Lijst van punten

Er zijn 12 punten in «De Voor» waarvan het onderwerp is Vorming → vorming verstrekken .

Sinds je beslissing doe je iedere dag een nieuwe ontdekking. Je herinnert je dat je je vroeger voortdurend afvroeg: “hoe zit het hiermee, hoe zit het daarmee?” - en dat je dan maar weer in je twijfels en teleurstellingen bleef doorleven?

Nu vind je steeds het precieze antwoord, logisch en duidelijk. En als je hoort wat je als antwoord krijgt op je soms wat onvolwassen vragen, moet je wel eens denken: “Zo moet Jezus de eerste twaalf ook te woord hebben gestaan”.

Beklaag je niet als je lijdt. Alleen een mooie steen, die veel waard is, wordt gepolijst.

Doet het pijn? - Laat je dankbaar bijslijpen, want God heeft je als een diamant in zijn handen genomen - Een gewone kiezelsteen wordt zo niet bewerkt.

De mensen moeten leren hoe ze moeten werken - maar die voorbereiding moet niet worden overdreven: ook “doen” is jezelf vormen. Bij voorbaat moeten we de onvermijdelijke onvolmaaktheden accepteren: het betere is de vijand van het goede.

Leiding geven houdt dikwijls in, dat men de mensen “op sleeptouw moet nemen”, geduldig en vriendelijk.

Respecteer degenen die nee tegen je kunnen zeggen. Vraag ze bovendien hun weigering te motiveren, om er van te leren, of om te corrigeren.

Diamant wordt geslepen met diamant - en zielen met zielen.

Je moet in het dagelijkse contact met de mensen om je heen veel begrip en hartelijkheid tonen, maar gepaard met de nodige flinkheid - dat moge duidelijk zijn; anders komt het van begrip en hartelijkheid tot medeplichtigheid en egoïsme.

Als je boos wordt - soms is dat je plicht; soms is het een zwakheid, moet dat niet meer dan enkele minuten duren. En altijd moet je boosheid liefdevol zijn: ja, hartelijk!

Een berisping geven? - Dat is dikwijls nodig. Maar daarbij moet je wel aangeven hoe iemand zijn gebrek kan verbeteren. Het mag nooit een ontlading zijn van je eigen slechte humeur.

Als je moet corrigeren, moet dat duidelijk en vriendelijk gebeuren; en als dat niet ongepast is, hoort er een glimlach bij. Doe het nooit, of uiterst zelden, op een overdonderende manier.

Heb je soms het idee dat je het goede en de absolute waarheid in pacht hebt, en dat je daarom persoonlijk gerechtigd bent om het kwaad tot elke prijs uit te roeien?

Langs die weg zul je niets klaarspelen: alleen maar uit Liefde en met liefde! En er tegelijkertijd aan denkend, dat de Liefde ook jou heeft vergeven en je nog steeds zoveel vergeeft.

Inderdaad, wat oud is, verdient eerbied en dankbaarheid. We moeten er van leren, zeker. Rekening houden met die ervaringen, dat ook. Maar laten we niet overdrijven: alles heeft zijn tijd. Trekken we soms nog steeds een frak en een kuitbroek aan en dragen we nog steeds een gepoederde pruik op ons hoofd?