Lijst van punten

Er zijn 9 punten in «De Weg» waarvan het onderwerp is Eucharistie → als sacrament.

Uit de geestelijke lezing vorm ik mijn voorraad brandstof, schrijf je me. - Het lijkt een berg waar geen leven in zit, maar daaruit haalt mijn herinnering vaak spontaan wat ze nodig heeft om mijn gebed levend te maken en mijn dankzegging na de communie te doen opvlammen.

Wat huilde hij aan de voet van het altaar, die jonge heilige priester die het martelaarschap waardig is bevonden, toen hij moest denken aan een persoon die in staat van doodzonde Christus ontvangen had.

- Geef jij Hem op dezelfde wijze eerherstel?

Zoveel jaren heb ik dagelijks gecommuniceerd! - Een ander zou heilig zijn geworden, heb je me gezegd, en ik ben nog altijd dezelfde!

- Kind, heb ik geantwoord, ga door met je dagelijkse communie en denk: wat zou er van mij geworden zijn, als ik niet dagelijks gecommuniceerd had?

Communie, vereniging, gemeenschap, vertrouwelijk gesprek: Woord, Brood, Liefde.

Communiceer. - Het is geen tekort schieten in eerbied. - Communiceer juist vandaag, nu je pas uit die strik bevrijd bent.

- Ben je vergeten dat Jezus gezegd heeft: Niet de gezonden hebben een dokter nodig, maar de zieken?

Hij is gebleven voor jou. - Het is geen blijk van eerbied, niet te communiceren wanneer je in de goede gesteltenis verkeert.- Hem onwaardig ontvangen is pas oneerbiedigheid!

Je bent bezorgd en bedroefd dat het te communie gaan je zo koud laat. - Zeg me eens: als je het Sacrament gaat ontvangen, wie zoek je dan: jezelf of Jezus? - Als je jezelf zoekt, dan is je droefheid gegrond… Maar als je, zoals het hoort, Christus zoekt, welk duidelijker teken dan het Kruis wil je dan nog, om te weten dat je Hem gevonden hebt?

Bij de dankzegging na de communie is het eerste dat onwillekeurig over je lippen komt, een verzoek…: Jezus, geef me dit; Jezus, die ziel; Jezus, dat werk.

Maak je niet bezorgd en doe jezelf geen geweld aan; kijk eens naar die goede vader en dat onbevangen, vrijmoedige kind: de kleine steekt zijn handjes in de zakken van zijn vader, op zoek naar snoepjes, nog voordat hij zijn vader ter verwelkoming een kus gegeven heeft. - Nou dan…

Als je het “kind-zijn” beleeft, moet je, je bent immers een kind, geestelijk een lekkerbek zijn. - Herinner je, evenals je leeftijdgenoten, de lekkernijen die je moeder bewaart.

En dat vele malen per dag. Het is een kwestie van seconden: Maria…, Jezus…, het tabernakel…, de communie…, de Liefde…, het lijden…, de gelovige zielen in het vagevuur…, zij die strijden: de Paus, de priesters…, de gelovigen…, jouw ziel…, de zielen van de jouwen…, de engelbewaarders…, de zondaars…