alles… en nog meer zal hij geven als je Hem helpt met wat je hebt.

Kind, luister eens: wees blij wanneer men je slecht behandelt en je goede naam door het slijk haalt; wanneer velen zich over je opwinden en het in de mode is je te bespuwen, omdat je in hun ogen omnium peripsema, het slijk der aarde bent…

Dat is moeilijk, heel moeilijk zelfs. Het is hard, totdat iemand uiteindelijk naar het tabernakel gaat en - wetend dat men hem beschouwt als drek, als een armzalige worm - in alle oprechtheid zegt: “Heer, als Gij mijn eer niet nodig hebt, waarom zou ik die dan willen?”

Pas dan ervaart een kind van God wat het betekent gelukkig te zijn: als het, van alles beroofd, tot deze totale overgave komt, een overgave uit liefde, gebaseerd op versterving en lijden.