Lijst van punten

Kinderen van God. Dragers van de enige vlam die de weg van de mensen op aarde kan verlichten; van het enige licht waarvoor schaduw, schemer of duisternis wijkt.

De Heer gebruikt ons als fakkels om dat licht te laten schijnen… Het hangt van ons af of veel mensen niet langer in de duisternis blijven, maar de paden volgen die naar het eeuwig leven leiden.

God is mijn Vader! Als je dit overweegt zul je deze troostvolle gedachte nooit meer los willen laten.

Jezus is mijn dierbare Vriend! Weer zo'n ontdekking! Hij heeft mij lief met heel de goddelijke dwaasheid van zijn Hart.

De Heilige Geest is mijn Vertrooster! Hij begeleidt iedere stap op mijn weg.

Denk hierover na. Jij bent van God… en God is van jou.

Mijn Vader - ga zo, vol vertrouwen met Hem om! - in de hemel, kijk met een liefdevolle barmhartigheid op mij neer en maak dat ik aan uw liefde beantwoord.

Geef mij een verliefd hart, doe mijn hart van brons smelten. Brand en zuiver mijn onboetvaardig vlees. Vul mijn verstand met bovennatuurlijk licht. Maak van mijn tong de tolk van de Liefde en de Glorie van Christus.

Christus, die het Kruis besteeg met wijd geopende armen, met het allesomvattende gebaar van de Eeuwige Priester, wil op ons rekenen - op ons die niets zijn - om de vruchten van zijn verlossing naar 'alle' mensen te brengen.

Heer, het is ons een vreugde in uw gewonde hand te zijn. Neem ons stevig vast, pers ons uit, zodat we alle aardse ellende kwijtraken, zodat we gezuiverd worden, zodat we in vuur en vlam raken, zodat we doordrenkt worden van uw Bloed!

En slinger ons dan weg, ver weg, vol verlangen naar de oogst van een akker die elke dag vruchtbaarder wordt, uit liefde tot U.

Je hoeft niet bang te worden; het is niet nodig dat je schrikt of versteld staat; maar laat je ook niet leiden door valse voorzichtigheid.

De oproep om de wil van God te vervullen - ook de roeping - komt plotseling, net zoals bij de apostelen. Christus ontmoeten en gehoor geven aan zijn oproep…

Niemand twijfelde: Christus ontmoeten en Hem volgen was één en hetzelfde.

Een dag van heil, een dag van eeuwig leven is voor ons aangebroken. Opnieuw klinkt het gefluit van de goddelijke Herder en weer zijn die liefdevolle woorden er, vocavi te nomine tuo, Ik heb je bij je naam geroepen.

Zoals onze moeder, roept Hij ons bij onze naam; bij de naam waarmee we thuis geliefkoosd werden. Daar, in de intimiteit van je ziel, roept Hij. Je hoeft alleen maar te antwoorden: Ecce ego, quia vocasti me, Hier ben ik, omdat Gij mij geroepen hebt. En deze keer ben ik vastbesloten de tijd niet voorbij te laten gaan, als water dat over rotsen loopt, zonder ook maar een spoor achter te laten.

Leef heel dicht bij Christus! Je zou samen met Petrus, Johannes en Andreas een rol moeten spelen in het evangelie…, want Christus leeft ook nu: Iesus Christus, heri et hodie, ipse et in saecula, Jezus Christus leeft! Gisteren en vandaag; tot in de eeuwigheid blijft Hij dezelfde.

Heer, laat uw kinderen zijn als gloeiende kooltjes, maar zonder steekvlammen die van verre zichtbaar zijn. Kooltjes die de eerste vonk doen overspringen naar elk hart waarmee ze in aanraking komen…

Gij zult ervoor zorgen dat die vonk een uitslaande brand wordt. Uw engelen - ik weet het, ik heb het gezien - zijn experts in het aanwakkeren van gloeiende vuurresten in het hart van de mensen… En een hart zonder sporen van as kan toch alleen maar van U zijn.

Denk vol dankbaarheid aan deze indrukwekkende woorden van de Heilige Geest: Elegit nos ante mundi constitutionem, Hij heeft ons uitverkoren vóór de schepping van de wereld, ut essemus sancti in conspectu eius, om heilig te zijn voor zijn aangezicht!

Heilig zijn is niet gemakkelijk, maar ook niet moeilijk. Heilig zijn is een goed christen zijn: lijken op Christus. Hoe meer iemand op Christus lijkt, hoe meer christen, hoe meer van Christus, hoe heiliger hij is.

En welke middelen hebben we? Dezelfde als de eerste gelovigen die Christus zelf gezien hebben, of Hem leerden kennen door woorden van de apostelen of van de evangelisten.

