Lijst van punten

Als je leiding geeft, moet je in de eerste plaats denken aan het algemeen belang. Maar verder moet je ervan uitgaan dat er zelden een regel zal zijn die bij sommige mensen geen aanleiding zal geven tot ontevredenheid, en dat geldt op geestelijk zowel als maatschappelijk gebied.

Je kunt het niet iedereen naar de zin maken, zegt de volkswijsheid. Maar dat is ongetwijfeld geen gebrek van de wet, maar een ongerechtvaardigde opstandigheid van de trots of van het egoïsme van een paar mensen.

Orde, gezag, discipline… - Mochten ze daar nog naar luisteren, dan doen ze dat met een cynische glimlach, want ze beweren, of het nu mannen of vrouwen zijn, dat ze hun vrijheid verdedigen.

Het zijn dezelfde mensen die vervolgens willen dat wij hùn afdwalingen respecteren of ons ernaar voegen; met hun goedkope protesten begrijpen ze niet dat hun gedragingen door de echte vrijheid van de anderen niet geaccepteerd worden en ook niet geaccepteerd kunnen worden.

Degenen die leiding geven bij geestelijke taken, moeten belangstelling hebben voor alles wat menselijk is, om het op te heffen naar het bovennatuurlijke vlak en het zo tot iets van God te maken.

Als het niet op een goddelijk niveau kan worden gebracht, moet je je niet van de wijs laten brengen: dan is het niet menselijk, dan is het “dierlijk”, niet passend bij het redelijke schepsel.

Gezag. - Dat houdt niet in dat degene die boven staat “schreeuwt” tegen degene onder hem en deze weer tegen degene onder hèm.

Op die manier -een karikatuur van gezag- laat men vooral een evident gebrek aan naastenliefde en menselijke beleefdheid zien, met als enig resultaat dat degeen die aan het hoofd staat, zich steeds meer vervreemdt van wie onder hem staat, omdat hij hen niet dient. Erger, hij gebruikt ze!

Wees jij er niet een van hen die, terwijl hun eigen huishouden een chaos is, zich willen bemoeien met het huishouden van anderen.

Zeg - denk je echt dat je alles weet, omdat je een leidinggevende positie hebt?

-Luister goed: een goede leider “weet” dat hij kan -dat hij moet!- leren van anderen.

Je vrij voelen ten opzichte van je geweten: nee! - Wat heeft die betreurenswaardige misvatting van de gewetensvrijheid, die verlof geeft om tegen ons diepste innerlijke weten in te handelen, niet een kwaad berokkend aan volkeren en individuen.

Vrijheid van de gewetens, ja: dat betekent namelijk dat we allemaal de plicht hebben om dat innerlijke gebod te volgen, maar wel nadat we in dit opzicht een serieuze vorming hebben gekregen!

Leiding geven is niet vernederen.

Voor jou die een leidinggevende positie bekleedt. Overweeg eens het volgende: al heb je nog zulk sterk en efficiënt gereedschap, als je het slecht behandelt, wordt het beschadigd, slijt het en wordt het onbruikbaar.

Beleidsbeslissingen die lichtvaardig door één enkele persoon worden genomen, komen altijd of vrijwel altijd voort uit een eenzijdige kijk op de problemen.

-Hoe goed je ook bent voorbereid en hoe groot je begaafdheid ook moge zijn, je moet luisteren naar hen die de taak om leiding te geven met je delen.

Leen nooit je oor aan anonieme beschuldigingen: dat is de methode van laaghartige lieden.

Een regel voor goed leiderschap: je moet menselijk materiaal nemen zoals het is en het helpen om beter te worden, zonder het ooit te minachten.

Bij het oplossen van problemen moet je zorgen dat je de rechtvaardigheid nooit zover drijft dat je de naastenliefde uit het oog verliest.

Een ketting is zo sterk als zijn zwakste schakel.

Zeg nooit van een van je ondergeschikten: hij deugt niet.

Jij deugt niet, omdat je hem geen plaats weet te geven waar hij goed functioneert.

Wijs het streven naar eer voor jezelf af. Denk alleen in termen van middelen, plichten en doelmatigheid. - Zo zul je geen belangrijke functies ambiëren en als je ze krijgt, zul je ze op hun juiste waarde weten te schatten: als een last die je in de dienst van de zielen moet dragen.