Lijst van punten

Mijn God, hoe is het mogelijk dat ik een kruisbeeld zie en niet huil van verdriet en liefde?

Wat een respect, wat een waardering en wat een liefde moeten wij voor ieder mens afzonderlijk voelen, als we bedenken dat God van die mens houdt omdat die van Hem is!

De Heer heeft zich er niet toe beperkt ons te zeggen dat Hij van ons houdt. Hij heeft het met daden, met zijn hele leven bewezen. - En jij?

Zolang het niet tot je doorgedrongen is, zal ik blijven herhalen: vroomheid, vroomheid, en nog eens vroomheid! Als je te kort schiet in de naastenliefde komt dat niet doordat je een slecht karakter hebt, maar doordat je te weinig innerlijk leven hebt.

Wat zou het mooi zijn als jij jezelf, iedere dag opnieuw, van harte en onopgemerkt, weet weg te cijferen om de anderen het leven aangenaam te maken.

Op deze manier had Christus de mensen lief.

We moeten God liefhebben, want het hart is gemaakt voor de liefde. Als wij het niet - met een zuivere liefde - bij God, bij onze Moeder de heilige Maagd Maria en bij de zielen hebben…, dan zal het zich wreken… en veranderen in een haard van bederf.

Om een opkomend pessimisme te boven te komen, heb je die ochtend, zoals iedere dag, weer doorgezet…, maar nu 'ging je de confrontatie aan' met je engelbewaarder. Je hebt hem met aandrang gevraagd je te leren om minstens evenveel van Jezus te houden als hij van Hem houdt… En je werd weer rustig.

Laat je naastenliefde blij, hartelijk, diep menselijk en bovennatuurlijk zijn. Houd van de mensen en je zult ze met een oprecht gemeende glimlach tegemoet gaan en hun bedoelingen en gevoelens kunnen begrijpen.

Als je met zachtheid en met kracht optreedt, zonder concessies te doen in je gedrag of in de geloofsleer, zal de liefde voor Christus - als je die goed beleeft - van jou een apostel maken. Je zult een steeds groter verlangen hebben om voor de zielen te werken.

Met uitgestrekte handen vraagt de Heer je voortdurend de aalmoes van de liefde.

Beperk je er niet toe met de Heilige Geest te spreken. Luister naar Hem!

Overweeg in je gebed dat het leven van geestelijk kindschap - waardoor je in zijn volle omvang ontdekte wat het betekent kind van God te zijn - je vervulde met een kinderlijke liefde tot de Vader. Bedenk ook dat je, al eerder, via Maria naar Jezus ging die je nu aanbidt en die je Vriend en je Broer is; Degene die je liefhebt…

Door deze raadgeving werd het je duidelijk dat de Heilige Geest in je ziel woonde om haar te heiligen…, maar dat je de realiteit van zijn aanwezigheid niet 'begrepen' had. Je had deze raad nodig. Nu voel je zijn Liefde in je; en je wilt met Hem omgaan, zijn vriend zijn, zijn vertrouweling…, en Hem het polijsten, uitrukken en in brand steken van je ziel vergemakkelijken…

Maar bij jezelf dacht je ook dat je dat niet zou kunnen. Nogmaals, luister naar Hem. Hij zal je de kracht geven, Hij zal alles doen, als je maar meewerkt… en dat wil je toch?

Zeg Hem: Goddelijke Gast, Meester, Licht, Gids, Liefde: ik wil U goed onthalen en naar uw lessen luisteren. Ik wil vurig worden, U volgen en U beminnen.

Om dichter bij God te komen, om naar God te 'vliegen', heb je de sterke en edelmoedige vleugels van gebed en boete nodig.

Als je de routine bij de mondgebeden wilt vermijden, probeer ze dan uit te spreken met de liefde waarmee iemand die verliefd is voor de eerste keer spreekt… en alsof het de laatste gelegenheid is waarbij je je tot de Heer kunt richten.

