Lijst van punten

Wees er maar zeker van dat ook dáár veel mensen zijn die jouw weg kunnen begrijpen; zielen die - bewust of onbewust - Christus zoeken en Hem niet vinden. Maar “hoe moeten ze over Hem horen spreken, als niemand hun iets zegt?”

Ergeren ze zich aan je omdat je over overgave spreekt met mensen die daar nog nooit aan hebben gedacht? - Ach, wat geeft dat, als jij toch de roeping hebt om een apostel van apostelen te zijn?

Aarzel je om er een begin mee te maken over God te spreken, over een christelijk leven, over roeping, - omdat je niet wilt kwetsen? - Je vergeet dat jij het niet bent die roept maar Hij: ego scio quos elegerim - Ik weet wie ik heb uitgekozen.

Bovendien zou ik het naar vinden als er achter dat verkeerde gevoel van respect voor anderen gemakzucht of lauwheid schuilging: verkies je nu nog steeds een povere menselijke vriendschap boven vriendschap met God?