Lijst van punten

Hoe zou de blije blik van Jezus geweest zijn!: dezelfde die straalde uit de ogen van zijn Moeder, die haar vreugde niet meer kon inhouden: Magnificat anima mea Dominum! - en haar ziel verheerlijkte de Heer, omdat zij Hem in zich droeg en naast zich had.

O, Moeder!: moge het ook onze vreugde uitmaken om bij Hem te zijn en Hem in ons te hebben.

Als ik met je spreek over het - apostolaat van vriendschap, heb ik het over de vriendschap - van persoon tot persoon, vol toewijding en oprechtheid: op gelijk niveau, van hart tot hart.

Als het je moeite kost om iemand een plezier te doen, een dienst te bewijzen, denk er dan aan dat hij een kind van God is en herinner je dat de Heer ons heeft bevolen elkaar lief te hebben.

En verder: dring iedere dag dieper in dit evangelische voorschrift door! Blijf niet aan de oppervlakte. Trek er de consequenties uit - dat is niet zo moeilijk, en richt je gedrag van ieder ogenblik naar die eisen.

We leven in de wereld van vandaag zo gehaast dat christelijke naastenliefde een zeldzaam verschijnsel is geworden, ook al wordt Christus - althans in naam - gepredikt

Dat geef ik toe. Maar wat doe jij, die je als katholiek met Hem moet vereenzelvigen en zijn voetsporen moet volgen? Want Hij heeft ons erop gewezen dat we zijn leer moeten gaan onderwijzen aan alle volkeren - aan alle! - en in alle tijden.

Het is altijd al zo gegaan dat mensen zich aaneensluiten om een opdracht te vervullen of een gezamenlijke bestemming te bereiken.

Zou de - unieke bestemming - van het eeuwige geluk voor de mannen en vrouwen van nu minder de moeite waard zijn?

Je hebt de zin van de vriendschap begrepen toen je jezelf herder begon te voelen van een kleine kudde die eerst door je in de steek was gelaten, maar die je nu opnieuw bij elkaar probeert te krijgen door dienstbaar te zijn aan ieder van hen afzonderlijk.

Je kunt je niet alleen maar passief opstellen. Je moet een echte vriend van je vrienden worden: je moet werkelijk een steun voor ze zijn. In de eerste plaats door je voorbeeld. En verder met je adviezen en door de invloed die je hebt door je vertrouwelijkheid met hen.

Die geest van broederschap en kameraadschap die je onverwacht hebt ontdekt, maakte je enthousiast - Natuurlijk: dat is iets waarvan je zoveel had gedroomd, omdat je het nog nooit had gezien. Je had het nog nooit gezien omdat de mensen vergeten dat ze broeders van Christus zijn, van die beminnenswaardige Broeder van ons die zijn leven voor ons heeft gegeven, voor allen en voor ieder afzonderlijk, onvoorwaardelijk.

Je hebt het grote geluk gehad dat je echte leermeesters hebt ontmoet, echte vrienden die je zonder voorbehoud alles hebben geleerd wat je wilde weten. Je hebt geen kunstgrepen nodig gehad om ze hun kennis te - ontfutselen, want ze hebben je de gemakkelijkste weg gewezen, al heeft het hun zelf hard werk en ontberingen gekost om hem te vinden - Nu is het jouw beurt om dat te doen voor deze, voor gene - voor iedereen!

Overweeg dit goed, en handel dienovereenkomstig: die mensen die jou niet sympathiek vinden, zullen hun mening laten varen als ze beseffen dat je werkelijk om hen geeft. Het hangt van jou af.

Het is niet genoeg goed te zijn, je moet het ook laten blijken. Wat zou je vinden van een rozestruik die alleen maar dorens geeft?

Om lauwe mensen op te warmen moet men er een vuur van enthousiasme om hen heen leggen.

Veel mensen zouden ons kunnen toeroepen: klaag niet over mijn toestand!; wijs me liever de weg om uit deze situatie te geraken, waar jullie zo bedroefd over zijn.

