Lijst van punten

Een dag van heil, een dag van eeuwig leven is voor ons aangebroken. Opnieuw klinkt het gefluit van de goddelijke Herder en weer zijn die liefdevolle woorden er, vocavi te nomine tuo, Ik heb je bij je naam geroepen.

Zoals onze moeder, roept Hij ons bij onze naam; bij de naam waarmee we thuis geliefkoosd werden. Daar, in de intimiteit van je ziel, roept Hij. Je hoeft alleen maar te antwoorden: Ecce ego, quia vocasti me, Hier ben ik, omdat Gij mij geroepen hebt. En deze keer ben ik vastbesloten de tijd niet voorbij te laten gaan, als water dat over rotsen loopt, zonder ook maar een spoor achter te laten.

We moeten de Heer het offer van Abel brengen. Een offer van jong en zuiver vlees, het beste uit de kudde; van gezond en heilig vlees. Het offer van een hart dat slechts één liefde heeft: U, mijn God! Het offer van een verstand dat gevormd is door diepgaande studie en zich onderwerpt aan uw wijsheid. Het offer van een kinderlijke ziel die niets anders wil dan U aangenaam zijn.

Heer, aanvaard vanaf nu dit offer met zijn zoete geur.

We moeten leren onszelf te geven en voor Gods aanschijn te branden als het licht dat op de kandelaar wordt geplaatst, om te schijnen voor de mensen die in de duisternis verkeren; om te zijn als de godslampen bij het altaar die licht geven totdat ze tot de laatste druppel zijn opgebrand.

Heiligheid bestaat niet uit grootse ondernemingen. Heiligheid is de strijd om het bovennatuurlijk leven niet te laten uitdoven, maar het tot het laatste restje op te branden, terwijl je God dient op de laatste plaats… of op de eerste: daar waar de Heer je roept.

Ga geen andere verplichtingen aan dan… de eer van God, zijn Liefde, zijn apostolaat.

Heer, ik zou van nu af een ander mens willen zijn: ik zou niet langer 'ikzelf' willen zijn, maar 'die ander' die U wilt dat ik ben.

Ik zou willen dat ik U nooit weiger wat U me vraagt; dat ik weet te bidden; dat ik in staat ben te lijden; dat ik me nergens anders zorgen over maak dan over uw glorie, en dat ik uw aanwezigheid voortdurend ervaar.

Ik zou de Vader willen liefhebben, naar U willen verlangen, mijn Jezus, in een voortdurende Communie en ik zou willen dat ik het vuur van de Heilige Geest in mij voel branden.

In het leven van de christen dient 'alles' voor God te zijn, ook de persoonlijke - steeds weer gecorrigeerde - zwakheden. God begrijpt ze en vergeeft ze.

Toen de Heer hen riep waren de eerste apostelen bij hun oude boot de netten aan het boeten. De Heer zei hun Hem te volgen. En statim, onmiddellijk, relictis omnibus, lieten zij hun spullen, al hun spullen achter en volgden Hem!

Wij willen hun voorbeeld volgen, maar het kan gebeuren dat het ons niet lukt alles achter te laten, dat wij met ons hart ergens aan gehecht blijven, dat er in ons leven iets is waarmee we niet willen breken, iets dat we niet aan de Heer willen opdragen.

Ben je bereid je hart tot op de bodem te onderzoeken? Er mag niets achterblijven dat niet van Hem is; anders houden wij niet van Hem zoals het moet, jij niet en ik niet.

Waarom probeer je niet je hele leven - je werk, je ontspanning, je tranen en je glimlach - om te zetten in een dienst aan God?

Dat kun je… en dat moet je!

Wij leven niet voor de wereld of voor onze eer. Wij leven voor de eer van God, de glorie van God, de dienst aan God. Dát moet onze drijfveer zijn!

Jezus was drieëndertig jaar toen Hij aan het Kruis stierf. Je kunt je niet verschuilen achter het feit dat je jong bent!

Bovendien ben je elke dag een beetje minder jong… ook al zul je met Hem altijd jong blijven.

Dank de Heer uit het diepst van je hart voor de bewonderenswaardige… en tegelijkertijd beangstigende vermogens waarmee Hij je heeft geschapen: het verstand en de wil. Bewonderenswaardig omdat ze jou op Hem doen lijken; beangstigend omdat er mensen zijn die ze tegen hun Schepper gebruiken.

Ik kan mijn dankbaarheid als kind van God, onze Vader, niet beter uitdrukken dan door - nu en altijd weer - te zeggen: Serviam, ik zal U dienen!