Lijst van punten

We mogen geen fanatici zijn, zeiden ze me met een air van redelijkheid, toen het ging over vast-zijn in de leer van de Kerk.

Nadat ik hen had uitgelegd dat degene die in het bezit is van de waarheid geen fanaticus is, begrepen zij hun misvatting.

Als je aan het apostolaat begint, wees er dan van doordrongen dat het er altijd om gaat dat je de mensen gelukkig maakt, erg gelukkig: de Waarheid is onlosmakelijk verbonden met echte blijdschap.

Toegegeven, je spreekt - bijna - de hele waarheid - Je bent dus niet waarachtig.

Je beklaagt je, en ik zal mijn zin met een heilige ontoegeeflijkheid afmaken: je beklaagt je - omdat ik deze keer de vinger op de zere plek heb gelegd.

Uit wat je schreef blijkt dat je hebt begrepen wat oprechtheid wil zeggen: “Ik probeer voortaan de dingen bij hun naam te noemen en vooral geen woorden te zoeken om iets te zeggen dat er niet is”.

Denk er goed aan: doorzichtig zijn betekent eerder niet verbergen, dan willen vertonen - Je moet zorgen dat ze de voorwerpen die onder in het glas liggen kunnen onderscheiden - en je moet niet proberen de lucht zichtbaar te maken.

We moeten altijd zó handelen in Gods tegenwoordigheid dat we niets voor anderen te verbergen hebben.

Je bad voor een kruisbeeld en nam dit besluit: het is beter dat ik omwille van de waarheid lijd, dan dat de waarheid door mij moet lijden.

Vaak komt de waarheid ons zo onwaarschijnlijk over - vooral omdat zij een consequente levenshouding vraagt.

Als het je stoort dat ze je de waarheid zeggen - waarom vraag je dan nog?

Misschien wil je dat ze jouw waarheid als antwoord geven, om je verkeerde gedrag voor jezelf te rechtvaardigen?

Je verzekert me, dat je altijd veel eerbied voor de waarheid hebt - Houd je haar daarom altijd op zo'n - eerbiedwaardige - afstand?

Doe niet zo onnozel! Het kan nooit fanatisme zijn om iedere dag de waarheid beter te willen leren kennen, er meer van te willen houden en haar overtuigder te willen verdedigen. Want je hoort de waarheid te leren kennen, ervan te houden en haar te verdedigen.

Integendeel - ik ben niet bang om dat zo te zeggen - wie zich tegen deze logische gedragswijze verzet vervalt tot sektarisme, in naam van een valse vrijheid.

Die neiging van je - openheid noem je het - om zomaar met de een of andere bewering die tegen iemand is gericht, mee te praten zonder de betrokkene zelf te horen, is niet bepaald een voorbeeld van rechtvaardigheid - en helemaal niet van naastenliefde.

Soms berokkent laster schade aan degenen die er het slachtoffer van zijn - Maar in werkelijkheid worden onteerd - degenen die de laster in de wereld brengen en verspreiden en daarna dragen ze die last diep in hun ziel met zich mee.

Waar komt al dat geroddel door, vraag je je pijnlijk getroffen af. Door misvattingen, door fanatisme of door kwaadaardigheid. - Maar de meeste mensen vertellen een gerucht verder uit traagheid, oppervlakkigheid en onwetendheid!

Daarom wil ik er nog eens de nadruk op leggen: als je niet kunt prijzen en je hoeft niet te spreken, houd dan je mond!

Als het slachtoffer van laster alles zwijgend ondergaat, worden de - beulen - in hun laffe flinkheid opgehitst.

Wantrouw dat soort stellige beweringen als degenen die ze naar voren brengen, niet hebben geprobeerd of niet hebben willen proberen met de betrokkene zelf te spreken.

Er zijn veel manieren om een enquête houden. Met een beetje boosaardigheid kun je, als je naar geroddel luistert, tien forse boekdelen vullen met verhalen tegen iedere willekeurige nobele persoon of eerbiedwaardige instelling. - En des te meer als die persoon of instelling succes heeft. - En nog veel meer als dat succes op het gebied van het apostolaat ligt

Het werk van degenen die zoiets op touw zetten, is droevig, maar nog bedroevender is de houding van degenen die zich ervoor lenen om de luidsprekers te zijn van zulke gemene en oppervlakkige beweringen.

Die mensen - zei hij bedrukt - hebben geen begrip van Christus, maar een verwrongen voorstelling van Hem - Daarom ontbreekt het - hun aan christelijk oordeelsvermogen, komen ze niet tot de waarheid en dragen geen vrucht.

We kunnen als kinderen van God niet vergeten dat de Meester aankondigde: Wie U hoort, hoort Mij - Daarom moeten we proberen een Christus te zijn, nooit een karikatuur van Hem.

In dit geval, net als in zoveel andere, gaan de mensen hun gang - en gelooft iedereen dat hij gelijk heeft - maar God leidt hen. Dat wil zeggen: tenslotte zal de ondoorgrondelijke en allerbeminnelijkste Voorzienigheid zegevieren over de individuele motieven.

Laat je dus door de Heer - leiden - zonder je tegen zijn plannen te verzetten, ook al gaan die in tegen je meest dierbare motieven.

Het is een pijnlijke ervaring te zien dat sommigen die er niet bepaald in geïnteresseerd zijn om iets te leren, om zich de schatten eigen te maken die door de wetenschap zijn verworven, wel een - wetenschap - trachten te maken naar hun eigen smaak en volgens min of meer willekeurige methoden.

Maar die constatering moet jou ertoe aanzetten je inspanning te verdubbelen om dieper in de waarheid door te dringen.

Het is makkelijker te schrijven tegen hen die onderzoek verrichten, of in de wetenschap en in de techniek met nieuwe ontdekkingen komen, dan zelf onderzoek te doen. - Maar we mogen niet tolereren dat die - critici - bovendien nog pretenderen zich te verheffen tot de absolute meesters op het gebied van de kennis en van de meningsvorming van de onwetenden.

“Het is niet duidelijk, het is niet duidelijk”, ging hij in tegen de juiste bewering van de anderen - En wat duidelijk was, was zijn eigen onwetendheid.

Het stuit je tegen de borst te kwetsen, verdeeldheid te scheppen, je niet tolerant te tonen - Vandaar je meegaandheid ten aanzien van verschillende houdingen en standpunten - het gaat om niets ernstigs, verzeker je me - die rampzalige gevolgen voor velen met zich meebrengen.

Neem me mijn openhartigheid niet kwalijk: met die manier van doen kom je terecht in de domste en schadelijkste vorm van intolerantie - en daar heb je zo'n hekel aan : verhinderen dat de waarheid wordt verkondigd.

God behandelt in zijn oneindige en volmaakte rechtvaardigheid en barmhartigheid zijn ongelijke kinderen met dezelfde liefde, maar op ongelijke wijze.

Daarom betekent gelijkheid niet, dat allen met dezelfde maat moeten worden gemeten.