Als je er trots op bent een kind van Onze Lieve Vrouw te zijn, stel je dan de volgende vraag: Hoe vaak geef ik in de loop van de dag, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat, uiting aan mijn liefde voor Maria?

Ik heb onder meer twee redenen, dacht onze vriend, om op zaterdag en op de vooravond van de feesten van mijn onbevlekte Moeder eerherstel te brengen.

De tweede reden is dat de mensen op zondagen en op feesten van de Maagd Maria (wat gewoonlijk volksfeesten zijn), nauwelijks of niet bidden, maar in plaats daarvan - je hoeft maar om je heen te kijken - God openlijk beledigen door grotere en kleinere zonden en door aanstootgevend gedrag.

De eerste reden is dat wij, die goede kinderen willen zijn, misschien door de duivel aangezet worden om aan deze dagen - die aan de Heer en zijn Moeder gewijd zijn - niet de nodige aandacht te schenken.

Je merkt zeker al dat deze redenen helaas nog altijd actueel zijn. Laten ook wij eerherstel brengen.

Ik heb het gebed van de christen altijd opgevat als een liefdevol gesprek met Jezus. Ook als we fysiek ver van het tabernakel zijn, zouden we het niet moeten onderbreken, want heel ons leven is als een aaneenschakeling van liefdesliedjes die tot God gericht zijn… en beminnen kunnen wij altijd en overal.

God houdt zoveel van zijn schepselen en onze beantwoording aan die liefde zou zo groot moeten zijn, dat de klok tijdens de heilige Mis stil zou moeten blijven staan.

Ranken die verenigd zijn met de wijnstok brengen rijpe vruchten voort.

Wat moeten wij doen? Wij moeten door het Brood en het Woord heel verenigd zijn met Christus die onze wijnstok is… en Hem de hele dag liefdevolle dingen zeggen, zoals verliefde mensen doen.

Houd veel van Onze Lieve Heer. Koester in je ziel het verlangen Hem lief te hebben. Voed dit verlangen! Houd van God, juist nu, nu velen die Hem in hun handen ontvangen Hem misschien niet liefhebben, Hem slecht behandelen, Hem verwaarlozen.

Ga in de heilige Mis en gedurende de hele dag fijngevoelig met Hem om!

Het gebed is het machtigste wapen van de christen. Het gebed maakt ons doeltreffend. Het gebed maakt ons gelukkig. Het gebed geeft ons de nodige kracht om de geboden van God te onderhouden.

Jazeker, je hele leven kan en moet gebed zijn!

Heilig worden is geen onbereikbaar ideaal, maar een tastbare werkelijkheid die God en mens centraal stelt en, iedere dag opnieuw, zichtbaar wordt in daden van liefde.

De geest van gebed heeft het hele leven van Jezus onder de mensen bezield. Wij leren daarvan dat wij voor, na en tijdens onze bezigheden - of ze nu belangrijk zijn of niet - moeten bidden.

Beleef je geloof met blijdschap en heel dicht bij Jezus. Houd echt van Hem - maar echt! - en je zult één van de hoofdrolspelers zijn in het grote avontuur van de Liefde, want je zult elke dag meer van Hem houden.

Zeg rustig en bedachtzaam tegen de Meester: Heer, het enige wat ik wil is U dienen! Ik wil niet anders dan mijn plichten vervullen en U met een verliefd hart beminnen! Laat mij uw vastberaden stappen aan mijn zijde ervaren. Wees mijn enige steun.

Zeg het Hem bedachtzaam…, maar zég het Hem wel!

Je bent een christen, en op grond daarvan kun je je niet afwenden van de zorgen of noden van je medemensen.

Met veel aandrang predikte de apostel Johannes het mandatum novum, het nieuwe gebod: “Hebt elkaar lief!”

Ik zou jullie op de knieën willen smeken - zonder theater, want het komt recht uit mijn hart - om uit liefde tot God van elkaar te houden, elkaar te helpen, elkaar de hand te reiken, elkaar te vergeven.

