Lijst van punten

Broederlijke vermaningen geven is een duidelijk bewijs van de bovennatuurlijke deugd van de liefde. Verwaarloos dit niet. Het kan moeite kosten; het is gemakkelijker het uit de weg te gaan - veel gemakkelijker zelfs! - maar dat is niet bovennatuurlijk.

En van die nalatigheden zul je rekenschap moeten geven aan God.

Als je iemand een broederlijke vermaning moet geven, doe het dan wat vorm en inhoud betreft op een uiterst fijngevoelige manier - met liefde -, want op dat ogenblik ben je een instrument van God.

Als je in staat bent van anderen te houden en je deze genegenheid - die wortelt in de fijngevoelige liefde van Christus - onder allen verbreidt, zullen jullie een steun zijn voor elkaar. En mocht iemand dreigen te vallen, dan zal hij zich door die broederlijkheid gesteund en aangespoord voelen om trouw te zijn aan God.

Versterk je geest van versterving door kleine attenties te hebben en de weg naar de heiligheid midden in de wereld voor allen aantrekkelijk te maken. Een glimlach zal soms de beste uiting zijn van de geest van boetvaardigheid.

Wat zou het mooi zijn als jij jezelf, iedere dag opnieuw, van harte en onopgemerkt, weet weg te cijferen om de anderen het leven aangenaam te maken.

Op deze manier had Christus de mensen lief.

Zorg ervoor dat er, daar waar je bent, een goede stemming heerst - echte blijdschap -, die de vrucht van innerlijk leven is.

Let erop - en dat kan een heel interessante versterving zijn - dat je gesprekken niet om jezelf draaien.

Je zei me: “Ik voel me absoluut niet in staat om vooruit te gaan, en ook niet om de hemel te bereiken zonder een wonder van de genade; zo slecht is het met mij gesteld. Ik ben koud en, erger nog, onverschillig, net alsof ik 'mijn geval' bekijk en het me niets kan schelen wat ik zie. Zullen deze dagen nutteloos zijn?

En toch: mijn Moeder is mijn Moeder, en Jezus - zal ik het durven zeggen? - is mijn Jezus! En er zijn heilige zielen die op dit moment voor mij bidden.”

Ga aan de hand van je Moeder verder, antwoordde ik, en 'durf' Jezus te zeggen dat Hij van jou is. In zijn goedheid zal Hij licht en helderheid geven aan je ziel.

We zijn geen goede broers en zusters van onze medemensen, als we niet bereid zijn ons voorbeeldig te gedragen, ook als de mensen om ons heen ons optreden verkeerd interpreteren en er onaangenaam op reageren.

Stel jezelf dikwijls de vraag: doe ik echt mijn best om de mensen waarmee ik dagelijks te maken heb met meer tact en fijngevoeligheid te behandelen?

Bij zoveel egoïsme en onverschilligheid - iedereen is met zijn eigen zaakjes bezig! - denk ik weer aan die sterke en stevige houten ezeltjes die over mijn bureau draven… Een van hen verloor een poot, maar hij ging verder omdat hij op de andere kon steunen.

Houd altijd in gedachten dat je, op ieder moment van de dag, meewerkt aan de geestelijke en menselijke vorming van de mensen om je heen en van alle andere zielen, zo ver reikt de gezegende gemeenschap van de heiligen: bij je werk en ontspanning, als ze je blij of bezorgd zien, als je bij je werk of midden op straat bidt als een kind van God en je innerlijke rust te merken is, als ze zien dat je geleden hebt - dat je gehuild hebt - en glimlacht.