Lijst van punten

Je dobbert rond in de bekoringen, brengt jezelf in gevaar, speelt met je blikken en met je fantasie, kletst over - flauwekul. - En dan schrik je als je wordt overvallen door twijfels, scrupules, toestanden van verwarring, verdrietigheid en ontmoediging.

Je moet toegeven dat je weinig consequent bent.

Na het enthousiasme van het begin zijn de aarzelingen, twijfels en angsten begonnen. Je tobt over je studie, je familie, financiële problemen en vooral over het idee dat je het leven niet aan kunt, dat je misschien te hoog hebt gegrepen, dat je geen levenservaring hebt.

Ik zal je een probaat middel geven om die angsten - bekoringen van de duivel of van je gebrek aan edelmoedigheid! - te overwinnen: - minacht ze, verwijder ze uit je gedachten. De Meester preekte dit al twintig eeuwen geleden op een indringende manier: “Kijk niet om naar wat achter u ligt!”.

Wij moeten in onze ziel een echte afschuw voor de zonde koesteren. Heer, geef dat ik U niet meer beledig! - zeg Hem dat bij herhaling met een berouwvol hart.

Maar schrik niet als je de last van je arme lichaam en van de menselijke hartstochten voelt: het zou onnozel en domweg kinderachtig naïef zijn als je er nu pas achter zou komen dat - dat - bestaat. Je misère is geen hinderpaal, maar een aansporing om je meer met God te verenigen, om Hem voortdurend te zoeken, want Hij zuivert ons.

Als je verbeelding koortsig met jezelf bezig is en illusies en situaties rond jezelf creëert die normaal gesproken niet bij je levensweg passen, leiden die je op een dwaze manier af, doen je in je ijver verkoelen en verwijderen je van de aanwezigheid van God. - IJdelheid.

Als je je gedachten over anderen laat gaan, val je gemakkelijk in de fout dat je gaat oordelen - terwijl dat je taak niet is - en ga je hun gedrag negatief en weinig objectief uitleggen. - Roekeloze oordelen.

Als je je verbeelding laat gaan over je eigen talenten en je manier van uiten, of over het klimaat van bewondering dat je bij anderen oproept, loop je het gevaar je zuiverheid van bedoelingen te verliezen en voedsel te geven aan je trots.

In het algemeen is het tijdverspilling om je verbeelding de vrije loop te laten, en daar komt bij dat, als je haar niet in toom houdt, zij de weg vrij maakt voor een hele rits van vrijwillige bekoringen.

Laat geen dag je innerlijke versterving achterwege!

Wees niet zo dom naïef om te denken dat je bekoringen moet meemaken om jezelf ervan te vergewissen dat je op de goede weg standvastig bent. Dat zou hetzelfde zijn als dat je zou willen dat iemand je hart zou stilzetten om jezelf te bewijzen dat je echt wil leven.

Treed niet in discussie met de bekoring. Mag ik het nogmaals zeggen? Heb de moed om weg te lopen; en de flinkheid om niet met je zwakte te spelen en je af te vragen hoever je kunt gaan. Kap af, zonder ook maar iets toe te geven!

Je hebt geen enkel excuus. Je kunt alleen jezelf maar de schuld geven. Als je weet - en daarvoor ken je jezelf goed genoeg - dat je langs die weg - met die lectuur, in dat gezelschap - in de afgrond terecht kan komen, waarom blijf je dan aan de gedachte vasthouden dat dit misschien goed zou zijn voor je ontwikkeling, of dat je persoonlijkheid er volwassener door zou worden?

Wijzig je koers radicaal, al betekent dat ook meer inspanning en minder verzetjes. Het is tijd dat je je als een verantwoordelijk mens gedraagt.

De Heer wordt pijnlijk getroffen door de zorgeloosheid van zoveel mannen en vrouwen, die geen moeite doen om vrijwillige dagelijkse zonden te vermijden. Ze rechtvaardigen zich met de gedachte: dat is normaal! We struikelen allemaal wel eens!

Luister eens goed: ook de meerderheid van het gepeupel dat Christus veroordeelde en ter dood bracht, begon alleen maar met schreeuwen - net als de anderen!, met naar de Hof van Olijven te lopen - net als de anderen!

Maar aan het eind, meegesleurd in de stroom van wat ze - allemaal - deden, konden of wilden ze niet meer terug, en kruisigden Jezus!

Nu, na twintig eeuwen, hebben we het nog niet geleerd.

Ups en downs. Je hebt wel erg veel - te veel! - ups en downs.

Het is duidelijk waarom: tot nu toe heb je een makkelijk leventje geleid en je wil niet toegeven dat er nog een heel verschil is tussen - graag willen - en - jezelf geven.

Omdat je vroeg of laat beslist zal aanlopen tegen het duidelijke feit van je persoonlijke ellende, wil ik je waarschuwen voor enkele bekoringen die de duivel je dan zal suggereren en die je onmiddellijk van de hand moet wijzen: de gedachte dat God je is vergeten, dat je roeping tot het apostolaat een illusie is, of dat het gewicht van het leed en de zonden in de wereld groter is dan jouw krachten als apostel

Niets van dat alles is waar!

Als je echt vecht, heb je gewetensonderzoek nodig.

Houd je aan het dagelijks onderzoek: ga na of je liefdesverdriet voelt omdat je Onze Lieve Heer niet behandelt zoals je zou moeten.

Op dezelfde manier als veel mensen gaan kijken wanneer er een - eerste steen - wordt gelegd, zonder er zich verder druk over te maken of het aldus begonnen bouwwerk nog ooit zal worden voltooid, houden zondaars zich voor de gek met hun: - dit zal de laatste keer zijn.