Lijst van punten

Ik raad je aan om eens te proberen terug te gaan - naar het begin van je - eerste bekering, die veel weg had van het worden-als-kinderen. In het geestelijk leven moet je je in volledig vertrouwen aan leiding onderwerpen, zonder vrees en huichelarij; je moet met absolute duidelijkheid spreken over wat er in je hoofd en hart omgaat.

Hoe wil je uit die toestand van lauwheid en betreurenswaardige sloomheid komen als je de middelen daartoe niet gebruikt? Je vecht maar heel weinig en als je je inspant gaat dat mokkend en lusteloos, alsof je niet echt wilt dat je inspanningen resultaat zullen hebben. Hierdoor kun je jezelf wijsmaken dat je geen eisen aan jezelf hoeft te stellen en anderen ook niets meer van je hoeven te vragen.

Je bent je eigen wil aan het doen; niet die van God. Zolang je niet serieus verandert, zul je niet gelukkig zijn en niet de vrede krijgen die je nu mist.

Verneder je voor God en probeer echt te willen.

Nunc coepi! - nu begin ik! Dat is de uitroep van de verliefde ziel die ieder ogenblik, of zij nu trouw is geweest of in edelmoedigheid tekort is geschoten, haar verlangen hernieuwt om God met een totale overgave te dienen - lief te hebben!

Bekeer je nu, nu je je nog jong voelt - Wat moeilijk is het je te beteren, als je ziel oud geworden is!

Afdalen naar de nederigheid, zo klim je op naar de bekering.

“U zei me dat ik met mijn verleden een - andere - heilige Augustinus kan worden. Ik twijfel er niet aan en ik wil dat heel graag bewijzen, vandaag nog meer dan gisteren.”

Maar dan moet je er dapper en radicaal het mes inzetten, net als de heilige bisschop van Hippo.