Lijst van punten

Verlang niets voor jezelf, niets goeds en niets slechts. Wil voor jezelf alleen maar wat God wil.

Het maakt niet uit wat uit zijn hand, uit de hand van God komt. Met zijn hulp zul je ook dat, wat in de ogen van de mensen slecht is, goed vinden, heel goed zelfs! En met steeds meer overtuiging zul je zeggen: Et in tribulatione mea dilatasti me…, et calix tuus inebrians, quam praeclarus est! Zelfs in de tegenspoed heb ik me verheugd… Hoe wonderbaarlijk is uw kelk, die mijn hele wezen voedt!

Jezus, geef mij een kruis, zonder de hulp van Simon van Cyrene. Ik zeg het niet goed, want zoals bij alles zal ik uw genade, uw hulp nodig hebben. Wees mijn Simon van Cyrene. Met U, mijn God, is er geen beproeving die mij afschrikt…

Maar, als het kruis nu eens de tegenzin is, of de droefheid? Ik zeg U, Heer, dat ik dan, met uw hulp, op een blijde manier bedroefd zou zijn.

Zolang ik U niet verlies, zal verdriet voor mij geen echt verdriet zijn.

Een onnozel kind huilt en stampvoet wanneer zijn moeder vol liefde met een speld een splinter uit zijn vinger haalt… Een verstandig kind zal, misschien met tranen in de ogen - want het vlees is zwak -, dankbaar naar zijn moeder kijken, die hem een beetje pijn doet om erger kwaad te voorkomen.

Jezus, laat mij zo'n verstandig kind zijn.

De scherpe kantjes moeten er elke dag een beetje afgeslepen worden, net zoals dat gebeurt bij het bewerken van een stuk steen of hout. We moeten de fouten uit ons leven weghalen met een geest van boetvaardigheid en met kleine verstervingen. Verstervingen van tweeërlei aard: actieve verstervingen - die wij zoeken als bloempjes die wij door de dag plukken - en passieve verstervingen, dingen die van buiten komen en die wij maar moeilijk kunnen aanvaarden. Daarna zal Jezus aanvullen wat ontbreekt.

Wat een schitterend kruisbeeld zul je worden, als je in alles met edelmoedigheid, met blijdschap, beantwoordt!

Overweeg en doorleef het Lijden van Christus samen met Hem. Bied - dagelijks - jouw rug aan als ze Hem geselen; bied jouw hoofd aan voor de doornenkroon.

In de streek waar ik vandaan kom zeggen ze: “Liefde wordt met liefde betaald.”

Er zijn momenten waarop je de vereniging met de Heer, waardoor je altijd - zelfs in je slaap - aan het bidden was, niet ervaart. Het lijkt dan dat je worstelt met de wil van God.

Dat is zwakheid en dat weet je. Bemin het Kruis; bemin het gemis van zoveel dingen die iedereen noodzakelijk acht; bemin de hindernissen om de weg in te slaan… of te vervolgen; bemin je eigen kleinheid en je geestelijke armoede.

Offer alles met een vastberaden wil aan God op: dat wat van jou is en dat van de mensen om je heen. Menselijk gezien is het niet weinig; in het bovennatuurlijk licht bezien is het niets.

Het Kruis beminnen is vol vreugde afzien uit liefde voor Christus, ook als het moeite kost en omdát het moeite kost… Je weet uit ervaring dat dit met elkaar te verenigen is.

Wees niet bang hoge eisen aan jezelf te stellen. Veel mensen doen dit in het verborgene, opdat alleen de Heer schittert.

