Lijst van punten

Je hebt me geschreven: “het is eigenlijk altijd hetzelfde, een groot tekort aan edelmoedigheid. Wat jammer en beschamend is het om na eerst de weg te hebben gevonden, vervolgens toe te laten dat een paar stofwolken - die toch onvermijdelijk zijn - het doel verduisteren!”

Neem me niet kwalijk als ik je zeg dat dat je eigen schuld is: pak jezelf dapper aan. Je hebt meer dan voldoende middelen.

Na het enthousiasme van het begin zijn de aarzelingen, twijfels en angsten begonnen. Je tobt over je studie, je familie, financiële problemen en vooral over het idee dat je het leven niet aan kunt, dat je misschien te hoog hebt gegrepen, dat je geen levenservaring hebt.

Ik zal je een probaat middel geven om die angsten - bekoringen van de duivel of van je gebrek aan edelmoedigheid! - te overwinnen: - minacht ze, verwijder ze uit je gedachten. De Meester preekte dit al twintig eeuwen geleden op een indringende manier: “Kijk niet om naar wat achter u ligt!”.

Wees niet zo dom naïef om te denken dat je bekoringen moet meemaken om jezelf ervan te vergewissen dat je op de goede weg standvastig bent. Dat zou hetzelfde zijn als dat je zou willen dat iemand je hart zou stilzetten om jezelf te bewijzen dat je echt wil leven.

Omdat je vroeg of laat beslist zal aanlopen tegen het duidelijke feit van je persoonlijke ellende, wil ik je waarschuwen voor enkele bekoringen die de duivel je dan zal suggereren en die je onmiddellijk van de hand moet wijzen: de gedachte dat God je is vergeten, dat je roeping tot het apostolaat een illusie is, of dat het gewicht van het leed en de zonden in de wereld groter is dan jouw krachten als apostel

Niets van dat alles is waar!

Er zijn in je leven twee dingen die niet bij elkaar passen: je verstand en je gevoel.

Je verstand - verlicht door het geloof - laat je niet alleen duidelijk de weg zien, maar ook het verschil tussen de heldhaftige en de domme manier om die te gaan. Vooral toont het je de grootsheid en goddelijke schoonheid van de ondernemingen die de Drieëenheid in onze handen legt.

Het gevoel daarentegen klampt zich vast aan alles wat je afkeurt, zelfs nog op het ogenblik dat je het afkeurenswaardig vindt. Het lijkt wel of duizend en een onbenulligheden op de loer liggen om hun kans te grijpen. En zodra je armzalige wil - door lichamelijke vermoeidheid of gebrek aan bovennatuurlijke visie op de dingen - verzwakt is, hopen die kleinigheden zich op, woelen ze in je verbeelding rond tot ze een berg vormen die neerdrukt en ontmoedigt. Het zijn bijvoorbeeld de nare aspecten van je werk; tegenzin om te gehoorzamen; tekort aan hulpmiddelen; valse aantrekkingskracht van een makkelijk leventje; kleine en grote weerzinwekkende bekoringen; opwellingen van sentimentaliteit; vermoeidheid; de bittere smaak van je geestelijke middelmatigheid - En soms ook angst: angst omdat je weet dat God wil dat je heilig bent en je het niet bent.

Mag ik het je ongezouten zeggen? Je hebt - redenen - te over om achterom te kijken en je hebt te weinig durf om aan de genade te beantwoorden die Hij je schenkt, want Hij heeft je immers geroepen om een andere Christus te zijn, ipse Christus! - Christus zelf. Je bent de aansporing van de Heer aan de Apostel vergeten: - Je hebt genoeg aan mijn genade!, wat bevestigt dat je het kunt, als je maar wilt.

De Heer zaaide goed zaad in je ziel. En om dat zaad van eeuwig leven te zaaien maakte Hij gebruik van het machtige middel van het gebed: want je kunt niet ontkennen dat Hij je dikwijls, als je onder vier ogen bij Hem was voor het Tabernakel, diep in je ziel heeft laten horen dat Hij je voor Zichzelf wilde hebben, dat Hij wilde dat je alles achterliet. Als je dat nu ontkent ben je een ellendige verrader. En als je het bent vergeten, een ondankbaar persoon.

Hij heeft ook gebruik gemaakt - twijfel daar niet aan, zoals je tot nu toe ook nog niet hebt gedaan - van de raad en de - bovennatuurlijke suggesties van je Leidsman die je met nadruk de woorden herhaalde die je niet mag overslaan. Hij heeft zich in het begin ook nog bediend - altijd om het goede zaad in je ziel te laten vallen - van die trouwe eerlijke vriend die je pittige waarheden zei, vervuld van liefde tot God.

Met naïeve verbazing heb je echter ontdekt dat de vijand onkruid in je ziel heeft gezaaid. En daarmee doorgaat, terwijl jij behaaglijk slaapt en in je innerlijk leven aan het verslappen bent. - Daardoor en door niets anders komt het dat je merkt dat er kleverige, aan het aardse klevende planten in je ziel groeien die soms de goede tarwekorrel die je hebt gekregen, lijken te verstikken

Trek ze er in één keer uit! De genade van God is daarvoor voldoende. Wees niet bang dat er een lege plek achter blijft, een wond - De Heer zal daar zijn nieuwe zaad instoppen: liefde tot God, broederlijke liefde, verlangen naar het apostolaat - En na verloop van tijd blijft er niet het minste spoor van onkruid meer over, als je het nog maar bijtijds bij de wortel uitrukt; en nog beter, als je niet meer in slaap valt en je veld 's nachts in de gaten blijft houden.

De duivel - de vader van de leugen en het slachtoffer van zijn eigen hoogmoed - probeert zelfs in de manier waarop hij zieltjes wint de Heer na te apen. Is je dat wel eens opgevallen? Op dezelfde manier waarop God mensen gebruikt om andere zielen te redden en tot heiligheid te brengen, bedient satan zich van andere personen om dat te beletten, en zelfs om ze verloren te laten gaan. En - wees niet gechoqueerd - op dezelfde manier als Jezus degenen die het dichtst bij ons staan uitzoekt als zíjn instrument - onze familieleden, vrienden, collega's enzovoorts - probeert ook de duivel deze geliefde personen dikwijls aan te zetten om ons tot kwaad te brengen.

Daarom, snij resoluut je familiebanden door als dat boeien gaan worden die je beletten de wegen van God te volgen. En wie weet worden door jouw doortastendheid ook diegenen bevrijd die in de netten van Lucifer verstrikt waren.