Lijst van punten

Groei tegen de verdrukking in. - De genade van de Heer zal je niet ontbreken: inter medium montium pertransibunt aquae! Je zult je door het gebergte een weg banen!

Wat geeft het dat je je activiteiten wat moet inperken, als je later, als een veer die gespannen werd, veel verder zult komen dan je ooit gedroomd had?

Verspil je kracht en je tijd, die aan God toebehoren, niet met het gooien van stenen naar de honden die je onderweg aanblaffen. Negeer ze.

Jij… die voor een aardse liefde zoveel laagheden hebt willen accepteren, geloof je werkelijk dat je van Christus houdt als je die vernedering niet voor Hem verdraagt?

Wat een smaak van gal en azijn, van as en aloë! Je gehemelte wordt erdoor samengetrokken en uitgedroogd. - Deze lichamelijke indruk is niets, vergeleken met de bitterheid van je ziel. - Van jou wordt namelijk “meer verlangd”, en je wilt het niet geven. - Verneder je. Zou die bittere smaak in je vlees en in je geest blijven, als je alles op alles zou zetten?

De Apostel doet ons een heel programma aan de hand om met goed gevolg de leerschool van het lijden te doorlopen: spe gaudentes, blij in de hoop, in tribulatione patientes, standvastig in de tegenspoed, orationi instantes, volhardend in het gebed.

Je mislukte! - Wij mislukken nooit. - Je stelde je vertrouwen helemaal op God. - En verder heb je geen enkel menselijk middel ongebruikt gelaten.

Overtuig je van deze waarheid: jouw succes, nu en in deze aangelegenheid, bestond erin te mislukken. - Dank de Heer en begin opnieuw!

Wat? Je mislukte? Jij, wees daar goed van overtuigd, kunt niet mislukken.

Je mislukte niet: je hebt ervaring opgedaan. - Vooruit!

Dát daar was een mislukking, een ramp, want je verloor onze geest. - Je weet toch dat, bovennatuurlijk gesproken, de uitslag - overwinning of nederlaag: om het even! - slechts één naam heeft: succes.

Wat doet het ertoe, dat heel de wereld met al haar macht tegen je is? Ga gewoon door!…

- Herhaal de woorden van de psalm: “De Heer is mijn licht en mijn heil, wie zou ik vrezen? Si consistant adversum me castra, non timebit cor meum. - Zelfs al omsingelen mij de vijanden, mijn hart kent geen vrees”.

Nou, en wat dan nog? - Ik begrijp eenvoudig niet hoe je je aan dit werk voor de zielen kunt onttrekken, alleen maar omdat het goddelijke vuur waardoor je aangetrokken werd, behalve het licht en de warmte die je geestdriftig maken, soms ook nog rook verspreidt, de rook van de zwakheid van de menselijke instrumenten. Of doe je dat uit verborgen hoogmoed: omdat je je volmaakt acht?

Blijf niet wakker liggen van de financiële moeilijkheden die je apostolaat bedreigen. - Verdubbel je vertrouwen op God, doe menselijkerwijze al wat je kunt en je zult zien hoe vlug je geldzorgen zich vanzelf oplossen!

De storm van de vervolging is heilzaam. - Wat gaat daarbij verloren?… Wat al verloren is, kan niet meer verloren gaan. - Als de boom van de Kerk niet met wortel en al uitgerukt wordt - en er is geen storm of orkaan die hem uitrukken kan -, dan vallen alleen de dorre takken af… En dat die afvallen is goed.

Een bezoek aan een beroemd klooster. - Een buitenlandse dame kreeg hevig medelijden bij het zien van de armoedigheid van de gebouwen: “U hebt zeker een erg zwaar leven?” De monnik volstond met tevreden te antwoorden: “Monnik wilde je zijn, monnik ben je geworden”.

Wat ik deze heilige man vol vreugde hoorde zeggen, moet ik tegenover jou vol verdriet herhalen, wanneer je me zegt dat je niet gelukkig bent.

Tobben? - Dat nooit: dat zou betekenen dat je de vrede verliest.

Lichamelijke uitputting. - Je bent… ingestort. - Rust uit. Stop alle uiterlijke activiteit. - Raadpleeg de dokter. Gehoorzaam en zet alle zorgen van je af.

Spoedig zul je je vroegere leven weer kunnen opnemen en je apostolaat zal er alleen maar bij gewonnen hebben, mits je trouw blijft.

Wat valt je dat zwaar! - Dat weet ik. Maar, aan de slag! Niemand wordt beloond - en met wat voor een beloning! - die niet met volle inzet vecht.

Als je geestelijk leven op zijn fundamenten staat te wankelen, als het je toeschijnt alsof alles in de lucht hangt…, steun dan op het kinderlijk vertrouwen in Jezus en Maria, de onwrikbare rots, waarop je vanaf het begin had moeten bouwen

De beproeving duurt lang deze keer. - Misschien - nee, zeker - heb je ze tot nu toe niet goed gedragen, omdat je nog menselijke troost zocht. - En God, je Vader, heeft die met wortel en al uitgerukt, opdat je je aan niemand anders meer kunt vastklampen dan aan Hem.

In je apostolische onderneming moet je niet bang zijn voor de vijanden van buiten, hoe machtig ze ook zijn. - Dit is de meest geduchte vijand: je gebrek aan “kindschap” en je gebrek aan “broederlijkheid”.

Ik begrijp goed, dat je je vermaakt met de minachting die ze voor je koesteren (zelfs als ze van machtige tegenstanders komt), zolang je je verenigd voelt met jouw God en met jouw broeders in het apostolaat. - Wat kan het jou schelen?