Lijst van punten

Vergeet niet dat men, alvorens iets te onderwijzen, het eerst zelf moet doen.

Coepit facere et docere, zegt de Heilige Schrift van Jezus Christus: “Hij begon te doen en te onderwijzen”. Eerst doen. Opdat jij en ik daaruit leren.

Student: vorm je in een solide en actieve vroomheid, munt uit in de studie en heb een vurig verlangen naar het apostolaat in je beroep. - Uit die innerlijke kracht van je godsdienstige en wetenschappelijke vorming zal, dat voorspel ik, een snelle en brede ontplooiing volgen.

Je bekommert je er alleen om, je cultuur te ontwikkelen. - Maar wat je ontwikkelen moet, is je zieleleven. - Dan pas werk je voor Christus, zoals het moet. Om hier op aarde te heersen heeft Hij mensen nodig die, met hun blik op de hemel gericht, een groot prestige verwerven in alle menselijke activiteiten en hierdoor in stilte, maar doelmatig, een apostolaat van het beroep uitoefenen.

Die zelfingenomenheid maakt je onuitstaanbaar en onsympathiek, je maakt je belachelijk en, wat erger is, je verzwakt de uitwerking van je apostolische werk.

Bedenk, dat zelfs middelmatigen kunnen zondigen door al te veel geleerdheid.

Als je een openbaar ambt bekleedt, heb je rechten en plichten die uit de uitoefening van je taak voortvloeien.

- Je verwijdert je van je weg als apostel, als je naar aanleiding of onder voorwendsel van een apostolaatswerk je beroepsplichten niet vervult. Want je verliest dan je beroepsprestige, dat juist het “aas is om mensen te vissen”.

Het devies van je apostolaat bevalt mij: “Werken zonder ophouden”.

“En als mijn leven in botsing komt met een verheidenst of heidens milieu, zal mijn natuurlijkheid dan niet gekunsteld lijken?”, vraag je me.

- En ik antwoord je: Zonder twijfel zal jouw leven botsen met dat van hen: dat contrast, dat ontstaat doordat je je geloof met je werken bevestigt, is nu juist de natuurlijkheid die ik van je vraag.

Wie een goed voorbeeld geeft, zaait goed zaad; en de naastenliefde verplicht allen tot zaaien.

Je zou graag deze geleerde voor je apostolaat willen winnen, en die andere invloedrijke, en ook nog die ander die zo verstandig is en zulke goede eigenschappen heeft.

Bid, doe verstervingen, en probeer ze door woord en voorbeeld aan te trekken. - Zij komen niet! - Raak niet van je stuk: zij zijn blijkbaar niet nodig!

Dacht je dat Petrus geen geleerde, invloedrijke, verstandige en deugdzame tijdgenoten heeft gehad, aan wie het missiewerk van de twaalf apostelen voorbij is gegaan?

Heb geen vijanden. - Heb enkel vrienden. Vrienden… aan je rechterhand, als ze je goed gedaan hebben of hebben willen doen, en… vrienden aan je linkerhand, als ze je kwaad gedaan hebben of hebben willen doen.

Het is dringend noodzakelijk de volksfeesten opnieuw te kerstenen. - Bij publieke vermakelijkheden moet hoe dan ook het alternatief vermeden worden, dat ze óf kinderachtig óf heidens zijn.

Vraag de Heer om mensen die zich willen inzetten voor dit dringende apostolaat, dat wij “het apostolaat van de ontspanning” zouden kunnen noemen.

Je houdt een prachtige lofreden op “het briefapostolaat”. - Je schrijft: “Ik weet niet hoe ik het papier moet volkrabbelen met dingen die voor de ontvanger van de brief van nut zijn. Wanneer ik begin, zeg ik tegen mijn engelbewaarder, dat ik enkel schrijf om iets nuttigs te doen. En al schrijf ik dan alleen maar gekkigheden, niemand kan mij - of hem - nog de tijd afnemen, die ik besteed heb met te bidden om datgene, waarvan ik weet dat de ontvanger van de brief het het meest nodig heeft”.

“Uw brief ontving ik in een periode dat ik somber gestemd was, zonder te weten waarom. De lezing ervan gaf mij heel veel moed, omdat ik bespeurde hoe de anderen werken”. - Een ander schrijft: “Uw brieven en het nieuws over mijn broeders helpen mij. Zij zijn als een gouden droom te midden van de werkelijkheid waar wij elke dag mee te maken hebben…”. - Weer een ander: “Wat een vreugde die brieven te ontvangen en mij vriend te weten van zulke vrienden!” - En nog een brief, zo maar een uit duizend andere: “Ik heb een brief gekregen van X, en ik schaam mij bij de gedachte, wat mij nog aan geest ontbreekt, wanneer ik mij met hen vergelijk”.

Vind je ook niet dat het “briefapostolaat” doeltreffend is?

Venite post me, et faciam vos fieri piscatores hominum. Volgt mij, en ik zal mensenvissers van jullie maken. - Deze woorden van de Heer zijn niet zonder een diepe betekenis: mensen moet men, evenals vissen, bij de kop pakken.

Wat een evangelische diepgang heeft het “apostolaat van de intelligentie!”

Het is menselijk, weinig waarde te hechten aan hetgeen weinig kost. - Dit is de reden waarom ik je het “apostolaat van het niet-geven” aanbeveel.

Laat nooit na bij de uitoefening van je beroep, als je beroep het instrument van je apostolaat is, een billijke en redelijke vergoeding te vragen.

“Hebben wij soms niet het recht op onze reizen een vrouw, zuster in Jezus Christus, mee te nemen om ons bij te staan, zoals de andere apostelen doen, en de broeders van de Heer, en zelfs Petrus?”

Dit zegt St. Paulus in zijn eerste brief aan de Korintiërs. - Men mag de medewerking van de vrouw in het apostolaat niet onderschatten.

“Er volgde nu een tijd”, zo leest men in het achtste hoofdstuk van St. Lucas, “waarin Hij predikend rondtrok door steden en dorpen en het Rijk Gods verkondigde. De twaalf vergezelden Hem en ook enkele vrouwen, die van boze geesten bevrijd waren en genezen van verschillende ziekten: Maria, die Magdalena genoemd wordt, uit wie Hij zeven duivels uitgedreven had, en Johanna, de vrouw van Herodes” rentmeester Choesa, en Suzanna en verscheidene anderen, die Hem met hun vermogen terzijde stonden”.

Ik schrijf dit over. En ik bid God, dat als een vrouw dit leest, zij van heilige naijver vervuld wordt, die haar aanspoort tot daden.

De vrouw is taaier dan de man, en trouwer in het uur van het lijden. - Maria Magdalena en Maria van Klopas en Salome! Wat zou men met een groep dappere vrouwen als deze, innig verbonden met de Moeder van Smarten, aan apostolaat kunnen doen in de wereld!