Lijst van punten

Veel christenen zijn er wel van overtuigd, dat de Verlossing in alle milieus van de wereld werkelijkheid zal worden en dat er enkele zielen moeten zijn - wie weten ze niet - die met Christus samenwerken om haar te verwerkelijken. Maar ze zien dat in termijnen van eeuwen… : het zou inderdaad een eeuwigheid gaan duren als het zou afhangen van de mate van hun overgave.

Zo dacht ook jij, tot ze je “wakker kwamen maken”.

De overgave is de eerste stap van een leven van opoffering, vreugde, liefde en vereniging met God. - En zo wordt het hele leven doordrongen van een gezegende dwaasheid, die het geluk daar doet vinden waar de menselijke logica niets anders kan zien dan negatie, lijden en verdriet.

“Bid voor mij”, zei je: “dat ik edelmoedig mag zijn, dat ik vooruit mag gaan, dat ik zo mag veranderen dat ik ooit ergens nuttig voor kan zijn.”

Goed. - Maar welke middelen wil je gebruiken zodat die voornemens tot resultaat leiden?

Dikwijls vraag je je af, waarom zielen die het geluk hebben gehad om de werkelijke Jezus vanaf hun kinderjaren te kennen, zo vaak aarzelen om daaraan te beantwoorden door middel van het beste wat zij bezitten: hun leven, hun gezin, hun verlangens.

Kijk: juist omdat jij - alles - ineens hebt gekregen, ben je verplicht om je tegenover de Heer heel dankbaar te tonen; zoals een blinde zou reageren die plotseling zijn gezichtsvermogen had teruggekregen, terwijl het in anderen niet eens opkomt dat ze dankbaar moeten zijn omdat ze zien.

Maar… dat is niet voldoende. Je moet de mensen in je omgeving iedere dag helpen zich dankbaar te gedragen omdat ze kinderen van God zijn. Zeg me anders niet dat je dankbaar bent.

Overweeg eens rustig: het is heel weinig wat er van me wordt gevraagd, vergeleken met het vele dat ik krijg.

Jij die jezelf nog niet van allerlei dingen kunt losmaken moet eens nadenken over wat een van je broers me schreef: “het is moeilijk, maar wat geeft het een opluchting als “de beslissing” eenmaal is genomen, wat een geluk als je voelt dat je veilig op de goede weg bent!”.

De laatste dagen, vertelde je me, waren gelukkiger dan ooit. - En zonder dat ik er ook maar een moment over hoefde na te denken gaf ik je als antwoord: omdat je met een beetje meer overgave “hebt geleefd” dan anders.

De roep van de Heer - de roeping - klinkt altijd zo: “als iemand Mijn leerling wil zijn, moet hij zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en Mij volgen”.

Ja: roeping vraagt onthechting, offer. Maar wat geeft het offer een geluk - gaudium cum pace, vreugde en vrede - als de onthechting volkomen is!

Toen zij er met hem over spraken om zich persoonlijk in te zetten, was zijn reactie deze redenering: “Ja, in dat geval zou ik dit kunnen doen…, en ik zou dat moeten doen…”.

- Ze antwoordden hem: “Hier wordt niet met God gemarchandeerd. Je aanvaardt de wet van God, de uitnodiging van de Heer zoals hij is, of je aanvaardt dit niet. Je moet beslissen: voorwaarts, zonder enige reserve en met veel geestdrift, of weggaan. Qui non est mecum - wie niet met Mij is, is tegen Mij.”

Van een tekort aan edelmoedigheid naar lauwheid is maar één stap.

Uit een brief schrijf ik een voorbeeld over van lafheid, in de hoop dat jij dat niet zal navolgen: “natuurlijk ben ik u er zeer erkentelijk voor dat u aan mij denkt, want ik heb veel gebed nodig. Maar ik zou u ook dankbaar zijn als u bij uw gebed tot de Heer om een “apostel” van mij te maken, geen moeite zou doen om Hem te vragen dat Hij zou willen dat ik mijn vrijheid zou moeten opgeven.”

Die kennis van je, een heel intelligent iemand, een goed burger, een goed mens, zei: “Je moet de wet naleven, maar met mate, zonder te overdrijven, precies voor zover het strikt nodig is”.

En hij voegde eraan toe: “Zondigen? Nee; maar zichzelf geven, ook niet.”

Ze zijn werkelijk meelijwekkend, die zuinige, berekenende mensen die niet in staat zijn om een offer te brengen, om zich aan een nobel ideaal te geven.

Aure audietis, et non intelligetis: et videntes videbitis, et non perspicietis. Duidelijke woorden van de Heilige Geest: zij horen met hun eigen oren, maar begrijpen niet; met hun eigen ogen kijken zij, maar ze zien niets.

Waarom maak je je druk als sommigen die het apostolaat “zien” en zijn grootsheid kennen, zich niet willen geven? Bid in alle gemoedsrust en volhard op je weg: als zij er niet tegenaan gaan, zullen er wel anderen komen!

Sinds je “ja” tegen Hem hebt gezegd, verandert in verloop van tijd je horizon van kleur: iedere dag wordt hij mooier, wijder en stralender. Maar je moet doorgaan met “ja” te zeggen.

De heilige maagd Maria, leermeesteres van de overgave zonder beperkingen. - Herinner je je nog? Op haar sloeg dat prijzende woord van Jezus Christus: “Hij die de wil van Mijn Vader volbrengt, hij - zij - is Mijn moeder!”

Vraag die goede Moeder dat in je ziel het antwoord aan kracht moge winnen - kracht van liefde en van bevrijding -, dat zij met zo'n voorbeeldige edelmoedigheid heeft gegeven: ecce ancilla Domini! - zie de dienstmaagd des Heren.

Ik sprak je over de horizon die zich voor onze ogen opent en over de weg die we moeten volgen. - Daar heb ik geen bezwaren tegen!, zei je op een toon die duidelijk maakte, dat je zelf verbaasd was over dit “geen bezwaren hebben”

Grif dit goed in je geheugen: er is geen reden waarom je wèl bezwaren zou hebben!!

Misschien kun jij ook je voordeel doen met die bovennatuurlijke handigheid - een fijngevoelige uiting van vrij gewilde liefde, die een God toegedane ziel toepaste als hij voor moeilijke opgaven kwam te staan. Hij zei dan namelijk bij zichzelf: “Het wordt tijd dat je echt eens iets gaat doen dat de moeite waard is”.

Je werd bang van de weg van de kinderen Gods omdat ze er uit naam van de Heer op aandrongen, dat je je plichten zou vervullen, jezelf zou wegcijferen, uit je ivoren toren zou komen. Je zocht uitvluchten, en ik moet je eerlijk zeggen dat ik niet verbaasd ben over die last waar je onder gebukt gaat: een geheel van complexen en gedachtenkronkels, preutsheid en scrupules, waardoor je een nutteloos mens wordt.

Je moet niet boos worden als ik je zeg dat je nog minder karakter hebt getoond en dat je je gedroeg of je nog slechter was, nog minder waard, dan verdorven lieden die zonder meer brutaal het kwaad propageren.

Surge et ambula!, - sta op en wandel, neem een besluit! Je kunt je nog bevrijden van die noodlottige ballast, als je met Gods genade luistert naar wat Hij vraagt en vooral als je daaraan volledig en van ganser harte gehoor geeft!