Lijst van punten

Het front van Madrid: een twintigtal officieren zit vrolijk en opgewekt bij elkaar. Er wordt een lied aangeheven, en daarna nog een, en nog vele andere.

Die ene luitenant met de bruine snor hoorde alleen het eerste:

“Gedeelde harten, ik wil ze niet;

en als ik het mijne geef, geef ik het helemaal”.

“Wat een weerstand heb ik toch om mijn hart helemaal te geven!” - En zijn gebed begon te vloeien als een rustige brede stroom.

Je maakt op mij de indruk, alsof je je hart in je handen draagt, op zoek naar een koper. - Wie wil het hebben? - Als niemand het dan hebben wil, ga je het naar God brengen.

Geloof je dat de heiligen ook zo gedaan hebben?

Vooruit! Wees edelmoedig en zeg Hem als een kind: wat zult U mij geven in ruil voor wat U van mij eist?

Hoe gaat het met dat hart? - Word nou niet ongerust: de heiligen, die net als jij en ik heel gewone en normale wezens waren, voelden net zo goed die “natuurlijke” neigingen. En als zij ze niet gevoeld hadden, dan zou hun “bovennatuurlijke” reactie, om hun hart - lichaam en ziel - te bewaren voor God in plaats van het te geven aan een schepsel, weinig verdiensten hebben gehad.

Daarom meen ik, dat de zwakheid van het hart geen belemmering behoeft te zijn voor een vastbesloten en liefhebbend mens, wanneer hij eenmaal de weg gezien heeft.

Je schrijft me: “Vader, ik heb… kiespijn in mijn hart”. - Ik lach er niet om, want ik begrijp dat je een goede tandarts nodig hebt voor het trekken van enkele kiezen.

Liet je het maar doen!…

“Had ik maar vanaf het begin gebroken”, zei je me. - Hopelijk hoef je die verlate uitroep niet meer te herhalen.

De weg is zo duidelijk!… De hindernissen zijn zo helder zichtbaar!… De wapens om te overwinnen zijn zo voortreffelijk! Desondanks, hoeveel omwegen en hoeveel struikelingen. Is het niet zo?

- Wat jou van het goede pad afbrengt, je doet struikelen en je zelfs doet vallen, dat is de dunne draad - in werkelijkheid een ketting, een smeedijzeren ketting - die we allebei goed kennen en die je niet verbreken wilt.

- Waarop wacht je om hem door te hakken en voorwaarts te gaan?

Als je klaar bent met je werk, doe dan dat van je broeder. Help hem omwille van Christus met zoveel tact en vanzelfsprekendheid, dat niemand, zelfs niet hijzelf, merkt dat je meer doet dan je strikt genomen moet doen.

- Dat is nou wat je noemt de verfijnde deugd van een kind van God!

Waarom maakt je hart nog reserves? - Zolang je jezelf niet helemaal overgeeft, is het nutteloos te proberen anderen naar Hem te brengen.

- Wat voor een armzalig werktuig ben je dan!