Geef daarom geen ruimte aan de hoogmoed! Heb begrip voor elkaar, verzorg de naastenliefde, help elkaar met gebed en oprechte vriendschap.

Je bent alleen goed, als je de goede eigenschappen en de deugden van de anderen weet te zien.

Als het nodig is iemand terecht te wijzen, doe het dan met liefde, op een geschikt moment, zonder te vernederen…, en met de houding zelf lering te trekken uit je terechtwijzing en je te beteren.

Neem de naastenliefde als uitgangspunt bij alles wat je doet: een naastenliefde die geen grenzen kent en niemand buitensluit. Aan deze deugd zijn de leerlingen van de Meester te herkennen.

Maar de naastenliefde mag je er niet toe brengen - want het zou dan geen deugd meer zijn - iets van het geloof af te zwakken, duidelijke lijnen die het definiëren, weg te halen, of het te verzachten tot het, zoals sommigen graag zouden willen, verandert in iets vormloos dat de kracht en de macht van God mist.

Leef in harmonie met anderen, heb begrip, wees een broer van je broeders de mensen. Zaai - zoals de Spaanse mysticus zegt - liefde waar geen liefde is, om liefde te oogsten.

Als je een oordeel moet geven, wees dan positief en opbouwend, met de bedoeling te ondersteunen. Lever nooit kritiek achter iemand zijn rug.

Doe je dat toch, dan is dat verraad, roddel, laster of kwaadsprekerij… en, hoe dan ook, gebrek aan integriteit.

Zwijg niet als je ziet dat de eer van God en het welzijn van de Kerk vereisen dat je spreekt.

Bedenk eens: wie zou niet moedig zijn voor het aangezicht van God, met de eeuwigheid in het vooruitzicht? Je hebt niets te verliezen, maar wél veel te winnen. Waarom durf je dan niet?

We zijn geen goede broers en zusters van onze medemensen, als we niet bereid zijn ons voorbeeldig te gedragen, ook als de mensen om ons heen ons optreden verkeerd interpreteren en er onaangenaam op reageren.

God houdt van mij… De apostel Johannes schrijft: “Wij willen liefhebben, omdat Hij ons het eerst heeft liefgehad.” Alsof dat nog niet genoeg is richt Jezus zich - ondanks onze onloochenbare zwakheden - tot ieder van ons met de vraag die Hij aan Petrus stelde: “Simon, zoon van Johannes, hebt gij Mij meer lief dan dezen Mij liefhebben…?”

Dit is het moment om te antwoorden: “Heer, Gij weet alles, Gij weet dat ik U bemin!” En daar voegen wij nederig aan toe: Help mij U meer lief te hebben! Vermeerder mijn liefde!

Heb de Heer hartstochtelijk lief. Houd ontzettend veel van Hem! Ik durf te beweren dat voornemens overbodig zijn als er liefde is. Mijn ouders - denk maar aan je eigen ouders - hoefden zich niet voor te nemen om van mij te houden, en dat ze van me hielden merkte ik dagelijks, tot in de kleinste details!

Wij kunnen en moeten God met dit mensenhart beminnen.

De heilige Paulus geeft ons een recept voor een fijngevoelige liefde: Alter alterius onera portate et sic adimplebitis legem Christi, draagt elkanders lasten en zo zult gij de wet van Christus nakomen.

Houd jij je daar aan?

Stel jezelf dikwijls de vraag: doe ik echt mijn best om de mensen waarmee ik dagelijks te maken heb met meer tact en fijngevoeligheid te behandelen?

Als ik zeg dat men als een tapijt moet zijn waarop anderen zacht kunnen lopen, is dat niet zo maar een mooie gedachte; het moet werkelijkheid worden! Het is moeilijk, want heilig worden is moeilijk; maar het is ook gemakkelijk, omdat - ik wil het nog eens benadrukken - heiligheid voor iedereen haalbaar is.

