Lijst van punten

Als je het gebeuren van de Menswording overweegt, versterk dan je voornemen om de nederigheid in praktijk te brengen. Bedenk dat Hij zich vernederde door onze armzalige natuur aan te nemen.

Reageer daarom, elke dag weer opnieuw, door onmiddellijk - en van harte - de vernederingen te aanvaarden die de Heer toelaat. De genade van God zal je daarbij helpen.

Als het panorama van je inwendig leven, van je ziel, duister wordt, laat je dan als een blinde bij de hand leiden.

De Heer zal je na enige tijd weer licht en helderheid geven, omdat je in staat was je hoofd te buigen.

Je bent heel onrustig omdat je niet liefhebt zoals zou moeten. Alles irriteert je. En de vijand doet wat hij kan om je slecht humeur zichtbaar te maken.

Ik begrijp dat je dat vernederend vindt, maar juist daarom moet je krachtig en zonder uitstel reageren.

Er zijn voor de kinderen en hen vormen; met liefde voor de zieken zorgen.

Om door eenvoudige zielen begrepen te worden moet men het verstand onderwerpen; om hulpeloze zieken te begrijpen moet men het hart onderwerpen. Door de onderwerping van het verstand en van het vlees is het gemakkelijk om Jezus te bereiken. De eigen ellende en die van anderen is de zekere weg om te erkennen dat we niets zijn en daar moeten we God op laten bouwen.

De nederige en vreugdevolle zang van Maria in het Magnificat herinnert ons aan de oneindige edelmoedigheid van de Heer jegens hen die als kinderen worden, zich vernederen en aanvaarden dat zij niets zijn.

Kind, luister eens: wees blij wanneer men je slecht behandelt en je goede naam door het slijk haalt; wanneer velen zich over je opwinden en het in de mode is je te bespuwen, omdat je in hun ogen omnium peripsema, het slijk der aarde bent…

Dat is moeilijk, heel moeilijk zelfs. Het is hard, totdat iemand uiteindelijk naar het tabernakel gaat en - wetend dat men hem beschouwt als drek, als een armzalige worm - in alle oprechtheid zegt: “Heer, als Gij mijn eer niet nodig hebt, waarom zou ik die dan willen?”

Pas dan ervaart een kind van God wat het betekent gelukkig te zijn: als het, van alles beroofd, tot deze totale overgave komt, een overgave uit liefde, gebaseerd op versterving en lijden.

Hoeveel goed en hoeveel kwaad kun je niet doen!

Goede dingen, als je nederig bent en je je met vreugde en offergeest weet te geven; goede dingen voor jezelf, voor je medemensen en voor onze Moeder de Kerk.

En hoeveel kwaad, als je je door je hoogmoed laat leiden.

Dit is de veilige weg: door de vernedering naar het Kruis; en van het Kruis, met Christus, naar de eeuwige heerlijkheid van de Vader.

Wat een vreugde beleef ik aan de eerste lezing van de Mis van vandaag! De Heilige Geest onderricht ons, door de heilige Paulus, over het geheim van de onsterfelijkheid en de eeuwige glorie. Wij, mensen, hebben allemaal het verlangen om voort te bestaan.

We zouden de momenten van ons leven die wij als gelukkig bestempelen, willen vereeuwigen. We zouden onze herinnering een blijvende glans willen verlenen… We zouden willen dat onze idealen onsterfelijk waren. Op momenten van schijnbaar geluk, als iets een troost in onze verlatenheid is, zeggen we daarom vol verlangen: voor altijd, voor altijd…

Wat een wijsheid heeft de duivel! Hij kende het hart van de mens heel goed! Gij zult als goden zijn, zei hij tot onze oerouders. Dat was een wreed bedrog. De heilige Paulus onthult ons in zijn brief aan de christenen van Filippi een goddelijk geheim van de onsterfelijkheid en de eeuwige glorie: Jezus heeft zich ontledigd om de vorm aan te nemen van een dienstknecht… Hij vernederde zich door gehoorzaam te zijn tot de dood, de dood aan een Kruis. Daarom heeft God Hem verheven en Hem een naam gegeven die alle namen te boven gaat, opdat elke knie zich voor Jezus zal buigen, in de hemel, op aarde en in de hel…