Lijst van punten

Nou, en wat dan nog? - Ik begrijp eenvoudig niet hoe je je aan dit werk voor de zielen kunt onttrekken, alleen maar omdat het goddelijke vuur waardoor je aangetrokken werd, behalve het licht en de warmte die je geestdriftig maken, soms ook nog rook verspreidt, de rook van de zwakheid van de menselijke instrumenten. Of doe je dat uit verborgen hoogmoed: omdat je je volmaakt acht?

Met hoeveel nederigheid en eenvoud vertellen de evangelisten over gebeurtenissen, die een helder licht werpen op het slappe en wankelende geloof van de apostelen.

- Opdat jij en ik de hoop niet zouden verliezen, ooit het rotsvaste en sterke geloof te verwerven dat de apostelen nadien bezaten.

In tijden van strijd en tegenwerking, wanneer misschien zelfs “de goeden” je dwarsbomen, moet je je hart verheffen. Luister naar Jezus, hoe Hij spreekt over het mosterdzaadje en over de zuurdesem. - En zeg Hem: edissere nobis parabolam, verklaar me de gelijkenis.

Dan zul je het genot smaken je toekomstige overwinning te zien: dat de vogels zich nestelen in jouw nu ontluikend apostolaat, en dat heel het deeg doordesemd is.

Ga door met het stipt vervullen van je tegenwoordige plichten. - Deze nederige, eentonige en onaanzienlijke arbeid is een gebed, vertaald in werken die je voorbereiden op de genade van die andere, grootse, veelomvattende en diepgaande arbeid waarvan je droomt.

Wanneer je de dingen goed wilt doen, heel goed, is het resultaat, dat je ze slecht doet. - Verneder je voor Jezus en zeg Hem: hebt U gezien hoe ik alles verkeerd doe? - Welnu, als U me niet helpt, zal ik er nog minder van terechtbrengen!

Heb medelijden met Uw kind: ik wil elke dag een mooie bladzijde in het boek van mijn leven schrijven… Maar ik ben zo onhandig. Als de Meester mijn hand niet vasthoudt, komen er in plaats van elegante letters alleen maar onleesbare krabbels en inktvlekken uit mijn pen, die je aan niemand kunt laten zien.

Van nu af aan, Jezus, zullen wij altijd samen schrijven.

Beginnen kan iedereen; volharden doen alleen de heiligen.

Laat jouw volharding niet het blinde gevolg zijn van de eerste impuls, de vrucht van de traagheid; laat het een bewuste volharding zijn.

Je redeneert… goed en nuchter: hoeveel redenen heb je niet om het werk op te geven! - En sommige lijken doorslaggevend te zijn.

Ik zie duidelijk dat je redenen hebt. - En toch heb je geen gelijk.