Lijst van punten

Waar ben je zo trots op? Elke nieuwe impuls die je krijgt komt van Hem. Trek daar je conclusies uit.

Vraag de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, en ook je Moeder Maria, dat ze je helpen jezelf te kennen en al deze lage dingen van je te betreuren die - helaas - zoveel sporen in je achterlieten… Zeg Hem ook, zonder de ogen voor je eigen ellende te sluiten: geef mij, Jezus, een liefde als een louterend vuur, waarin mijn arme vlees, mijn arme hart, mijn arme ziel en mijn arme lichaam worden verteerd en gezuiverd van alle aardse ellende… En als mijn eigen ik dan helemaal 'leeg' is, vul het dan met U, zodat ik me nooit hecht aan iets van hier beneden, maar alleen door uw liefde gedragen word.

Wat is Jezus nederig! Wat schaam ik me daarentegen voor mezelf - ik ben immers niet meer dan een hoop vuil -, omdat ik mijn hoogmoed zo vaak verborgen heb achter een masker van waardigheid, van gerechtigheid… Wat heb ik veel kansen om de Meester na te volgen gemist of ongebruikt gelaten, doordat ik er geen bovennatuurlijke dimensie aan gaf!

Je kunt niemand op een genadeloze manier behandelen. Als je meent dat iemand niet anders verdient, bedenk dan dat jij ook niet anders verdient.

Zonder enige persoonlijke verdienste ben je geschapen, ben je christen, ben je kind van God, behoor je tot je familie…

Toen die priester, een vriend van ons, ondertekende met 'de zondaar', deed hij dat in de overtuiging de waarheid te schrijven.

Mijn God, zuiver mij ook!

Je beschouwt jezelf als een bediende die geen livrei heeft, omdat zijn meester hem die heeft afgenomen. Als een arme zondaar begrijp je de naaktheid die onze oerouders gevoeld hebben.

Je hebt alle reden om te huilen en dat deed je ook. Je hebt veel gehuild en veel geleden. Toch ben je heel gelukkig en je zou met niemand willen ruilen. Al jaren heb je de gaudium cum pace, een serene blijdschap, die je niet meer kwijtraakt. Daar ben je God dankbaar voor, en je zou iedereen het geheim van het geluk willen doorgeven.

Ik weet dat je geen belang hecht aan wat ze zeggen, maar het is heel begrijpelijk dat je vaak een 'mens van vrede' genoemd wordt.

Ik neem iets over van wat je geschreven hebt: “Domine, tu scis quia amo te, Heer, Gij weet dat ik U bemin! Jezus, hoe vaak heb ik deze woorden van uw Petrus niet herhaald als een zoetzure litanie. Ik weet dat ik van U houd, maar ik ben niet zo zeker van mijzelf! Daarom durf ik het U niet onomwonden te zeggen. Ik verloochen U zo vaak! Tu scis, Domine, U weet, dat ik van U houd! Jezus, ik zou graag willen dat mijn doen en laten nooit in tegenspraak is met deze opwellingen van mijn hart.”

Blijf op deze manier bidden! Hij zal je zeker horen.

De oorsprong van de nederigheid ligt in het kennen van God en het kennen van zichzelf.

Je beseft hoe weinig deugden, talenten en capaciteiten je hebt… Krijg je geen zin om met de blinde Bartimeüs uit te roepen: Jezus, Zoon van David, heb medelijden met mij?!

Het is een prachtig schietgebedje dat je vaak zou moeten herhalen: Heer, heb medelijden met mij!

Hij zal naar je luisteren en je verhoren.

Verwacht geen applaus van mensen voor wat je doet.

Sterker nog, verwacht zelfs niet dat andere mensen en instellingen die net als jij voor Christus werken, je altijd begrijpen.

Zoek alleen de eer van God. Bemin allen en maak je geen zorgen als niet iedereen jou begrijpt.