Wat ben je God, je Vader, niet verschuldigd! Hij heeft je het leven gegeven, je verstand, je vrije wil… Hij heeft je zijn genade gegeven, de Heilige Geest; Jezus in de heilige Hostie; het kindschap Gods; de allerheiligste Maagd en Moeder van God, onze Moeder. Hij gaf je de mogelijkheid deel te nemen aan de heilige Mis en Hij vergeeft je je zonden. Hoe vaak heeft Hij je niet vergeven! Je kreeg talloze gaven, waaronder een paar buitengewone…

Mijn kind, zeg me, hoe heb je aan dit alles beantwoord? Hoe beantwoord je op dit moment?

Ik weet niet wat jou gebeurt…, maar ik wil je in vertrouwen vertellen dat ik ontroerd raak bij het lezen van de woorden van de profeet Jesaja: Ego vocavi te nomine tuo, meus es tu, Ik heb je bij je naam geroepen, Ik heb je naar mijn Kerk gebracht, je bent van Mij! God zegt dat ik van Hem ben! Het is om gek te worden van Liefde!

O, Jezus…, sterk onze zielen, effen ons de weg, maar vervul ons vooral van uw Liefde! Maak een vlammenzee van ons leven, die de aarde doet branden met het goddelijk vuur dat U ons gebracht hebt.

Een beetje dichter bij God komen, wil zeggen bereid zijn tot een nieuwe bekering, tot verbeteren, tot aandachtig luisteren naar zijn ingevingen - deze heilige verlangens die Hij in onze ziel doet opwellen - en ze in daden omzetten.

Waar ben je zo trots op? Elke nieuwe impuls die je krijgt komt van Hem. Trek daar je conclusies uit.

Wat een respect, wat een waardering en wat een liefde moeten wij voor ieder mens afzonderlijk voelen, als we bedenken dat God van die mens houdt omdat die van Hem is!

Een doelstelling: de dagen die de Heer ons geeft alleen maar gebruiken om Hem aangenaam te zijn!

Ik zou graag willen dat je doet zoals Petrus en Johannes: dat je in het gebed met Jezus spreekt over wat je vrienden, je collega's nodig hebben… en dat je hun vervolgens met je voorbeeld kunt zeggen: -Respice in nos, Kijk naar ons! Kijk naar mij!

Als je heel veel van iemand houdt, wil je alles over die persoon weten.

Denk eens na: verlang je ernaar Christus door en door te kennen? Dat… is de maatstaf van je liefde.

Wie beweert dat wij, priesters, eenzaam zijn spreekt de waarheid niet, of vergist zich. Niemand is minder eenzaam dan wij, want de Heer houdt ons voortdurend gezelschap en wij horen ononderbroken met Hem om te gaan.

Wij zijn verliefd op de Liefde, op de Schepper van de Liefde!

Ik zie mezelf als een arm, klein vogeltje dat enkel gewend is van boom tot boom te vliegen, of hooguit naar het balkon van een derde verdieping… Op een goede dag slaagt het erin het dak van een gebouw te bereiken, dat niet bepaald een wolkenkrabber is…

Plotseling wordt onze vogel gegrepen door een adelaar die hem aanziet voor een jong van zijn eigen soort. En tussen die machtige vleugels stijgt het vogeltje hoger en hoger, tot boven de bergen der aarde, boven de sneeuwtoppen, boven de witte en blauwe en roze wolken, nóg hoger zelfs, totdat het oog in oog komt te staan met de zon… Dan laat de adelaar het vogeltje los en zegt: vooruit, vlieg…!

Heer, laat ik niet weer opnieuw laag bij de grond fladderen. Laat de stralen van de goddelijke zon - Christus in de Eucharistie - mijn leven altijd verlichten! Laat mijn vlucht niet onderbroken worden, totdat ik rust vind bij uw Hart.

Onze gemeenschappelijke vriend eindigde zijn gebed als volgt: “Ik bemin de wil van God. Daarom verlaat ik me volledig op Hem, opdat Hij mij leidt zoals Hij wil en waarheen Hij wil.”

Vraag de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, en ook je Moeder Maria, dat ze je helpen jezelf te kennen en al deze lage dingen van je te betreuren die - helaas - zoveel sporen in je achterlieten… Zeg Hem ook, zonder de ogen voor je eigen ellende te sluiten: geef mij, Jezus, een liefde als een louterend vuur, waarin mijn arme vlees, mijn arme hart, mijn arme ziel en mijn arme lichaam worden verteerd en gezuiverd van alle aardse ellende… En als mijn eigen ik dan helemaal 'leeg' is, vul het dan met U, zodat ik me nooit hecht aan iets van hier beneden, maar alleen door uw liefde gedragen word.

Verlang niets voor jezelf, niets goeds en niets slechts. Wil voor jezelf alleen maar wat God wil.

Het maakt niet uit wat uit zijn hand, uit de hand van God komt. Met zijn hulp zul je ook dat, wat in de ogen van de mensen slecht is, goed vinden, heel goed zelfs! En met steeds meer overtuiging zul je zeggen: Et in tribulatione mea dilatasti me…, et calix tuus inebrians, quam praeclarus est! Zelfs in de tegenspoed heb ik me verheugd… Hoe wonderbaarlijk is uw kelk, die mijn hele wezen voedt!