Lijst van punten

Als ik met je spreek over het - apostolaat van vriendschap, heb ik het over de vriendschap - van persoon tot persoon, vol toewijding en oprechtheid: op gelijk niveau, van hart tot hart.

In het apostolaat van vriendschap en vertrouwen is de eerste stap begrip en dienstvaardigheid - en heilige onverzettelijkheid in de leer.

Degenen die Christus ontmoet hebben, mogen zich niet meer in hun eigen wereldje opsluiten: wat zou zo'n inperking een trieste zaak zijn! Zij moeten zich als een waaier openen om alle zielen te bereiken. Ieder moet zijn vriendenkring maken - en deze groter laten worden - waar hij invloed op kan uitoefenen door het prestige dat hij heeft in zijn beroep, door zijn gedrag en zijn vriendschap, met de bedoeling dat Christus invloed zal uitoefenen door middel van dat beroepsprestige, dat gedrag en die vriendschap.

Ik begrijp je heel goed als je over je apostolaat schrijft: “Ik ga nu drie uur in gebed met mijn natuurkundeboek. Dat zal een bombardement zijn om de - stelling - aan de andere kant van de tafel hier in de bibliotheek tot - overgave - te brengen - U kent hem nog wel van de keer dat U hier was.”

Ik herinner me de blijdschap waarmee je reageerde toen je van me hoorde dat er geen kloof hoeft te zijn tussen gebed en werk.

Het aantal dwazen, waarvan je in de heilige Schrift leest dat het oneindig is, stultorum infinitus est numerus, lijkt iedere dag nog groter te worden. In hoeveel maatschappelijke posities en onverwachte situaties, die varen onder de vlag van het prestige dat het ambt - en zelfs de - deugd - verleent, heb je niet onzinnige ideeën en gebrek aan gezond verstand te verduren!

Maar ik kan niet begrijpen dat je de bovennatuurlijke zin van het leven kwijtraakt en er onverschillig bij blijft: je innerlijke toestand moet wel diep gezakt zijn, als je die situaties - die je nu eenmaal moet verdragen! - laat voor wat ze zijn uit zuiver menselijke motieven…

Als je ze niet helpt om de goede weg te vinden, met verantwoordelijk en goed afgemaakt - dus geheiligd! - werk, dan word je ten slotte zoals zij, dwaas, of ben je hun medeplichtige.

Je hebt de zin van de vriendschap begrepen toen je jezelf herder begon te voelen van een kleine kudde die eerst door je in de steek was gelaten, maar die je nu opnieuw bij elkaar probeert te krijgen door dienstbaar te zijn aan ieder van hen afzonderlijk.

Je kunt je niet alleen maar passief opstellen. Je moet een echte vriend van je vrienden worden: je moet werkelijk een steun voor ze zijn. In de eerste plaats door je voorbeeld. En verder met je adviezen en door de invloed die je hebt door je vertrouwelijkheid met hen.

Je hebt het grote geluk gehad dat je echte leermeesters hebt ontmoet, echte vrienden die je zonder voorbehoud alles hebben geleerd wat je wilde weten. Je hebt geen kunstgrepen nodig gehad om ze hun kennis te - ontfutselen, want ze hebben je de gemakkelijkste weg gewezen, al heeft het hun zelf hard werk en ontberingen gekost om hem te vinden - Nu is het jouw beurt om dat te doen voor deze, voor gene - voor iedereen!

Overweeg dit goed, en handel dienovereenkomstig: die mensen die jou niet sympathiek vinden, zullen hun mening laten varen als ze beseffen dat je werkelijk om hen geeft. Het hangt van jou af.

Met je vriendschap en je leer - ik moet mezelf verbeteren: met de liefde en de boodschap van Christus - zul je veel niet-katholieken ertoe aanzetten serieus mee te werken aan het goede voor alle mensen.

Geloof me, het apostolaat, de catechese, dienen in de regel te werken als het systeem van de haarvaten: één voor één. Iedere gelovige geeft zijn geloof door aan iemand in zijn omgeving.

Voor ons, als kinderen van God, zijn alle zielen van belang, omdat elke ziel voor ons belangrijk is.