Lijst van punten

Ik ontken niet dat je wel erg hard op de proef wordt gesteld: je moet tegen de helling op, tegen “al je gevoelens in”.

Wat mijn raad is? - Herhaal: Omnia in bonum!, alles wat er gebeurt, - alles wat me overkomt, is voor mijn bestwil - Dus - dit is de juiste conclusie : aanvaard wat je zo hard vindt als een aangename werkelijkheid.

Een geneesmiddel voor die onrust van je: geduld hebben, zorgen dat je bedoelingen zuiver zijn en de dingen bezien in een bovennatuurlijk perspectief.

Gooi vrees en verontrusting onmiddellijk van je af - God is immers bij je! - smoor die reacties in de kiem, want ze dienen er alleen maar toe om nog meer bekoringen te krijgen en om het gevaar nog groter te maken.

Als je - door je blik op God gericht te houden - je kalmte weet te bewaren in geval van zorgen; als je kleinigheden, rancunes en afgunst leert te vergeten, zul je je veel energie besparen die je nodig hebt om met succes te kunnen werken ten dienste van de mensen.

Als we in duisternis verkeren, onze ziel blind en in onrust is, moeten we zoals Bartimeüs naar het Licht gaan. Herhaal, roep, dring steeds harder aan: Domine, ut videam!, - Heer, laat mij zien! - En voor je ogen zal het weer dag beginnen te worden, je zult weer kunnen genieten van het heldere licht dat Hij je zal schenken.