Lijst van punten

Aarzel je om er een begin mee te maken over God te spreken, over een christelijk leven, over roeping, - omdat je niet wilt kwetsen? - Je vergeet dat jij het niet bent die roept maar Hij: ego scio quos elegerim - Ik weet wie ik heb uitgekozen.

Bovendien zou ik het naar vinden als er achter dat verkeerde gevoel van respect voor anderen gemakzucht of lauwheid schuilging: verkies je nu nog steeds een povere menselijke vriendschap boven vriendschap met God?

De ploegschaar die de akker openbreekt en er voren in trekt ziet het zaad niet, noch de vrucht.

Je wordt pijnlijk getroffen als je ziet dat sommigen het spreken over het kruis van Christus slechts als een techniek gebruiken om op te klimmen en hoge posities te bereiken - En het zijn diezelfde personen die nergens iets goeds in kunnen zien, tenzij het met hun eigen bedoelingen strookt.

Reden te meer dat jij met zuivere bedoeling blijft volharden en dat je de Meester vraagt dat Hij je de kracht geeft om steeds te zeggen: Non mea voluntas sed tua fiat! - Heer, moge ik met liefde Uw heilige Wil doen!

Als je aan een apostolisch werk meedoet, bouw dan niet alleen iets op voor nu - Wijd je aan die taak in de hoop dat anderen - je broers die met dezelfde geest bezield zijn - het zaad zullen oogsten dat jij uitzaait en de gebouwen zullen voltooien waarvoor jij de fundamenten legt.

Als je echt door de christelijke geest wordt bezield, komen je ambities in het rechte spoor. - Je zult dan niet meer zo'n behoefte voelen om naam te maken, maar wel om je ideaal door te geven.

Wanneer je serieus voor de Heer werkt, geeft het je de grootste vreugde als velen met je wedijveren.

Maak je niet druk om die kritiek, die praatjes: we zijn wel bezig aan een werk van God, maar we zijn toch maar mensen - En het is logisch dat we bij het gaan stof van de weg doen opwaaien.

Wat je niet kunt hebben, wat je kwetst - doe daar je voordeel mee om jezelf te louteren en als het nodig mocht zijn, jezelf te corrigeren.