Bij zoveel egoïsme en onverschilligheid - iedereen is met zijn eigen zaakjes bezig! - denk ik weer aan die sterke en stevige houten ezeltjes die over mijn bureau draven… Een van hen verloor een poot, maar hij ging verder omdat hij op de andere kon steunen.

De broederlijke vermaning - die geworteld is in het evangelie - is een teken van bovennatuurlijke genegenheid en van vertrouwen.

Wees er dankbaar voor als jou een broederlijke vermaning gegeven wordt, en laat ook zelf niet na deze te geven aan de mensen die deel uitmaken van je leven.

Als je iemand terechtwijst omdat het nodig is en je je plicht wilt vervullen, dien je er rekening mee te houden dat je de ander en jezelf verdriet doet.

Maar gebruik dit nooit als een excuus om het dan maar niet te doen.

Zie in iedere mens met wie je in contact bent een ziel: een ziel die je moet helpen, die je moet begrijpen, waarmee je veel moet delen en die gered moet worden.

Velen ervaren een heilige als 'ongemakkelijk', maar dat betekent niet dat hij onuitstaanbaar moet zijn.

Zijn ijver mag nooit bitter zijn; zijn terechtwijzing nooit grievend; zijn voorbeeld nooit een morele, arrogante klap in het gezicht van de naaste.

Wees vriendelijk voor je naasten! Heb voor iedereen - met de nodige opportuniteit en natuurlijkheid - een glimlach over, ook als je het liefst zou huilen. Zo bewijs je allen een dienst, zonder daar zelf enig voordeel van te hebben.

Als christen kun je, binnen de grenzen van het dogma en van de moraal, alles wat met jezelf te maken heeft prijsgeven, en van harte zelfs…, maar je kunt niet prijsgeven wat van Christus is.

Wees een mens van de Eucharistie!

Als al jouw gedachten en verlangens op het tabernakel gericht zijn, zullen de vruchten van heiligheid en apostolaat overvloedig zijn!

Ga dikwijls een bezoek brengen bij het tabernakel, ook al is het alleen maar met je hart, om vertrouwen en rust te krijgen, maar ook liefde… en om liefde te geven!

Jezus, moge de oceaan van uw liefde door mijn arme hart stromen, met golven die mij zuiveren en bevrijden van alle ellende… Stort de allerzuiverste en gloeiende wateren van uw Hart in het mijne. Als mijn verlangen U te beminnen verzadigd is, zal mijn hart breken - het zal sterven van Liefde! - doordat het niet méér liefde kan bevatten. De levendmakende, onweerstaanbare en vruchtbare watervallen van uw Liefde zullen zich dan in andere harten storten en ook die zullen de kracht van het goddelijke ervaren en geloven en liefhebben.

Geen mens, niemand, mag jou onverschillig zijn!

Een leerling van Christus zal nooit denken: “Ik doe mijn best om goed te zijn; als anderen dat niet willen… kunnen zij wat mij betreft naar de verdoemenis gaan.”

Zo'n instelling is onmenselijk en niet te verenigen met de liefde voor God, noch met de liefde voor de naaste.

Ik was heel blij dat je me begreep toen ik zei: We moeten als verliefde mensen werken, leven en sterven. Dan zullen we het eeuwig leven hebben.

Bedenk eens hoe aangenaam Onze Lieve Heer de wierook is die ter ere van Hem verbrand wordt. Bedenk ook hoe weinig waarde de dingen van de wereld hebben. Ze zijn nauwelijks begonnen of ze lopen al weer naar hun einde…

Daarentegen wacht jou een grote Liefde in de hemel: een liefde zonder verraad, zonder bedrog; heel de liefde, heel de schoonheid, heel de grootheid, alle kennis…! Een Liefde die nooit gaat vervelen, maar je zal verzadigen zonder te verzadigen.

Voor wie liefheeft zal er geen hel zijn.

Wat is het goed te leven uit God! Wat is het goed niets anders te willen dan zijn glorie!