Soms wil je jezelf rechtvaardigen en beweer je, dat je snel afgeleid bent, verstrooid, of dat je van nature droog en gereserveerd bent. En daar voeg je dan aan toe dat je daarom niet eens de mensen met wie je dagelijks omgaat echt goed kent.

Luister eens: klopt het dat je je niet gerust voelt met dat excuus?

Benader alle kleine zaken in je dagelijks leven met veel bovennatuurlijke visie, raadde ik je aan. En ik voegde er meteen aan toe: de omgang met anderen biedt je daartoe in de loopvan de dag veel gelegenheden.

Naastenliefde beoefenen betekent de mentaliteit van anderen respecteren; heel blij zijn met hùn eigen weg naar God, zonder dat je probeert ze te laten denken zoals jij, dat ze met jou moeten meedoen.

De volgende gedachte schoot me te binnen: die verschillende wegen lopen parallel. Als iedereen zijn eigen weg volgt, komen we allemaal bij God - Verlies je dus niet in vergelijkingen of in gissingen over wie hoger zal uitkomen: dat is onbelangrijk. Het gaat erom dat we allemaal het doel bereiken.

Wat heeft die ander een gebreken! Ja - maar, op de eerste plaats vind je volmaakte mensen alleen in de hemel en op de tweede plaats sleep ook jij het jouwe aan gebreken mee en ondanks alles verdragen anderen je toch, sterker, ze hebben zelfs respect voor je. Want ze geven om je met de liefde die Jezus voor de zijnen had, die ook met heel wat zwakheden behept waren!

Leer daar van!

Je beklaagt je omdat hij geen begrip voor je heeft - Ik ben er zeker van dat hij al het mogelijke doet om je te begrijpen. Maar wanneer zul jij eens je best gaan doen om hèm een beetje te begrijpen?

Zeker! Ik geef toe:die persoon heeft zich slecht gedragen; zijn gedrag is verwerpelijk en onwaardig, hij heeft absoluut geen karakter.

Menselijk gesproken verdient hij alleen maar minachting, voegde je eraan toe.

Ja, ik begrijp je, maar ik ben het niet eens met je laatste bewering. Die ellendeling heeft ook een ziel die heilig is. Christus is namelijk gestorven om hem te verlossen! Als Hij hem niet heeft veracht, durf jij dat dan wel te doen?

Als jouw vriendschap ontaardt in medeplichtigheid aan andermans ontsporingen, dan is die vriendschap niets anders dan trieste kliekvorming, dat geen enkel respect verdient.

Inderdaad kan het leven, dat normaal gesproken al zorgelijk en onzeker is, soms echt moeilijk worden. - Maar dat zal ertoe bijdragen, dat je meer bovennatuurlijk ingesteld raakt, dat je in alles de hand van God zult gaan zien. En zo zul je menselijker en begripvoller zijn voor de mensen in je omgeving.

Hoe hoger de autoriteit, hoe meer clementie hij kan tonen. Een gewone rechter moet een veroordeling uitspreken als iemand schuldig is bevonden en bekend heeft - waarbij hij wel rekening kan houden met verzachtende omstandigheden. Een staatshoofd kondigt soms een algemene amnestie af, of verleent gratie. God vergeeft een ziel die berouw heeft altíjd.

“Door jullie heb ik God gezien, Die mijn stommiteiten en beledigingen heeft willen vergeten en me met de hartelijkheid van een Vader heeft opgevangen.” Dat werd geschreven door een berouwvolle verloren zoon van de twintigste eeuw aan zijn familie, toen hij naar huis terugkeerde.

Het heeft je veel moeite gekost je los te maken van, niet meer te denken aan je pietluttige bezorgdheden en je illusies op persoonlijk gebied. Weliswaar waren dat maar kleine illusies en het waren er niet zoveel, maar ze waren diepgeworteld. - In ruil daarvoor weet je nu heel zeker dat je dromen en je zorgen nergens anders over gaan dan over je broeders, want je hebt in je naaste Christus leren zien.

“Honderdvoudig!” - Wat kwam die belofte van de Heer je enkele dagen geleden sterk voor de geest!

Ik verzeker je, dat je dat honderdvoudige zult vinden in de broederlijke omgang met je metgezellen in het apostolaat.