Lijst van punten

Er zijn 12 punten in «De Weg» waarvan het onderwerp is Eucharistie → eucharistisch leven .

Wees niet zo blind of zo gehaast, dat je nalaat je in gedachten naar ieder Tabernakel te verplaatsen, wanneer je de muren of torens van de huizen Gods ontwaart. - Hij wacht op je.

Wees niet zo blind of zo overijld, dat je nalaat tenminste een schietgebedje te bidden tot de Onbevlekte Maagd Maria, wanneer je voorbij plaatsen komt, waarvan je weet dat daar Christus beledigd wordt.

Maakt het je niet blij, als je op je gebruikelijke weg door de stad weer een ander Tabernakel hebt ontdekt?

Het is waar dat ik ons Tabernakel altijd Betanië noem… - Sluit vriendschap met de vrienden van de Meester: Lazarus, Marta, Maria. - En dan zul je me wel niet meer vragen, waarom ik ons Tabernakel Betanië noem.

Spreek nooit kwaad van je broeder, zelfs niet als je er alle redenen voor hebt. - Ga eerst naar het tabernakel en ga daarna naar de priester, je vader, en stort ook bij hem je hart uit. - En bij niemand anders.

Wanneer je het tabernakel nadert, denk er dan aan, dat Hij al twintig eeuwen op je wacht.

Daar is Hij: de Koning der Koningen, de Heer der Heren. - Verborgen in het Brood.

Uit Liefde voor jou heeft Hij zich tot het uiterste vernederd.

Wat een bron van genade is de geestelijke communie! - Beoefen haar vaak, dan zul je meer tegenwoordigheid van God hebben en meer met Hem verenigd zijn in je handelen.

Laat het bezoek aan het Allerheiligste niet achterwege. - Vertrouw Jezus, die in het tabernakel werkelijk tegenwoordig is, na je mondelinge gebeden de zorgen toe van de dag. - Je zult er licht en moed uit putten voor je christelijk leven.

Ik weet, dat ik je een plezier doe, door dit gebed tot de heilige engelbewaarders van onze tabernakels over te schrijven; heilige engelen, die onze tabernakels bewaakt, waar de aanbiddelijke schat van de heilige Eucharistie rust, beschermt haar tegen heiligschennis en bewaart haar voor onze liefde.

Kind, verlies je liefdevolle gewoonte niet, tabernakels te “bestormen”.

Bij de dankzegging na de communie is het eerste dat onwillekeurig over je lippen komt, een verzoek…: Jezus, geef me dit; Jezus, die ziel; Jezus, dat werk.

Maak je niet bezorgd en doe jezelf geen geweld aan; kijk eens naar die goede vader en dat onbevangen, vrijmoedige kind: de kleine steekt zijn handjes in de zakken van zijn vader, op zoek naar snoepjes, nog voordat hij zijn vader ter verwelkoming een kus gegeven heeft. - Nou dan…

Als je het “kind-zijn” beleeft, moet je, je bent immers een kind, geestelijk een lekkerbek zijn. - Herinner je, evenals je leeftijdgenoten, de lekkernijen die je moeder bewaart.

En dat vele malen per dag. Het is een kwestie van seconden: Maria…, Jezus…, het tabernakel…, de communie…, de Liefde…, het lijden…, de gelovige zielen in het vagevuur…, zij die strijden: de Paus, de priesters…, de gelovigen…, jouw ziel…, de zielen van de jouwen…, de engelbewaarders…, de zondaars…

Verwijzingen naar de H. Schrift