Ik zou willen dat jij en ik reageerden zoals iemand deed die meer aan God wilde toebehoren. Hij schreef op het feest van de heilige Familie, dat destijds gevierd werd onder het octaaf van Driekoningen:

“Ik heb niet te klagen over de hoeveelheid kruisjes. Gisteren - ik heb erom gehuild - gebeurde er iets dat mij veel moeite kostte. Nu, vandaag, kom ik tot de conclusie dat de heilige Jozef - mijn Vader en Heer - en mijn heilige Moeder Maria blijkbaar niet wilden dat 'hun kind' geen geschenk van de Drie Koningen zou krijgen. Ze schonken mij licht, waardoor ik zag dat ik zo ondankbaar was niet voldoende te beantwoorden aan de genade van Jezus. Ook maakte ik de ongelofelijke fout niet in te zien dat ik mij met mijn slechte gedrag verzette tegen de allerheiligste wil van God, die mij als zijn werktuig wil hebben.”

Laten wij geen halfzachte christenen zijn, want dat kan gewoonweg niet! Op aarde hebben ook het lijden en het kruis hun plaats.

Het Kruis moet een plaats krijgen in ons leven. Wie geen rekening houdt met het Kruis is geen christen…, maar zal 'zijn kruis' toch tegenkomen, en dat zal hem wanhopig maken.

Nu het ernst begint te worden met het Kruis, nu het zwaarder begint te wegen, zorgt Jezus voor een oplossing die ons vrede geeft. Hij helpt ons het te dragen. Hij wordt onze Simon van Cyrene… opdat de last licht wordt.

Zeg Hem vol vertrouwen: Heer, is dit een echt Kruis? Het is een Kruis zonder kruis! Nu ik de formule ken - de volledige overgave aan U -, zullen mijn kruisen, met uw hulp, voortaan zoals dit kruis zijn.

Maak het vaste voornemen, dat een goede vriend eens als volgt formuleerde: Heer, ik verlang het lijden, niet het vertoon.

Wie het Kruis opneemt, heeft de blijdschap, heeft U, Heer, in zijn handen!

Het Kruis - het heilig Kruis! - is zwaar.

Aan de ene kant mijn eigen zonden, aan de andere kant de droeve werkelijkheid van het lijden van onze Moeder, de heilige Kerk; de onverschilligheid van veel katholieken die 'willen zonder te willen'; de scheiding, om verschillende redenen, van mensen die van elkaar houden; de ziekten en zorgen van anderen en van mijzelf…

Het Kruis - het heilig Kruis! - is zwaar. Fiat, adimpleatur…, moge de zeer rechtvaardige en beminnelijke wil van God gedaan, vervuld, geprezen en eeuwig verheerlijkt worden boven alle dingen! Amen. Amen.

Wanneer men de weg gaat die Christus ging; wanneer de ziel niet langer berust, maar vrede heeft met het Kruis - en de vorm van het Kruis aanneemt -; wanneer men de wil van God liefheeft; wanneer men het Kruis bemint… dan, alleen dan, zal Hij het dragen.

Verenig het lijden - het Kruis dat van buitenaf of van binnenuit komt - met de wil van God door middel van een edelmoedig fiat, Uw wil geschiede! Dat zal jou blij en rustig maken.

Bij moeilijkheden bad een priester: “Jezus, laat het Kruis komen dat U voor mij wilt. Ik zal het voortaan met blijdschap aanvaarden en het met de rijke zegen van mijn priesterschap zegenen.”

Als je ergens hard door getroffen wordt, als je een Kruis te dragen krijgt, moet je daar niet over inzitten, maar de Heer juist met een opgewekt gezicht bedanken.

Heer - het kan me niets schelen het duizend keer te herhalen -, ik wil bij U zijn, en de vernederingen en wreedheden van het Lijden en van het Kruis samen met U ondergaan.

O Jezus, ik zou willen dat mijn hart van liefde brandde! Ik zou willen dat alleen al mijn aanwezigheid genoeg was om de wereld vele kilometers om mij heen in brand te steken, in een onblusbare vuurzee. Ik wil zeker weten dat ik van U ben. Daarna mag het Kruis komen…

Dat is een prachtige weg: lijden, beminnen en geloven!

De Liefde tot God vraagt ons het Kruis op ons te nemen… de last van de hele mensheid op onze schouders te voelen en in onze persoonlijke omstandigheden en op ons werk, de duidelijke en liefdevolle plannen van de wil van de Vader te vervullen.