Lijst van punten

Werken is de oorspronkelijke roeping van de mens, het is een zegen van God en degenen die het als een straf beschouwen vergissen zich jammerlijk.

De Heer, de beste van alle vaders, plaatste de eerste mens in het paradijs ut operaretur - opdat hij zou werken.

Studie, werk: plichten waaraan geen christen zich mag onttrekken; middelen waarmee we ons kunnen verdedigen tegen de vijanden van de Kerk en waarmee we - via ons beroepsprestige - zoveel andere zielen kunnen aantrekken, die hoewel ze goed zijn, geïsoleerd strijden. Het zijn de meest elementaire wapens voor degene die een apostel wil zijn midden in de wereld.

Ik bid God dat je ook de jongens- en jeugdjaren van Jezus als voorbeeld mag nemen, zowel toen Hij discussieerde met de schriftgeleerden in de tempel als toen Hij in de werkplaats van Jozef werkte.

De drieëndertig jaar van Jezus! : dertig daarvan gingen voorbij in stilte en verborgenheid, in onderdanigheid en werk

Een jonge kerel schreef me: “Mijn ideaal is zo groots dat alleen de zee het kan bevatten.” - Ik antwoordde: En het Tabernakel dan, dat zo - klein - is? En de - doodgewone - werkplaats van Nazareth dan?

In de grootsheid van het gewone wacht Hij op ons!

Voor God is geen enkele bezigheid op zichzelf groot of klein. Alles krijgt de waarde van de Liefde waarmee het gedaan wordt.

De heldhaftigheid van het werk zit in het - goed afmaken - van iedere taak.

Ik blijf er de nadruk op leggen: in de eenvoud van je gewone werk, in de eentonige kleine dingen van iedere dag moet je het geheim van het grootse en van het nieuwe ontdekken, dat voor zoveel mensen niet te zien is, het geheim van de Liefde.

Het helpt je erg - zeg je me - als je aan het volgende denkt: hoeveel zakenmensen zijn er misschien niet heilig geworden sinds de tijd van de eerste christenen?

En je wilt aantonen dat dat ook nu nog mogelijk is - De Heer zal je daarbij niet in de steek laten.

Ook jij hebt in je beroep een roeping die je aanspoort als een - angel - in je vlees. - Ja, met die - angel - moet je mensen vissen.

Zorg dus dat je bedoeling zuiver is en laat niet na om alle mogelijke prestige in je beroep te krijgen, ten dienste van God en van de zielen. De Heer rekent daar namelijk ook op.

Om iets te voltooien moet je er eerst mee beginnen

Dat lijkt wat flauw gezegd, maar zo vaak ontbreekt jou nu juist zo'n simpele vastberadenheid! En - wat is satan blij met je gebrek aan resultaten!

Werk dat menselijk gesproken knoeiwerk is, kan niet geheiligd worden, want wij mogen God geen slecht verrichte taken aanbieden.

Je maakt een kritische periode door: een zekere vage angst; moeite om je leefplan te volgen; de druk van je werk, aan vierentwintig uur per dag heb je niet genoeg om aan al je verplichtingen te voldoen

- Heb je wel eens geprobeerd om de raad van de Apostel op te volgen: “Doe alles op een eerzame en geordende manier”? Dat wil zeggen, in Gods tegenwoordigheid, met Hem, door Hem en alleen maar voor Hem.

Als je je tijd indeelt, moet je ook bekijken waar je de vrije tijd die je onverwacht kunt krijgen, aan zult besteden.

Ik heb rust altijd opgevat als een tijd waarin we ons losmaken van onze dagelijkse werkzaamheden, maar nooit als nietsdoen.

Rust betekent nieuwe krachten opdoen, je idealen opfrissen en plannen maken… Kortom: iets anders doen om daarna met frisse moed tot je normale bezigheden terug te keren.

Nu je veel te doen hebt zijn 'je problemen' verdwenen… - Wees eerlijk: aangezien je besloten hebt voor Hem te gaan werken heb je geen tijd meer om te denken aan je egoïsme.

Schietgebeden hinderen het werk evenmin als het kloppen van het hart de lichaamsbewegingen stoort.

Je werk heiligen is geen hersenschim, maar de opdracht van iedere christen: van jou en van mij.

Dat had de machinebankwerker ontdekt die zei: “Ik ben dolgelukkig als ik denk aan de zekerheid dat ik heilig kan worden door aan mijn draaibank te werken en - met het hart en met de stem - het ene lied na het andere te zingen…; wat een goedheid van onze God!”

Het werk is je gaan tegenstaan, vooral als je bedenkt hoe weinig je collega's van God houden en vluchten voor de genade en voor het goede dat je voor hen wil doen.

Alles wat zij nalaten, moet jij proberen te compenseren door je ook in je werk aan God te geven op een manier zoals je tot nu toe nog niet hebt gedaan, door van je werk een gebed te maken dat naar de hemel opstijgt voor de mensheid.

Werken met vreugde is niet hetzelfde als “vrolijk aan” werken, zonder diepgang, alsof je je van een last ontdoet.

Zorg dat je inspanning niet waardeloos wordt door onbezonnenheid of lichtzinnigheid, zodat je het gevaar loopt om per slot van rekening met lege handen voor God te komen staan.

Sommigen laten zich in hun werk leiden door vooroordelen: uit principe vertrouwen ze niemand en ze zien vanzelfsprekend de noodzaak niet om te proberen hun werk te heiligen. Als je dat tegen hen zegt, antwoorden ze dat je ze niet nog meer lasten moet geven dan ze al hebben door hun werk, dat ze met tegenzin, als ware het een zware druk, verdragen.

Dit is een van de veldslagen van vrede die je moet winnen: dat je God vindt in je werkzaamheden en - mèt Hem en net als Hij - dienstbaar bent aan anderen.

Je schrikt terug voor moeilijkheden. Weet je hoe je gedrag kort kan worden samengevat?: Gemakzucht, gemakzucht, en nogmaals gemakzucht!

Je had gezegd dat je bereid was om jezelf onbeperkt weg te cijferen, en nu blijf je steken in de rol van leerling-held. Reageer op een volwassen manier!

Student: wijd je met een apostolische geest aan je boeken, in de vaste overtuiging dat die talloze uren - nu al - een geestelijk offer aan God zijn dat ten voordele van heel de mensheid is, van je land, van je eigen ziel.

Jouw enige zorg heet studie. Duizendmaal neem je je voor, je tijd goed te gebruiken, en toch word je door alles afgeleid. Soms word je moe van jezelf vanwege het feit dat je zo weinig wil toont. Niettemin begin je iedere dag weer opnieuw.

Heb je al eens geprobeerd je studie op te offeren voor concrete apostolische intenties?