Lijst van punten

Hij was doctor in de rechten en in de filosofie, bereidde zich voor op een leerstoel aan de Universiteit van Madrid. Twee prachtige studies, die hij briljant had afgesloten.

Ik kreeg een bericht van hem, hij was ziek en wilde graag dat ik hem kwam opzoeken. Ik kwam aan bij het pension waar hij woonde.”Vader, ik ga dood”, zo begroette hij me. Ik sprak hem moed in, op een hartelijke manier. Hij wilde een generale biecht uitspreken. Nog diezelfde nacht stierf hij.

Een architect en een arts hielpen me om hem af te leggen. - En bij het zien van dat jonge lichaam dat al snel begon te ontbinden, waren wij drieën het erover eens dat die twee universitaire studies niets waard waren in vergelijking met zijn definitieve carrière als christen die zojuist zijn bekroning had gekregen.

De dood komt onverbiddelijk. Maar wat is het dan een loze ijdelheid om het bestaan te laten draaien om dit leven! Kijk eens hoeveel er door mannen en vrouwen wordt geleden. Sommigen omdat het met hun leven is gedaan en ze het erg vinden om het achter te laten; anderen omdat hun leven door blijft gaan en ze er genoeg van hebben - In geen van beide gevallen is het juist om onze doortocht door deze wereld als een doel op zichzelf te zien.

We moeten uit dit denken treden en ons ankerpunt in de andere wereld leggen, in die van de eeuwigheid. Daar is een totale ommekeer voor nodig: je ontdoen van jezelf, van je egocentrische drijfveren die vergankelijk zijn, om opnieuw te worden geboren in Christus, die eeuwig is.

Non habemus hic manentem civitatem, - we hebben op deze aarde geen blijvende woonplaats. En om dat niet te vergeten, wordt die waarheid soms cru aan ons getoond in het uur van onze dood: onbegrip, vervolging, verachting - En altijd eenzaamheid, want al worden we omringd door liefdevolle mensen, iedereen sterft alléén.

Laten we nu reeds alle banden verbreken! Laten we ons voortdurend voorbereiden op die stap, die ons voor eeuwig in de tegenwoordigheid zal brengen van de Allerheiligste Drieëenheid.