Je bent als dat arme kleintje dat plotseling inziet dat het de zoon van de Koning is! Daarom gaat je aandacht op aarde alleen nog maar uit naar de eer - de volledige eer - van God, je Vader.

Vol aspiratie riep de kunstenaar voor zijn doek uit: Heer, ik zou U achtendertig harten willen schilderen; achtendertig engelen die zich voortdurend uitsloven uit liefde tot U: achtendertig wondermooie borduursels aan uw hemel, achtendertig zonnen op uw mantel, achtendertig vuren, achtendertig liefdes, achtendertig dwaasheden, achtendertig vreugden…

Daarna erkende hij nederig: dat is mijn verbeeldend verlangen. De werkelijkheid is: achtendertig weinig geslaagde figuren die eerder een straf zijn voor het oog dan dat zij voldoening geven.

Wie voor God werkt moet een 'meerwaardigheidscomplex' hebben. Dit heb ik je al eens eerder gezegd.

Maar, vroeg je, is dat dan geen teken van hoogmoed? Nee! Het is een gevolg van de nederigheid, van een nederigheid die me doet zeggen: Heer, U bent wie U bent en ik ben daarvan de tegenpool. U hebt alle volmaaktheden: macht, kracht, liefde, glorie, wijsheid, gezag, waardigheid… Als ik heel dicht bij U ben - zoals een kind dat zich nestelt in de sterke armen van zijn vader of op de schoot van zijn moeder - dan zal ik de warmte van uw goddelijkheid voelen, het licht van uw wijsheid ervaren, dan zal ik uw kracht door mijn aderen voelen stromen.

Bedenk met je gezicht op de grond en in aanwezigheid van God dat je vuiler en verachtelijker bent (want zo is het toch) dan het stof dat met stoffer en blik bij elkaar geveegd wordt.

En desondanks heeft de Heer jou gekozen.

Vader, zei je me, ik maak veel vergissingen en fouten.

Dat weet ik wel, heb ik je geantwoord, maar Onze Lieve Heer weet het ook en Hij houdt er rekening mee. Hij vraagt je alleen de nederigheid om het toe te geven, en de inzet om je te beteren, zodat je Hem steeds beter kunt dienen: met meer innerlijk leven, met volhardend gebed, met vroomheid en met behulp van de geschikte middelen om je werk te heiligen.

Laten we alle grote en kleine inspanningen in ons leven aanwenden tot eer van God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest.

Ik herinner me met ontroering het werk van een paar briljante studenten - twee ingenieurs en twee architecten - die met plezier de inrichting van een studentenhuis op zich namen. Toen zij in een van de studiezalen een schoolbord ophingen, was het eerste wat deze vier artiesten erop schreven: Deo omnis gloria, alle eer aan God!

Jezus, ik weet dat U daar blij mee was.

Regnare Christum volumus, wij willen dat Christus regeert! Deo omnis gloria, alle eer aan God!

Het ideaal om met de wapens van Christus te strijden en te overwinnen, is alleen te realiseren door het gebed en het offer, door het geloof en de Liefde.

Dus… bidden, geloven, lijden en beminnen!

Je moet er bij je werk op bedacht zijn dat successen en mislukkingen - want die zullen er ook zijn - je geen seconde doen vergeten wat het werkelijke doel van je werk is: de glorie van God!

Wij leven niet voor de wereld of voor onze eer. Wij leven voor de eer van God, de glorie van God, de dienst aan God. Dát moet onze drijfveer zijn!

Zuiverheid van bedoeling betekent dat je enkel en alleen de glorie van God zoekt.

Ik raad je aan om niet geprezen te willen worden, zelfs als je dat verdient. Het is beter dat we onopgemerkt blijven, en het beste en mooiste van onze bezigheden, van ons leven, verborgen houden… Hoe groot is het zich klein te maken, opdat alleen God verheerlijkt wordt! Deo omnis gloria!

Klei was mijn oorsprong en de aarde is de erfschat van het menselijk geslacht.

Wie anders dan God verdient geprezen te worden?