Lijst van punten

Wat zou het mooi zijn als jij jezelf, iedere dag opnieuw, van harte en onopgemerkt, weet weg te cijferen om de anderen het leven aangenaam te maken.

Op deze manier had Christus de mensen lief.

Steeds weer terugkomende verstervingen die je gewend bent te doen… Goed, maar raak daar niet door geobsedeerd.

Beperk je niet tot steeds dezelfde. De geest van versterving moet je zoeken in het constante, het alledaagse, het steeds weer terugkerende, zonder er aan te wennen.

Heiligheid heeft de flexibiliteit van soepele spieren. Wie heilig wil worden weet zich zo te ontwikkelen, dat hij iets doet dat een versterving voor hem betekent, maar iets anders nalaat - als dat geen belediging van God is - wat hem óók moeite zou kosten en hij dankt God daarvoor. Als wij, christenen, op een andere manier handelden, dan zouden wij het risico lopen stijf en levenloos te worden als een pop.

Heiligheid is niet gespannen, maar kan glimlachen, toegeeflijk zijn en wachten. Heiligheid is leven: bovennatuurlijk leven.

Hopelijk ben je in staat je voornemen te vervullen: “elke dag een beetje aan mijzelf sterven.”

Zelfs de onbeduidendste versterving lijkt je een heldendaad. Soms bedient Jezus zich van je 'eigenaardigheid', van je kleinzieligheid, opdat je offertjes brengt en van de nood een deugd maakt.

De scherpe kantjes moeten er elke dag een beetje afgeslepen worden, net zoals dat gebeurt bij het bewerken van een stuk steen of hout. We moeten de fouten uit ons leven weghalen met een geest van boetvaardigheid en met kleine verstervingen. Verstervingen van tweeërlei aard: actieve verstervingen - die wij zoeken als bloempjes die wij door de dag plukken - en passieve verstervingen, dingen die van buiten komen en die wij maar moeilijk kunnen aanvaarden. Daarna zal Jezus aanvullen wat ontbreekt.

Wat een schitterend kruisbeeld zul je worden, als je in alles met edelmoedigheid, met blijdschap, beantwoordt!

De geest van boetvaardigheid bestaat er voornamelijk in dat we de talrijke kleinigheden die elke dag op onze weg komen - iets doen of laten, een offer, een dienst… - omzetten in akten van liefde, in akten van berouw en in verstervingen. Zo hebben we aan het einde van de dag een bos bloemen verzameld, een mooi boeket dat we God kunnen aanbieden!

De beste geest van offervaardigheid is afmaken waarmee je begonnen bent: of je dat nu graag doet of niet.

Leg je plan van verstervingen voor aan je geestelijk leidsman zodat hij zijn mening kan geven.

Volg zijn advies op, of hij je nu aanraadt een of andere versterving te laten vervallen, of er integendeel verstervingen bij te nemen!

De versterving moet er altijd zijn, net zoals het kloppen van het hart. Zo zullen wij meester zijn over onszelf en de christelijke naastenliefde beleven.

Laten we de kleinigheden, de onbeduidende en de grote tegenslagen die we te dragen hebben, verbinden met het lijden van de Heer die zich voor ons opoffert. Hij is het enige slachtoffer! De waarde van deze kleinigheden zal daardoor stijgen, we zullen een schat verzamelen en het Kruis van Christus graag en zonder enige reserve op ons nemen.

Verdriet wordt zo snel overwonnen en niets of niemand kan ons de blijdschap en de vrede nog ontnemen.