Lijst van punten

Je vertelt me van je vriend dat hij regelmatig de sacramenten ontvangt, dat hij kuis leeft en dat hij een goed student is. - Maar hij wil niet bijten. Zo gauw je met hem over offer en apostolaat spreekt, wordt hij bedroefd en gaat hij weg.

Maak je geen zorgen. - Deze mislukking ligt niet aan een tekort aan ijver van jouw kant. Het is woord voor woord het tafereel uit het Evangelie: “Wil je volmaakt zijn, ga dan, verkoop alles wat je bezit en geef het aan de armen” (het offer)…, “kom dan terug om Mij te volgen” (het apostolaat).

De jongeman abiit tristis, ging ook bedroefd weg: hij wilde niet aan de genade beantwoorden.

Jij, apostel, bent in je omgeving als een steen die in de vijver valt. - Breng door je voorbeeld en je woord een eerste kring tot stand, en deze een andere…, en weer een andere, en nog een… Telkens wijder.

Begrijp je nu de grootsheid van je taak?

Heb geen vijanden. - Heb enkel vrienden. Vrienden… aan je rechterhand, als ze je goed gedaan hebben of hebben willen doen, en… vrienden aan je linkerhand, als ze je kwaad gedaan hebben of hebben willen doen.

Akkoord: je doet een beter werk met dat vertrouwelijk gesprek en dat onderhoud onder vier ogen, dan met spectaculaire redevoeringen in het openbaar voor duizenden mensen.

En toch, wanneer je in het openbaar moet optreden, treed dan op!

Het is waar dat ik jouw discreet apostolaat “een zwijgende, maar doeltreffende zending” genoemd heb. - En ik hoef daar geen woord van terug te nemen.

Je verering voor de eerste christenen lijkt mij zo goed, dat ik al het mogelijke zal doen haar aan te moedigen, opdat jij, in navolging van hen, elke dag met meer enthousiasme dat doeltreffende apostolaat beoefent van de discretie en het vertrouwelijk gesprek.

Als je je “apostolaat van de discretie en het vertrouwelijk gesprek” in praktijk brengt, vertel me dan niet dat je niet weet wat je moet zeggen. - Want ik zal je antwoorden met de psalm: Dominus dabit verbum evangelizantibus virtute multa, de Heer legt zijn apostelen woorden in de mond die doeltreffend zijn.

De woorden die op het juiste moment in het oor van een wankelende vriend worden gefluisterd; het oriënterend gesprek dat je op passende wijze wist uit te lokken; en de deskundige raad die zijn werk aan de universiteit zal verbeteren; alsook de discrete indiscretie, waardoor je voor hem onvermoede horizonten van apostolische ijver ontsluit… Dit alles vormt het “apostolaat van het vertrouwelijk gesprek”.

“Het apostolaat van de maaltijd”; dat is de aloude gastvrijheid van de aartsvaders, met de broederlijke warmte van Betanië. - Wanneer men dit apostolaat beoefent, lijkt het alsof men Jezus in zijn midden heeft, gezeten aan het hoofd van de tafel, zoals in het huis van Lazarus.

Het is dringend noodzakelijk de volksfeesten opnieuw te kerstenen. - Bij publieke vermakelijkheden moet hoe dan ook het alternatief vermeden worden, dat ze óf kinderachtig óf heidens zijn.

Vraag de Heer om mensen die zich willen inzetten voor dit dringende apostolaat, dat wij “het apostolaat van de ontspanning” zouden kunnen noemen.

Je houdt een prachtige lofreden op “het briefapostolaat”. - Je schrijft: “Ik weet niet hoe ik het papier moet volkrabbelen met dingen die voor de ontvanger van de brief van nut zijn. Wanneer ik begin, zeg ik tegen mijn engelbewaarder, dat ik enkel schrijf om iets nuttigs te doen. En al schrijf ik dan alleen maar gekkigheden, niemand kan mij - of hem - nog de tijd afnemen, die ik besteed heb met te bidden om datgene, waarvan ik weet dat de ontvanger van de brief het het meest nodig heeft”.

“Uw brief ontving ik in een periode dat ik somber gestemd was, zonder te weten waarom. De lezing ervan gaf mij heel veel moed, omdat ik bespeurde hoe de anderen werken”. - Een ander schrijft: “Uw brieven en het nieuws over mijn broeders helpen mij. Zij zijn als een gouden droom te midden van de werkelijkheid waar wij elke dag mee te maken hebben…”. - Weer een ander: “Wat een vreugde die brieven te ontvangen en mij vriend te weten van zulke vrienden!” - En nog een brief, zo maar een uit duizend andere: “Ik heb een brief gekregen van X, en ik schaam mij bij de gedachte, wat mij nog aan geest ontbreekt, wanneer ik mij met hen vergelijk”.

Vind je ook niet dat het “briefapostolaat” doeltreffend is?